Истражување на ДНК на октопод открило дека ледената покривка на Антарктикот веројатно се распаднала пред 120.000 години кога температурите биле слични на денешните, велат научниците.
Австралиските и новозеландските научници ги споредија генетските профили на октоподите на Турке пронајдени во морето Ведел, Амундсен и Рос на јужниот океан на Антарктикот и открија генетска врска која датира од последниот меѓуглацијален, кој се карактеризира со потопла клима од денешната, со повисоко глобално ниво на мориња и помали ледени плочи.
Откритието помага да се одговори на прашањето дали ледената покривка на Западниот Антарктик (WAIS) се распаднала во тој период, според студијата објавена во списанието Science во четвртокот.
„Оваа генетска врска би била можна само доколку се случи целосен колапс на WAIS во текот на последниот меѓуглацијален период, отворајќи ги морските патишта што ги поврзуваат денешните мориња Ведел, Амундсен и Рос“, вели водечкиот автор Јан Стругнел од австралискиот универзитет Џејмс Кук.
Откритието е важно за идните проекции
„Ова ќе му овозможи на октоподот да патува низ отворени теснец и да разменува генетски материјал, што можеме да го видиме во ДНК на денешните популации“, вели постдокторскиот истражувач Сали Лау.
Стругнел рече дека последниот меѓуглацијален период бил кога „глобалните просечни температури биле за 0,5 до 1,5 степени целзиусови повисоки од прединдустриските нивоа, а глобалното ниво на морињата било за пет до 10 метри повисоки од денешните“.
„Она што го прави WAIS важен е тоа што Антарктикот моментално е најголемиот придонесувач за глобалното зголемување на нивото на морето. Целосен колапс може да го зголеми глобалното ниво на морињата за околу три до пет метри“, рече таа.
„Да се разбере како WAIS беше конфигуриран во неодамнешното минато, кога глобалните температури беа слични на денешните, ќе ни помогне да ги подобриме идните проекции за глобално зголемување на нивото на морето“, додаде Стругнел.