Откако Јапонците ги загубија своите носачи на авиони во битката кај Мидвеј во 1942 година, војната во Пацификот се претвори во американско освојување на острови и архипелази.
До летото 1945 година, Јапонија владееше само со своите матични острови.
Американските бомбардери веќе со месеци пукаа во јапонските градови, но ништо не ја надмина бомбата што падна врз градот Хирошима на 6 август 1945 година.
Светот тој ден беше запознаен со нуклеарна војна.
Наредбата ја издаде американскиот претседател Хари С. Труман откако добил вест дека првата нуклеарна бомба била успешно тестирана во Тринити.
САД развиваа нуклеарна технологија од 1942 година, а многу членови на воената елита сакале да видат што може да постигне таквото оружје.
Бомбата првично била дизајнирана за Хитлерова Германија, но војната во Европа заврши пред да биде тестирана. Останала само Јапонија.
Јапонската армија крваво се бореше за секој остров, секоја база и секој километар. Сепак, до летото 1945 година, беше јасно дека тие ќе изгубат.
По наредба на Труман, американскиот бомбардер Б-29 по име Енола Геј на 6 август фрли нуклеарна бомба со 60 килограми ураниум од височина од 9.400 метри. Нејзиното име беше „Little Boy“.
Бомбата беше фрлена како демонстрација на сила и предупредување до Советскиот Сојуз, со кој САД влегуваа во нов конфликт, а оправдувањето беше битката за Окинава, во која повеќе од 100.000 јапонски војници, околу 150.000 цивили и 12.000 американски војници загинаа.
До 1949 година, САД беа единствената нуклеарна сила во светот, а откако Советите успешно ја тестираа нивната, Студената војна доби посебен карактер.
Град во кој нема кој да помогне
Во првите секунди загинае меѓу 70.000 и 80.000 луѓе, а во месеците што следеле, бројот на смртни случаи поради радијација се искачи на 140.000. Оние кои преживеале се преселиле во периферијата на градот.
Хуманитарната помош речиси и да не постоела. Во тоа време, повеќето градови претрпеле бомбардирање, а на Јапонците им биле потребни неколку дена да утврдат дека во Хирошима експлодирала многу посилна и поголема бомба.
Поголемиот дел од медицинскиот персонал бил окупиран со грижа за ранети војници и цивили.
Освен доброволци и неколку медицински екипи, немало кој да ги спаси преживеаните.
Една болница на периферијата на градот ја посетиле околу десет илјади луѓе. Капацитетот на болницата бил околу 600.
Најпознатиот преживеан од Хирошима бил Цусому Јамагучи, кој се здобил со изгореници и едвај преживеал.
Бомбата привремено му го одземала видот и слухот, а откако се спуштила прашината тргнал да ги најде колегите да им помогнат.
Следниот ден решиле да се вратат во родниот град и да избегаат од ужасите на војната.
Купиле билет во еден правец за Нагасаки.
