Никогаш порано ништо вакво не се случило во Југославија. Медиумите посветуваа големо внимание на овој случај, нема весник кој не пишувал за „најмонструозното злосторство на сите времиња“ секој ден. За Шефка се зборувало и се прераскажувало, таа биланаречена „Жена чудовиште“ и „Пантер од Камењача“ противречности и недоследности.
Се шушкало дека Шефика Хоџиќ е најубавата жена во околината. Големи, полни усни, бел тен и црна коса, таа живеела сосема нормален и обичен живот чија среќа ја расипувал само еден факт – Шефика не можела да забремени и да роди дете.
И, токму тоа, во областа каде сè уште преовладувале старите обичаи, според кои било еднакво на грев, ако жената не можела да роди, бил почетокот на приказната за едно од најмонструозните злосторства на поранешна Југославија.
Монструозно злосторство што никој не можел да го објасни.
Според општо прифатената верзија, на 7 октомври 1969 година, недалеку од Јусиќ, на потокот Камењача во Босна, Шефка Хоџиќ ја чекала својата пријателка Алија Хасановиќ која била бремена, која се враќала од соседното село Анжелиќи, ја убила со три истрели од пиштол , и го пресекол стомакот со нож и го извадила детето. Телото на Алија го скрила во поле под сено. Го однела детето дома, но тоа не преживеало.
Кога било откриено телото на Алија, полицијата не знаела каде да оди. На никој не му било јасно кој, и зошто, може да изврши такво злосторство. Правата трага ја посочил патологот Милан Вучиќ, кој ја изложил тезата дека злосторството го сторила неплодна жена која сакала дете.
– Детето може да биде киднапирано од утробата на мајката само од некој што го сака премногу, а тој не може да го има. Треба да бараме жена која има дете, но не го родила – рече тој.
Така, во режија, полицијата ги проверила сите жени од таа област кои се породиле тој ден и откриле дека Шефка веќе пријавила раѓање и смрт на нејзината ќерка. Сепак, гинеколошкиот преглед утврди дека Шефка не родила дете тогаш или некогаш, ниту пак била бремена.
Тогаш Шефка признала сè, освен дека ја убила Алија. Дури и кога во нејзината куќа биле пронајдени дукати и прстени на покојната и крвавиот нож, таа тврдела дека е невина.
Филмско судење
Пред окружниот суд во Тузла, во вжештена атмосфера, бидејќи многумина ја барале главата на Шефка, се одржал судски процес за Шефка и Авдија Хоџиќ, нејзиниот зет, кој бил обвинет за соучесништво затоа што Шефка му го дала пиштолот да го сокрие.
Прв бранител на Шефка бил познатиот белградски адвокат Тома Фила. Тој на крајот го напуштил нејзиниот случај поради судир на интереси, но тој бил адвокат на нејзиниот зет Авдија Хоџиќ, а како адвокат на Шефка го презедел неговиот татко Филота Фила.
Пресудите биле изречени на 25 мај 1970 година – Шефка била осудена на смрт со стрелачка екипа, а Авдија на пет години затвор.
Сепак, тоа не било крајот на приказната! Благодарение на адвокатот, судењето било обновено и на 18 септември истата година беше донесена нова пресуда за Шефка – смртната казна била заменета со 20 години затвор.
Дали Шефкa е наместена?
Години подоцна, се појавиле тврдења што го направија целиот случај контроверзен. Имено, Шефка го негирала злосторството на судењето, тврдејќи дека ја познавала само Алија и дека некој друг и го донел нејзиното дете во нејзината куќа, велејќи дека таа ќе се грижи за него. Дури следниот ден дознала за убиството на Алија, но и тогаш не ги знаела деталите, па не го поврзала случајот.
– Ја познавав Алија, добро, знаев дека е бремена и дека ќе роди дете, таа беше моја пријателка, за да ја убијам – рече Шефка на судењето.
Локалното население рече дека лицето кое му го донело детето на Шефка, а кога таа одбила да го именува до крајот, бил нејзиниот сопруг Неџиб или некој од најблиските роднини. Семејството Хоџиќ го продале имотот и се преселиле од селото Јусиќ во Калесија кај Тузла за време на судењето.
Денес целиот случај е обвиткан со мистерија, а судбината на Шефка е слична. Познато е дека добила предвремено ослободување од затвор и дека е ослободена во 1983 година. Оттогаш ништо не се знае за неа.
Се вели, иако никогаш не било официјално потврдено, дека по излегувањето од затвор, таа го сменила идентитетот, се омажила, па дури и родила дете. Таа наводно некое време живеела со нејзиниот сопруг некаде во Војводина, а денес, како што се вели, таа е во странство и е сопственичка на компанија.
