Две децении, Рамзан Кадиров беше железната тупаница на Кремљ во Чеченија. Како награда за бруталното потиснување на движењето за независност, му беше дозволено да владее со регионот како со свој феуд – елиминирајќи ги ривалите, противниците и сепаратистите.
Сепак, 48-годишниот Кадиров се чини дека е сериозно болен, што претставува нов предизвик за претседателот Владимир Путин во дел од јужна Русија каде што војните во 1990-тите и 2000-тите одзедоа десетици илјади животи.
Кога тој авторитарен лидер ќе ја напушти политичката сцена, кој ќе може да ја одржи бруталната контрола што ја воспостави над тој дел од Кавказ?
Можно е Кадиров да планира да го наследи неговиот 17-годишен син, кој неодамна се ожени и доби честитки од Путин по тој повод.
Сепак, ова би барало заобиколување на рускиот закон кој бара регионалните лидери да имаат најмалку 30 години.
Постојат и други кандидати, вклучувајќи го и човекот кој предводеше кампања за апсење и злоупотреба на хомосексуалци, како и оној кој отиде да се бори за Русија во Украина.
Со текот на годините, Кадиров стана единствена фигура во автократијата на Путин – уживајќи многу поголема слобода и дарежливи субвенции од другите регионални лидери.
Тој командува со она што е практично негова лична армија.
Во неговата претежно муслиманска република, тој воведе строги исламски правила кои се спротивставуваат на руските закони и водеше еден вид своја надворешна политика, градејќи односи со монархиите од Заливот и заземајќи позиции кои не секогаш се совпаѓаат со позициите на Кремљ.
Чеченија е единствениот регион ослободен од руската мобилизација од околу 300.000 луѓе по инвазијата на Украина во 2022 година.
Сепак, властите испратија некои Чеченци на фронтот како форма на казна, изјавија активистите за човекови права за Њујорк Тајмс.
Иако Кадиров испрати одредени сили во раните фази од војната, наскоро стана јасно дека тие не се сериозно вклучени во борбите, поради што беа наречени „војници на ТикТок“.
„Кадиров е еден од адутите на Кремљ, уште еден центар на моќ – покрај армијата, разузнавачката служба или Министерството за внатрешни работи“, рече Олег Орлов, копретседател на групата за човекови права „Меморијал“, добитничка на Нобелова награда за мир, која документира кршења на човековите права во Чеченија од 1990-тите.
И покрај неговите очигледни престапи, додаде тој, „Кремљ е задоволен од Кадиров токму таков каков што е“.
Кремљ во рана фаза одлучи да ја „купи“ лојалноста на семејството Кадиров и стабилноста во Чеченија со големи државни трошоци, оставајќи им на Кадировците да управуваат со регионот од 1,5 милиони жители на начин што тие ќе го изберат.
Не е познато од што точно страда Кадиров, а руските власти не коментираа за бројните шпекулации и гласини што се редовна тема на разговор во Чеченија и пошироко.
Сепак, неговата слабост станува сè поочигледна од 2023 година во видеата прикажани во руските медиуми.
Во мај, неговиот кабинет објави тажно видео од Кадиров, облечен во црна дуксерка со качулка преку главата, како се движи во забавена снимка, со порака во која се изразува згрозување од гласините за неговото здравје, но не ги негира.
„Сè почесто слушам гласини за мојата болест, дека наскоро ќе умрам, дека не ми останува многу време“, се слуша глас кој не му припаѓа на Кадиров на снимката.
„Секое човечко суштество оди по патот на болеста и смртта. Само Оној што ни даде здив може да одреди колку долго ќе живееме“, се додава во него.
Некогаш страствен корисник на социјалните мрежи и речиси секојдневен домаќин на јавни собири, Кадиров сега често е отсутен од јавноста подолги временски периоди.
Во јуни, тој се појави помалку од десет пати во локалните телевизиски извештаи. Во истиот период минатата година, се појавуваше речиси секој ден.
„Луѓето во Чеченија внимателно ја следат неговата здравствена криза: во овие моменти, тешко е да не се забележи колку е болен“, изјави за „Њујорк тајмс“ Тумсо Абдурахманов, протеран критичар на Кадиров, кој преживеа обид за атентат во Шведска.
„На јавни настани гледаме колку му е тешко да зборува, никој повеќе не се сомнева дека е болен.“
Во последниве години, Кадиров ги назначи своите синови и ќерки на високи позиции во локалната самоуправа – од полицијата до областа на културата.
Оваа пролет, неговиот трет син, Адам Кадиров (17), беше назначен за секретар на Советот за безбедност на Чеченија и претставник на Кадиров во регионалното Министерство за внатрешни работи.
Во рок од 10 дена, тинејџерот доби два медали, вклучувајќи еден за активна воена служба.
Тој е сè уште далеку под возрасната граница потребна за да биде назначен на функцијата регионален лидер.
Но, Рамзан Кадиров самиот ја презеде власта, иако не официјалната титула, кога имаше дваесетти години, со поддршка на Путин.
Порано овој месец, Кадиров гордо ги објави честитките на Путин за раскошната свадба на Адам на Телеграм.
Слободата на говорот беше укината во Чеченија пред неколку години и не е дозволена јавна критика кон Рамзан Кадиров или неговото семејство.
Но, Чеченците што живеат во егзил велат дека нивните пријатели и роднини дома се ужаснати од глетката на тинејџер кој завршил средно училиште минатата година и сега претседава со состаноци на безбедносни службеници доволно возрасни за да бидат негови дедовци.
Тие сцени се „апсурдни; луѓето се смеат“, рече Абдурахманов, популарен блогер кој избега од Чеченија во 2016 година.
„Сосема е надреално да се видат возрасни мажи со вистински воени одликувања како известуваат и инвестираат во дете“.
Дали помладиот Кадиров навистина ќе ја наследи власта на својот татко и кога, останува неизвесно.
Аналитичарите споменуваат и двајца локални политичари, кои се истакнаа во јавноста во последниве години, иако самите не ги декларираа јавно своите амбиции.
Магомед Даудов, долгогодишен соработник на Кадиров, кој стана глобално познат во 2017 година како лидер на наводна анти-геј кампања во регионот, сега често претседава со важни настани во отсуство на Кадиров, читајќи пораки од болниот лидер.
Друг потенцијален наследник, со силни врски со Кремљ, е Апти Алаудинов, 51-годишен поранешен висок безбедносен службеник во Чеченија, кој го преживеа соборувањето во 2021 година со тоа што се пријави доброволно да се бори во Украина.
Таму тој стана еден од главните портпароли од фронтовската линија за руската телевизија.
Неговите воени заслуги моментално се високо оценети од руската политичка елита.
Таткото на Рамзан, Ахмад Кадиров, беше верски водач кој ги поддржуваше бунтовниците во борбата на Чеченија против Русија во 1990-тите.
Постариот Кадиров ја смени страната во 2000 година, и се верува дека потоа направил политичка проценка дека Чеченија ќе се справи подобро со Русија отколку како независна, а Путин го назначил за лидер на тој регион.
Откако неговиот татко беше убиен во 2004 година, Рамзан Кадиров ја консолидираше власта.
Неговите соперници и критичари беа убиени, и дома и во странство, а неговите злоупотреби на човековите права предизвикаа меѓународна осуда.
Неговите сојузници се познати по тоа што произволно апсат и мачат луѓе и им го конфискуваат имотот.
Кремљ одлучи во рана фаза да ја „купи“ лојалноста на семејството Кадиров и стабилноста во Чеченија со големи државни трошоци, оставајќи им на Кадиров да управуваат со регионот од 1,5 милиони жители на начин што тие го избираат.
Со назначувањето на своите деца на високи позиции, Кадиров има контрола врз тоа каде и на кого одат тие пари.
Дарежливиот став на Москва кон Чеченија е сè уште изненадувачки.
Новинарите во Курск неодамна забележаа дека Чеченија годинава добива околу 700 милиони долари владини субвенции – околу 15 пати повеќе од регионот Курск, кој сè уште се опоравува од упадот и кратката окупација на Украина.
Кадиров користел средства од Кремљ за обука на најмалку 25.000 војници, кои, според аналитичарите, функционираат како негова приватна армија – и покрај нивната формална поврзаност со руските безбедносни сили.
Договорот за „пари за стабилност“ веројатно ќе преживее откако Кадиров ќе го снема, „сè додека федералната влада е доволно силна и богата за да ја финансира Чеченија“, рече Екатерина Шулман, соработник во Карнеги центарот за Русија и Евроазија во Берлин.
Според неа, Кремљ веројатно нема да доживее сериозни превирања во Чеченија, освен ако субвенциите не пресушат.
Жителите на Чеченија, од кои многумина се плашат од Кадиров и неговите сојузници, ги следат извештаите за неговото здравје со мешани чувства на надеж и трепет.
27-годишна жителка на Грозни, која сакаше да остане анонимна поради сопствена безбедност, рече дека долгото отсуство на Кадиров донело суптилни промени во нејзиниот секојдневен живот.
Јавните настани, кои претходно ги претседаваше лично Кадиров, сега се ретки, рече таа, а „постојаниот поток закани што ги емитуваат властите на телевизија“ против критичарите или обичните граѓани речиси исчезна.
„Луѓето зборуваат за неговата болест тивко, полугласно, со чувство на вознемиреност“, рече таа.
„Најчесто им е жал за него, но исто така се плашат што ќе се случи кога ќе го нема“.