Многу под површината на морето е извор на енергија за разлика од сите други. За да го искористат тоа, јапонските научници конструираа огромна турбина која може да ги издржи најсилните океански струи за да го претвори протокот во речиси неограничено напојување.
Ishikawajima-Harima Heavy Industries, исто така позната како IHI Corporation, ја проучува оваа технологија повеќе од една деценија, а во 2017 година стана партнер со Организацијата за развој на нова енергија и индустриска технологија (NEDO).
Експертите го завршиле тестирањето на прототипот во февруари, кое траеше повеќе од три години. Прототипот тежок 330 тони го доби името Kairyu, што може да се преведе како – океанска струја.
Kairyu се состои од труп долг 20 метри, опкружен со пар цилиндри со слична големина, секој од нив содржи систем за генерирање енергија во кој се сместени пропелери долги 11 метри.
Кога е закотвена на дното на океанот, турбината може да бара најефикасна позиција за да генерира енергија од притисокот на океанските струи.
Тестирањето покажа дека оваа турбина може да ги генерира очекуваните 100 киловати стабилна енергија и компаниите сега планираат да го зголемат системот на цели 2 мегавати, што би можело да се најде на пазарот веќе во 2030-тите, пишува Блумберг.
Турбината беше тестирана во водите на југозападниот брег на Јапонија. Во комерцијалното производство, планот е да се инсталираат енергетски турбини Курошио, една од најсилните во светот, и да се пренесе енергијата до каблите на морското дно.
Јапонија во голема мера се потпира на увозот на фосилни горива. Со оглед на негативниот став на јавноста кон користењето на нуклеарната енергија по катастрофата во Фукушима во 2011 година, оваа земја се повеќе се обидува да се фокусира на користењето на обновливите извори на енергија.
За жал, поради големите планински области и нејзината локација, Јапонија нема многу опции за поставување фарми со ветерници или полиња со соларни панели. Но, има многу нешто – крајбрежни води и струја. Имено, на исток има вител на Тихиот Океан. На местото каде што овој вител се сретнува со Јапонија, се создава релативно силна струја наречена Курошио.
IHI проценува дека во случај на успешно „собирање“ енергија би можело да се произведат 205 гигавати електрична енергија, што практично би било доволно за голем дел од енергетските потреби на земјата, наведува Science Alert.
Но, овој одличен извор на енергија е многу тежок за користење. Најбрзите струи се блиску до површината, каде тајфуните лесно можат да ги уништат растенијата. Затоа, турбината Kairyu е дизајнирана да лебди приближно 50 метри под површината. При струја од околу еден до два метри во секунда, се покажа дека Kairyu произведува 100 киловати моќност.
Во споредба со просечната копнена ветерна електрана која произведува 3,6 мегавати, оваа енергија може да изгледа како искра. Но, проектот оди подалеку и турбината Kairyu наскоро треба да го добие својот наследник, вистинско чудовиште кое ќе врти пропелери долги 20 метри за да генерира 2 мегавати.
И покрај огромниот интерес за овој релативно недоволно искористен обновлив извор на енергија, обидите да се соберат мегавати од плимата и осеката, брановите и океанските струи обично завршуваат со неуспех. Проблемот се високите инженерски трошоци, еколошките ограничувања, близината до крајбрежните области и слично.
Ако IHI Corp. успева да ги надмине сите овие тешкотии, океанската енергија потенцијално би можела да обезбеди 40 до 70 проценти од енергетските потреби на Јапонија. Но, таа има уште долг пат да оди. Во споредба со копнените постројки, под вода е многу покомплицирано да се инсталира кој било систем.
„За разлика од Европа, која има долга историја на екстракција на нафта во Северното Море, Јапонија имаше мало искуство во изградбата на морските постројки. Постојат големи инженерски тешкотии и предизвици. Систем доволно силен да ги издржи суровите услови на океанските струи и таму без големи трошоци за одржување“, рече експертот за океанска технологија Кен Такаги од Факултетот за погранични науки во Токио.