Откако руската инвазија ја започна војната во Украина, очите на светската јавност беа насочени кон Соединетите Американски Држави.
Досега Америка најмногу ѝ помага на Украина со пакети за воена помош. Вредноста на последниот е 725 милиони долари.
Како што најави украинскиот министер за одбрана Олексеј Резников, пакетот вклучува ракети за напредни мобилни повеќецевни ракетни фрлачи од типот ХИМАРС, десетици илјади артилериски гранати, 200 повеќенаменски возила и повеќе од 2 милиони куршуми.
Вкупната вредност на американската воена помош досега изнесува 17 милијарди долари.
Во мај, американскиот претседател Џо Бајден пред новинарите потпиша закон со кој се овозможува забрзување на испраќањето воена опрема во Украина, со што повторно се активира законот од Втората светска војна.
„Украинците секој ден се борат за своите животи“, рече Бајден во Овалната соба и додаде: „Таа борба е скапа, но попуштањето пред агресијата би било уште поскапо“.
$725M US security assistance package is another result of #Ramstein 6 Meeting.
These weapons and ammo will support our soldiers on the ground and in the sky.
We become stronger.
Ukraine will win.
Thank you @POTUS @SecDef and the American people. pic.twitter.com/WF7yVhqRBn— Oleksii Reznikov (@oleksiireznikov) October 15, 2022
Русија: Америка е директно вклучена во војната
Русија во август објави дека САД, најголемата воена сила во светот, директно се вклучени во конфликтот во Украина бидејќи американските шпиони одобрувале и координирале украински ракетни напади врз руските сили.
Руското Министерство за одбрана, на чело со близок соработник на претседателот Владимир Путин, објави дека заменик-шефот на воената разузнавачка служба на Украина, Вадим Скибицки, признал за Телеграф дека Вашингтон ги координирал ракетните напади HIMARS.
Не изненадува ниту мислењето на официјална Кина.
Џанг Ханхуи, кинескиот амбасадор во Москва, во интервју за агенцијата ТАСС, во август ги обвини САД дека ја водат Русија во агол со постојаното проширување на НАТО и истовремено ги поддржуваат проевропските сили во Украина на сметка на лојални на Москва.
Зборувајќи за Кина и Америка, да го споменеме и заострувањето на односите меѓу овие две земји откако на почетокот на август во Тајван пристигна Ненси Пелоси, шеф на Претставничкиот дом на Конгресот на САД. Тогаш Кина реагираше со подигнување на околу 20 борбени авиони.
BREAKING: US House of Representatives Speaker Nancy Pelosi is leaving Taipei, Taiwan, following her historic visit.
Read more: https://t.co/jfnQGijr3I
📺 Sky 501, Virgin 602, Freeview 233 and YouTube pic.twitter.com/4dcNYjpESU
— Sky News (@SkyNews) August 3, 2022
Што би се случило доколку Америка целосно влезе во војната?
Влијателниот Форин аферс „поигра“ токму со можноста за војна меѓу САД од една и Кина и Русија од друга, што би била Трета светска војна.
Под наслов „Дали Америка може да победи во нова светска војна? беше анализирана воената сила на Соединетите Американски Држави против Кина и Русија.
ФА напиша дека САД се свесни дека Кина и Русија претставуваат значајна закана за глобалниот поредок.
Во својата неодамнешна Стратегија за национална безбедност, Белата куќа напиша дека „Кина и Русија се повеќе се поврзани една со друга“, а администрацијата на Бајден посвети неколку страници за да објасни како САД можат да го ограничат напредокот на двете земји.
„Вашингтон знае дека конфликтот во Украина најверојатно ќе биде продолжен и може да ескалира на начини што ќе ги доведат САД подиректно во војната“, се вели во извештајот.
„Вашингтон, исто така, знае дека кинескиот лидер Си Џинпинг, охрабрен со неговото назначување на 20-тиот Конгрес на Националната партија во октомври на трет мандат без преседан, може да се обиде да го заземе Тајван додека беснее војната во Украина.
Затоа, САД би можеле да бидат вовлечени во симултани конфликти со Кина и Русија“, заклучува ФА.
„Американското одбранбено планирање не е пропорционално со предизвикот“
Се додава дека американското одбранбено планирање не е пропорционално на предизвикот што е на располагање.
ФА потсетува дека во 2015 година Министерството за одбрана ја напушти политиката на подготвеност да се бори и да победи во две големи војни во корист на фокусирање на борба и победа само во една војна.
Се додава дека војната во Украина покажа дека модерното прецизно оружје е многу ефикасно, а повеќето од овие оружја се произведени од Соединетите Американски Држави.
Во однос на квалитетот, западните системи и муницијата остануваат најдобри во класата.
Сепак, се забележува дека американската воена опрема старее бидејќи многу нејзини авиони, бродови и тенкови датираат од администрацијата на Реган.
Се наведува дека САД ќе мора да создадат длабоки резерви на муниција, особено затоа што војната со Кина нема да биде ограничена само на Западниот Пацифик, туку би можела да се прошири сè до самите САД.
Во 2018 година, Комитетот за национална одбранбена стратегија предупреди дека САД немаат доволно муниција за да надвладеат во конфликт со висок интензитет и тврдеше дека земјата мора да го прошири производството, соопшти ФА.
„Неопходна е модернизација“
Извештајот, исто така, покажа дека Вашингтон ќе треба да го модернизира своето одбранбено производство за побрзо да создаде муниција и друго оружје.
На пример, САД не произведуваат противвоздушни ракети „Стингер“ веќе 18 години, а за рестартирање на производството ќе биде потребно време и пари.
Досега, САД ѝ дале на Украина повеќе од 1.400 парчиња од оваа муниција, се вели во соопштението.
Во него се наведува дека САД мора да го зголемат својот одбранбен производствен капацитет и брзина, но и дека Конгресот треба да донесе и закон со кој се утврдуваат минимални нивоа на снабдување со муниција.
ФА додава дека оружјето и муницијата се само дел од војната и дека Вашингтон мора да излезе со нови борбени техники.
За да го подобри начинот на кој се бори, Пентагон треба да развие нови концепти за проектирање и одржување на силите против непријателските системи.
Додека развиваат нови борбени техники, САД треба сериозно да размислуваат и за стратегијата во поширока смисла – конкретно за тоа како да ја структурираат војската и да ги конструираат нејзините операции, пишува ФА.
„Промени ја командната структура“
Тој додава дека за тоа веројатно ќе биде потребно напуштање на воените планови кои се на сила во последните децении.
Денешната командна структура е артефакт од 1990-тите и 2000-тите, се вели во него, додавајќи дека структурата имала смисла кога САД биле главно заинтересирани за „дискретни, локални конфликти со Иран или Северна Кореја“.
Тие тврдат дека заканите со кои се соочуваат САД денес не соодветствуваат на внимателно исцртани географски граници.
На пример, војната со Кина лесно може да се прелее од Источна Азија во Индискиот Океан, кој ја поврзува Кина со нејзините извори на енергија на Блискиот Исток, па дури и со Персискиот Залив и Џибути во Рогот на Африка, каде што кинеската база се наоѓа.
„Во таква војна, можеби е подобро да се има командна структура која не е толку географски ограничена“, пишуваат тие.
„Војната може да избие на безброј начини“
Исто така, се наведува дека би било важно да се одреди приоритетот на американската воена акција врз основа на релативните закани во Азија и Европа, бидејќи војната во неколку региони може да избие на безброј начини.
„Си, гледајќи дека САД се преокупирани со Европа, може да одлучи дека е време да се придвижи против Тајван. И таму, ако работите одат добро за Пекинг, САД може да се соочат со потребата да им помогнат на Тајванците да се спротивстават на кинеската окупација. Но, дури и ако работите одат добро за ракетната кампања на Вашингтон и Кина или амфибиската инвазија не успеат, Пекинг најверојатно ќе продолжи да се бори“, се додава.
„Соединетите Американски Држави, Тајван и нивните пријатели тогаш ќе се соочат со продолжен конфликт кој може да се прошири на други области. Москва, во меѓувреме, со САД заглавени во западниот Пацифик, би можела да одлучи да нападне голем дел од Европа“, тоа е една од претпоставките во текстот на ФА.
Тие ја споредија денешната ситуација со Втората светска војна и изјавија дека тогаш САД следеле стратегија насочена кон поразување на нацистичка Германија, додека денес ќе треба да се фокусираат на Азија.
„Кина има посилна армија од Русија“
Тие пишуваат и дека војната во Украина го намалува воениот капацитет на Русија и дека НАТО ќе станува сè поспособен, особено кога ќе му се приклучат Шведска и Финска.
Идеално, способностите на Вашингтон би ја спречиле Русија да нападне земја на НАТО.
Но, европските сојузници на САД би можеле да го преземат водството во многу области, како што е снабдувањето со копнени сили. Ним нема да им треба американска помош и насоки за секој елемент од борбата, се додава.
Во Азија, пак, е поинаку, а тоа е затоа што, како што пишува, Кина има посилна армија од Русија и претставува поголема закана за регионалниот поредок што преовладува.
САД имаат способни локални сојузници во Австралија, Јапонија и Јужна Кореја, но нема еквивалент во НАТО.
„Потенцијалниот конфликт потсетува на Втората светска војна“
Тој пишува и дека овој потенцијален конфликт се повеќе наликува на Втората светска војна.
Двете авторитарни сили – Кина и Русија – формираа лабава алијанса заснована на заедничките цели за повторно исцртување на политичката карта, исто како што направија Германија, Јапонија и Италија во 1930-тите.
САД и нивните сојузници мора да планираат како да добијат војни во Азија и Европа во исто време, колку и да изгледа непријатна таа можност, пишува ФА, додавајќи дека американските успеси во Втората светска војна вклучуваат мобилизација на американската наука, технологија и индустрија, како и развој на нови начини на војување.
Кога станува збор за мобилизирање на индустријата за поддршка на националната безбедност, пишува ФА, Кина најмногу наликува на САД во 1940-тите.
Тие наведуваат дека САД имаат огромни резерви и во одбранбениот сектор и во економијата, но и дека американските вооружени сили се полни со посветени и интелигентни офицери и војници.
Заклучено е дека САД го имаат она што никогаш не го изгубиле – своите сојузи. За разлика од Кина или Русија, САД имаат блиски врски со многу од најсилните војски во светот.
Соединетите Американски Држави се исто така меѓусебно поврзани со повеќето моќни економии во светот и нема причина да не продолжат да соработуваат со нив.
Авдагиќ: Внимателно би ја протолкувал вмешаноста на САД
На оваа тема Индекс.хр разговараше со надворешнополитичкиот аналитичар Денис Авдагиќ.
„На толкувањето на вмешаноста на САД би му пристапил претпазливо. Прво, тезата на Русија и режимот на Кремљ е дека тие веќе водат војна против НАТО, што секако е глупост. Западот реши да и помогне на Украина, но направи не влегуваат директно во конфликтот и цело време внимателно се прават потези. Од друга страна, сосема јасно, Кина и Русија ги гледаат САД како противник, но и обратно.
Тајван е навистина посебна приказна и засега не изгледа дека Кина е подготвена да се обиде воено да го преземе островот, а голема е веројатноста во тој случај да дојде до директен конфликт меѓу двете сили.
„Кина прецизно пресметува, собира податоци и учи, а јас не сум склон да верувам дека рано ќе направат ад хок катастрофални потези како Русија во Украина“, вели Авдагиќ.
„Нападот на Тајван би станал навистина голем конфликт“
Тој смета дека нападот на Тајван би предизвикал голем конфликт.
„Русија, за своите комуникациски цели, веќе изјавува дека е во војна со САД, но на сите им е јасно дека тие не се однесуваат во согласност со овие тврдења. Тие се обидуваат да ги вратат односите со Западот на што поблиски варијација што е можно на она што го имавме пред агресијата што започна во февруари.
Треба да се разјасни, нападот на Тајван би станал навистина голем конфликт и не треба да има премногу сомнеж за тоа. Исто така, напад од Русија врз членка на НАТО би значело вистинска војна меѓу НАТО и Русија.
Колку и да се плашат од заканите на Москва за употреба на нуклеарно оружје, и Пекинг и Москва знаат дека не можат да добијат војна со Западот, ниту заедно. Можам само да го уништам светот како таков.
Токму во Украина ја разгледуваме технолошката разлика меѓу Западот и Русија и што значи дури и оваа не преголема воена помош што доаѓа од западните земји. Ако нуклеарното оружје се тргне од равенката, со страв од крајот на светот, верувам дека нема луди глави кои би отишле во војна која е целосно изгубена однапред“, истакна тој.
„Американските инвестиции сеѐуште се повисоки од оние на Кина и Русија“
„Американските воени инвестиции се доминантни, благо речено, двојно повеќе од оние на Кина и Русија. Но, да не заборавиме, ако ги гледаме Кина и Русија како сојузници, тогаш ќе ги додадеме партнерите од НАТО на САД, а дури потоа пропорциите стануваат многу поразителни.
Сепак, Кина е растечки конкурент и во воена смисла нивните инвестиции далеку ги надминуваат оние на Русија, кои се споредливи со Обединетото Кралство, додека кинеските се кумулативно поголеми од оние на Германија, Франција, Јапонија и Британија, што дава впечаток дека Кина, исто така, во овој поглед станува гигант“, вели тој.
„Порасна и цената на оружјето“
„Производството на оружје е секогаш сложено и на глобално ниво е видливо како руската агресија против Украина ја сврте таа индустрија наопаку. Самата Русија, за која се веруваше дека има речиси неисцрпни извори на муниција, доаѓа до точка да го нарече Иран за помош, а дури се наведува дека Северна Кореја.
Се разбира, се работи за стандардите за производство и за тоа што можете да го користите. НАТО и западните земји ги усогласија сопствените стандарди за употреба, а од огнено зрно наваму во однос на производството, на пример, муниција што може да се произведува во голем број НАТО или западни земји, па и пошироко. Но, и овде треба да биде јасно, не скокнаа само цените на енергијата и храната, во таа категорија е и оружјето.
Што се однесува до самиот Стингер, колку што знам, производството за американски потреби беше прекинато пред неколку години, но од неодамна е обновено за потребите за извоз, бидејќи тоа е оружје што постепено го исфрлаат американските вооружени сили. Се разбира, тие и таквите одлуки се предмет на промена и ќе биде потребно време за целосно воведување на ново оружје“, вели тој.
„Не само воените инвестиции се клучни, има многу финеси“
Севкупно, колку се воено посилни САД од Русија и Кина? Каква улога би имале најважните сојузници на САД?
„Спомнавме воени инвестиции и јасно е колку се доминантни САД, но кога зборуваме за споредба на силите, важна е економијата, самодоволноста, енергетските ресурси, нумеричката супериорност, противвоздушната одбрана, технолошката супериорност…
Има многу детали кои изгледаат како фини, но се клучни. Според многумина, Кина е, ако не порано, тогаш дефинитивно сега втора воена сила по САД.
Ако ги земете овие две воени сили, Русија и Кина, како сојузници против САД, постојат теории според кои тие стануваат подоминантни, но сето тоа паѓа во вода кога ќе ја проширите приказната во НАТО. Тој глобален безбедносен чадор, во кој е и Хрватска, иако е обединета и кохерентна, претставува апсолутна воена и секаква друга надмоќ, само што е послаба по население“, рече тој.
„Корупцијата ја еродира Русија“
„Мислам дека целосната системска корупција многу ја еродира Русија, додека не би ја дал како опис за Кина, би рекол дека тие функционираат сосема поинаку. Но, на крајот, воената сила се гледа и во мотивацијата за дејствување. можеби Украина го покажува тоа на најдобар можен начин“, рече тој.
Сè на сè, тој верува дека Кина не е подготвена за конфликт, вклучително и напад на Тајван.
„Што се однесува до Украина, ЕУ и Обединетото Кралство, или сите членки на НАТО, многу силно ја поддржаа Украина. Сепак, тие немаат апетит за директно вклучување во војната. Не можеме да исклучиме дека САД ќе влезе да го брани Тајван од Кина, но „Знаеме дека не само ЕУ или другите членки на НАТО, туку и САД, не сакаат директен конфликт со Русија во Украина“, рече тој.