Франција оди кон „обесен“ парламент по неделните парламентарни избори, на кои новата левичарска коалиција го презеде водството без да освои апсолутно мнозинство.
Левичарската коалиција Нов народен фронт освои најголем број места, но не ги доби потребните 289 места за да обезбеди апсолутно мнозинство во Претставничкиот дом.
Резултатот значи пораз за екстремно десничарската партија Национален собир, која очекуваше да победи, но се повлече поради координацијата меѓу Новиот народен фронт и блокот Заедно на претседателот Емануел Макрон.
Народното собрание е на трето место, по блокот Заедено, што значи дека ниту еден од трите блока нема да може да формира мнозинска влада и дека за усвојување на законите ќе биде потребна поддршка од другите.
Потенцијални коалиции
Франција не е навикната да гради коалиции по изборите, како што е вообичаено во северноевропските парламентарни демократии како Германија и Холандија.
Умерениот левичарски политичар Рафаел Глуксман ја повика политичката елита да се однесува „како возрасни“.
Лидерот на левичарската партија „Франција неосвоена“, Жан-Лук Меланшон, го отфрли формирањето на широка коалиција и го повика Макрон да покани левичарска коалиција да владее.
Лидерот на партијата на Макрон, Стефан Сежурне, рече дека е отворен за соработка со главните партии, но отфрли каков било договор со партијата на Меланшон.
Поранешниот премиер Едуар Филип, исто така, отфрли каков било договор со крајната левица.
Ситуација на несогласување
Доколку не се постигне договор, Франција ќе влезе во непозната територија, бидејќи според Уставот Макрон не може да распише нови парламентарни избори во следните 12 месеци.
Премиерот Габриел Атал навести дека ќе поднесе оставка од Макрон, но дека е подготвен да продолжи да ја води владата.
Според Уставот, Макрон избира кој ќе ја формира владата, но кој и да избере ќе се соочи со гласање за доверба во Националното собрание на 18 јули.
Макрон може да се обиде да ги отуѓи социјалистите и зелените од левичарската коалиција за да формира левичарска коалиција со својот блок, но нема знаци за неминовен колапс на Новиот народен фронт.
Друга опција е формирање на технократска влада која ќе управува со секојдневните работи, но не и со структурните промени, за кои е потребна поддршка од Парламентот.