Ако по името не знаете што е СТИВ (англиска кратенка за Strong Improvement of Heat Emission Speed), можеби го познавате од фотографиите.
Откриено е како небесен феномен во 2016 година од астрономи-аматери, а научниците го нарекуваат мистериозна река на светлината и сè уште се обидуваат да ја изгребат природата на овој феномен.
За разлика од поларната светлина, што го покрива небото со зелени вртлози во близина на магнетните полови на Земјата, Стив се појавува како пурпурно-бела светлосна лента што се протега дијагонално стотици километри низ атмосферата кон хоризонтот.
Можеби изгледа дека е поблиску до екваторот од типичната поларната светлина и честопати е проследена со „линија на зелени точки што танцуваат позади“.
Новооткриената карактеристика на феноменот Стив, која се појавува само во долната јоносфера, повторно ги збуни научниците. Во студијата објавена на 1 октомври во списанието AGU Advanceis, истражувачите на НАСА прегледаа стотици часови од снимките на Стив за да пронајдат необична нова структура што ја нарекоа „ленти“.
Овие мали дамки од зелено светло понекогаш се протегаат хоризонтално од дното на зелената линија на Стив, искривувајќи се 20 до 30 секунди пред да исчезнат од видното поле.
Никој не знае која е причината на Стив, но научниците се согласуваат дека тој не е обична поларната светлина. Поларната светлина се појавува кога наелектризирани честички пловат низ просторот и по линиите на магнетното поле на земјата. Стив е река со врел, бурен гас што се појавува независно од тоа соларно време.
Истражувачите се сомневаат дека ова може да биде резултат на процес во јоносферата – нивото на Земјината атмосфера од 80 до 1.000 километри од површината, веднаш под магнетното поле на планетата.
Што точно се овие ленти? Како и многу работи поврзани со феноменот Стив, никој навистина не знае. Но, еден нов труд поставува некои основни претпоставки.
За почетниците, изгледот на лентата може да биде оптичка илузија. Според истражувачите, лентите се однесуваат повеќе како ситни светлосни точки кои изгледаат издолжени поради замаглување во движењето.
Се чини дека секоја лента споделува физичка врска со линијата над неа, утврди тимот, и секоја се движи по истите линии на магнетното поле. Исто така, се чини дека лентите не се случуваат случајно на одредени места. Според пресметките на тимот, лентите во јоносферата се појавуваат само ниско помеѓу 100 и 110 км над Земјата.
Една трага од потеклото на лентите доаѓа од нивната зелена боја, што е идентична со бојата на линијата на Стив.
Според истражувачите, оваа посебна зелена бранова должина е поврзана со емисиите на атомски кислород во атмосферата. Веројатно турбулентните честички во Стив се судираат и брзо го загреваат амбиентниот кислород, напишал истражувачкиот тим, создавајќи ситни зелени пожари на небото кои се влечат под линијата додека полека избувнуваат.
Или можеби не. Пругите на Стив се толку нови за науката што ова дело е веројатно само врв на ледениот брег, се вели во изјавата на коавторот на студијата Елизабет Мекдоналд, научник од Центарот за вселенски летови на НАСА.
Таа длабочина на неизвесност кога станува збор за STIV е иста како и кога за прв пат беше пријавена од граѓански научници забечежана во канадското небо во јули 2016 година.
Астрономите продолжуваат да се потпираат на набудувањата на цивилните фотографи чие време и страст можат да ги надминат професионалните научници – за да ја распакуваат мистериозната река на светлината во нашата атмосфера.