Дали некогаш сте забележале дека вашето куче „не му се допаѓа“ некоја личност, иако не разбирате зошто? Може да се повлече, да стане немирен или дури и да ржи – а вие да не забележите ништо необично.
Но, што ако неговата реакција не е случајна? Што ако вашето куче реагира на нешто што оди подалеку од човечката перцепција?
Кучињата не се само наши верни придружници – тие се природни детектори на емоции. Нивните тела се дизајнирани да перцепираат, не само звуци и движења, туку и емоции, тензии и енергии што ние луѓето честопати ги занемаруваме.
Кучето е повеќе од домашно милениче – тоа е софистициран читач на вашите расположенија. Неговото сетило за мирис, многу пати почувствително од човечкото, детектира хемиски промени во телото што се случуваат кога некое лице е нервозно, луто или нечесно.
Кога некој лаже или ги потиснува емоциите, кучето нема да го перцепира тоа како „лага“, но ќе ја почувствува дисонанцата. Тоа несовпаѓање значи потенцијална опасност за него.
Реакциите како повлекување, лаење или гледање од далеку се всушност предупредувања – неговата верзија на аларм.
Кучињата не го разбираат моралот како луѓето, но честопати подобро ја препознаваат вистината. Ако некое лице изгледа пријателски расположено, но нивниот говор на телото, тонот на гласот или начинот на дишење кажуваат поинаку, кучето веднаш го чувствува тоа.
Тој „гледа со носот и слуша со срцето“. При најмал знак на напнатост или неискреност, кучето може да го промени своето однесување. Не затоа што ја разбира ситуацијата, туку затоа што инстинктивно чувствува дека нешто не е во ред.
Кучињата исто така забележуваат како другите се однесуваат кон вас. Ако некој ви покаже непочитување, кучето може да го протолкува тоа како закана.
Тие честопати ќе одбијат храна од раката на таквата личност или ќе покажат непријатност. Овие реакции не доаѓаат од дресура, туку од длабока инстинктивна интелигенција.
Кучето се сеќава на изразите на лицето, тонот на гласот, движењата – и создава асоцијации врз основа на искуство.
Светот на вашето куче е полн со сигнали што ние не ги забележуваме. Иако не зборува, комуницира со секој поглед, движење и држење на телото.
Наместо да ги отфрлате овие сигнали, обидете се да ги разберете – бидејќи тие често го гледаат она што ние не можеме.