Во Германија во моментов нема ништо поважно од кризата со коронавирусот, и тоа ќе биде така и следната година. Прашањето за пандемијата доминира речиси целосно во општеството и можноста за масовна вакцинација не менува ништо, особено откако земјата беше принудена да воведе строги ограничувања. „Ако имаме многу контакти меѓу сега и Божик, и на крајот ова е последниот Божик што го славиме со нашите баби и дедовци, ќе уништиме нешто, а тоа не смее да се случи“, предупреди Ангела Меркел во парламентот на 9 декември за време на неочекувано емотивен говор откако дозна дека има 600 мртви за еден ден. Тогаш имаше многу повеќе. Сепак, постои зголемено противење од оние кои веруваат дека нивните индивидуални слободи се ограничени, т.н. Кверденкери или „скептици за коронавирусот“. „Ова е социјално движење во кое се обединуваат екстремисти од десно и лево, но и езотеристи и негирачи на науката“, изјави за Дојче веле политикологот Флоријан Хартлеб.
2021 година – година на избори
Компромисот помеѓу заштитата на здравјето и правото на слобода ќе влијае на изборите што ќе се одржат во 2021 година, а по изборите во 2020 година, ќе се одржат неколку. Шест сојузни држави ќе ги повикаат своите граѓани да гласаат, вклучително и Баден-Виртемберг во март, каде што Винфрид Кречман, многу популарниот и моментално единствен претседател на Зелените во Германија, се кандидира за реизбор.
Исто така, ќе биде интересно да се види што ќе се случува во април во Тирингија, каде сега управува Бодо Рамелов, единствениот регионален министер од левицата. Избори ќе има и во Саксонија-Анхалт, каде сега владее коалиција формирана од Христијанско-демократската партија ЦДУ, Социјалдемократите од СПД и Зелените.
Но, најважните избори во годината ќе се одржат во септември. Со нив, ерата на Меркел ќе заврши по четири мандати и 16 години како канцелар. Ангела Меркел ќе биде одговорна за канцеларијата скоро онолку колку што е носителот на рекордот, Хелмут Кол.
Адио, Ангела
Што ќе им недостасува на Германците по нејзиното повлекување? Флоријан Хартлеб го вели следново: „Нејзината упорност, нејзината железна, речиси нечовечка способност за работа, нејзината внатрешна дисциплина и научната компонента на нејзината политика“. Во негативна смисла, Харлеб го забележува „нејзиниот реторички и нејасен говор“, како и „нејзината тврдоглава политика кон бегалците, придружена со наивна култура на поздравување“. Надвор од Германија, Меркел се смета за канцелар кој управува со кризи, цврста како карпа, отпорна на бранови за време на бури, како што се европската должничка криза, Брегзит, Трамп и пандемијата.
Кој ќе биде нејзиниот наследник?
Едно од најважните прашања во 2021 година ќе биде кој ќе биде наследник на канцеларката? ЦДУ, партијата на Меркел, останува стабилна во анкетите, со удобна предност пред сите други партии, така што лицето што ќе ја наследи сегашната канцеларка ќе има големи шанси да биде на челната позиција на германската влада.
Три лица официјално се кандидираат за дигиталниот конгрес на ЦДУ во средината на јануари 2021 година. Во нив спаѓаат поранешниот претседател на парламентарната група на Бундестагот на ЦДУ, Фридрих Мерц, сегашен регионален министер за Рајнска област-Вестфалија, Армин Лашет и политичарот Норберт Ротген. Ако ги слушаме анкетите, релативното мнозинство Германци претпочитаат да се кандидира сегашниот баварски регионален министер, Маркус Зедер од ЦСУ, сестринската партија на ЦДУ во Баварија. Канцелар од редовитена ЦСУ би била целосна новина во Германија.
Се бара државен партнер
Кој и да е наследник на Меркел, на ЦДУ/ЦСУ ќе му треба барем еден партнер во власта за да управува. СПД во моментов е изнемоштен партнер не само во анкетите на јавното мислење, туку и затоа што, по две големи коалиции со Меркел, уморен е да владее. Една можност лежи во просперитетните Зелени, предводени од двајца популарни лидери, Аналена Баербок и Роберт Хабек.
За време на партискиот конгрес кон крајот на ноември, Хабек рече:”Ние работиме оптимистички за да најдеме решенија. И ние се бориме за моќ заради решенија. Зедер, од своја страна, ги предупреди приврзаниците на сојузот ЦДУ/ЦСУ дека не треба да се зема здраво за готово дека ќе има коалиција на Демохристијанската партија со Зелените.
Од своја страна, крајно десничарската популистичка партија Алтернатива за Германија, која е најсилна опозициска партија во сегашниот мандат, пропаѓа, иако ограничувањата поради пандемијата може да им овозможи да освојат нови гласачи.
Сања Костовска