Би-Би-Си дојде до докази за силување, сексуално насилство и осакатување на жени за време на нападот на Хамас на 7 октомври.
ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ: Текстот содржи експлицитни и вознемирувачки описи на сексуално насилство и силување
Неколку луѓе вклучени во собирањето останки и идентификацијата на жртвите на напад ни кажаа дека пронашле докази за сексуален напад – скршени карлицата, модринки, исеченици и раскинати, пишува ВВС.
Меѓу жртвите има жени од различна возраст, како и деца и тинејџери.
Во видео-сведоштво од музичкиот фестивал „Нова“, кое на новинарите им го покажала израелската полиција, една жена детално го опишува групното силување, осакатувањето и егзекуцијата на жртвата.
Снимките од голи и крвави жени направени од Хамас на денот на нападот, како и фотографиите од телата направени на местото по настанот, покажуваат дека жените биле цел на планирани сексуални напади.
Се верува дека малкумина преживеале, а како изгледале нивните последни моменти дознаваме од преживеаните, луѓето кои ги носеле телата, вработените во мртовечницата и снимките од местото на настанот.
Израелската полиција на новинарите им покажа застрашувачко сведоштво на жена која била на музичкиот фестивал Нова за време на нападот.
Таа опишува дека видела Хамас како групно силува и осакатува жена, пред последниот напаѓач да ја застрела во главата, продолжувајќи да ја силува.
На видеото, жена позната како сведок С ги покажа напаѓачите како ја земаат жртвата и си ја предаваат еден на друг.
„Таа беше жива. Имаше рана на грбот, крвареше“, вели сведокот.
Таа детално опишува како мажите отсекувале делови од телото на жртвата за време на нападот.
„И ги отсекоа градите и ја фрлија на улица“, вели таа.
Жртвата била предадена на друг маж во униформа, продолжи таа.
„Тој навлезе во неа и ја застрела во главата. Тој дури и не ги крена панталоните; пукал и ејакулирал“.
Еден човек кој беше на фестивалот со кој разговаравме рече дека слушнал „звуци и крици на луѓе кои се убивани, силувани и обезглавени“.
На прашањето како може да биде толку сигурен, бидејќи не видел, тој вели дека врисоците што ги слушнал укажувале на сексуален напад, а не на некој друг вид насилство.
Тој додава дека е убеден дека она што го слушнал може да биде само силување.
Во соопштението објавено преку хуманитарна организација, тој тоа го опиша како „нехумано“.
„Некои жени биле силувани пред да умрат, некои биле силувани додека биле повредени, а некои биле веќе мртви кога терористите ги силувале нивните безживотни тела“, се вели во соопштението.
„Очајно сакав да помогнам, но ништо не можев да направам.“
Полицијата вели дека има „повеќе“ изјави на очевидци за сексуалниот напад, но одби да каже точно колку.
Кога разговаравме со полицијата, тие сè уште немаа слушнато за ниту една преживеана жртва.
Израелската министерка за зајакнување на жените, Меј Голан, изјави за Би-Би-Си дека многу малку жртви на силување или сексуално насилство ги преживеале нападите и дека сите моментално се на психијатриско лекување.
„Но, многу, многу малку од нив. Повеќето беа брутално убиени“, рече таа.
„Тие не можеа да разговараат – ниту со мене, ниту со некој друг во владата или медиумите.“
Снимката снимена од Хамас вклучува видео од жена со лисици на рацете и земена како заложник со исеченици на рацете и голема крвава дамка на задниот дел од панталоните.
Во други, жените што ги одведоа борците изгледаат голи или полуголи.
На многу фотографии од локациите по нападот се гледаат тела на жени голи од половината надолу или со скинати гаќички од едната страна, раширени нозе и со траги од удари на гениталиите или нозете.
„Навистина изгледа како Хамас да научи да ги користи женските тела како оружје во војната од Исламската држава во Ирак или од случаите во Босна“, рече д-р Кочав Елекајам-Леви, правен експерт во Дејвис Институтот за меѓународни односи при Хебрејскиот сојуз. Универзитетот.
„Се згрозувам токму кога ги слушам деталите за тоа како знаеле што да им прават на жените: да им ги отсечат органите, да им ги осакатуваат гениталиите, да ги силуваат. Страшно е да се знае сето тоа“.
„Разговарав со најмалку три девојки кои сега се во болница со сериозни психијатриски состојби по силувањето на кое беа сведоци“, ми рече министерката Меј Голан.
„Се преправале дека се мртви и виделе и слушнале сè“. И тие не можат да се справат со тоа“.
Шефот на израелската полиција Јаков Шабтаи рече дека многу преживеани од нападот имаат потешкотии да зборуваат и мисли дека некои од нив никогаш нема да сведочат за она што го виделе или доживеале.
„Осумнаесет млади мажи и жени се хоспитализирани во ментални установи бидејќи повеќе не можат да функционираат“, рече тој.
Други, наводно, се самоубиствени.
Еден од оние кои работат со тимовите околу жртвите изјави за Би-Би-Си дека некои веќе извршиле самоубиство.
Голем дел од доказите дојдоа од доброволни собирачи на тела ангажирани по нападот и оние кои ракуваа со телата кога пристигнаа во воената база Шура за идентификација.
Еден од собирачите на тела, кој волонтира за религиозната организација Зак, ми ги опиша знаците на тортура и осакатување, кои вклучуваат, рече тој, бремена жена чија утроба била отворена пред да биде убиена, а нејзиниот фетус бил избоден додека сè уште била внатре.
Друг, Нахман Дикштајна, поднесе писмена изјава дека видел тела на две жени во Кибуц Бери со врзани раце и нозе за креветот.
„Една беше сексуално тероризирана со нож заглавен во вагината и со отстранети сите внатрешни органи“, вели тој во својата изјава.
„На местото на фестивалот, тој вели дека малите засолништа биле преполни со жени во толпата.
„Облеката им беше искината во горниот дел, но долните делови беа целосно голи. Многу, многу жени. Ако внимателно ги погледнете нивните глави, ќе видите по еден влезен куршум рана на секоја од нив“.
Волонтерите однесоа стотици тела од местата на нападите.
Инспекторите признаваат дека во тие први хаотични денови по нападот, додека некои области сè уште беа активни борбени зони, можностите за внимателно документирање на местата на злосторството или добивање форензички докази не беа секогаш големи или беа пропуштени.
„Во првите пет дена сè уште имавме терористи на теренот во Израел“, вели Меј Голан.
„И имаше стотици, стотици тела насекаде. Беа изгорени, без органи, целосно масакрирани“.
„Тоа беше настан со масовни жртви“, им рече на новинарите портпаролот на полицијата Дин Елсдун на брифингот.
„Најважно беше да се идентификуваат жртвите, не нужно во истрагата на местото на злосторството. Луѓето чекаа да слушнат што се случило со нивните најблиски“.
Персоналот во воената база Шура, каде што телата пристигнаа за идентификација, им обезбеди на инспекторите некои од клучните докази.
Доказите дојдоа од импровизиран центар со шатори и ладилни транспортни контејнери поставени во базата за да се идентификуваат телата.
Кога ги посетивме болничките колички, со железни скелети на кои беа носилки, беа уредно наредени пред контејнерите во кои беа сместени мртвите; белиот пластичен комбинезон на оние на смена блескаа под рефлектори.
Воени борбени авиони грмеа над нас и ги задушија врисоците, додека израелското бомбардирање на Газа продолжи.
Тимовите овде ни рекоа дека виделе јасни докази за силување и сексуално насилство на телата што пристигнувале, меѓу кои и скршени карлици од постојаното насилно малтретирање.
„Видовме жени од сите возрасти“, изјави за Би-Би-Си еден од резервистите од форензичкиот тим, капетанот Мајан.
„Видовме жртви на силување. Видовме жени кои беа прогонувани. Имаме патолози и видовме модринки, видовме исеченици и расекотини и знаеме дека биле сексуално нападнати.“
Ја прашувам колкав процент од телата што и поминале низ рацете ги имаа овие белези.
„Голем број“, вели таа.
„Голем број жени и девојки од сите возрасти.
Тешко е да се избројат жртвите, делумно поради состојбата на телата.
„Дефинитивно ги имаше повеќе“, рече друг активен војник кој побара да се објави само нејзиното име, Авигејл.
„Тешко е да се каже. Сум имал работа со неколку изгорени тела и немам поим низ што поминале пред тоа.
„И на телата им недостасува долната половина – исто така не знам дали биле силувани“.
„Но, жените кои очигледно биле силувани? Ги има сосема доволно. Повеќе од доволно.”
„Понекогаш ни останува само многу мал дел од телото“, ми вели д-р Елкајам-Леви.
„Можеби прст, нога или рака со која се обидуваат да го идентификуваат телото. Луѓето беа изгорени во прашина. Ништо не остана од нив. Мислам дека никогаш нема да знаеме точно колку случаи имало.
Приватно, некои од оние кои работат на ова зборуваат за „десетици“ жртви, но брзо предупредуваат дека доказите се уште се собираат.
Цивилната комисија предводена од д-р Елкајам-Леви работи на собирање изјави за сексуални злосторства и повикува на меѓународно признавање дека она што се случи на 7 октомври е систематско насилство, кое спаѓа во злосторства против човештвото.
„Дефинитивно гледаме шема“, ми рече таа.
„Значи, тоа не се случи случајно, не беше случајно. Дојдоа со јасна наредба. Тоа беше силување како геноцид“.
Авигејл се согласува дека има сличност во насилството нанесено врз телата што пристигнале во базата Шура.
„Има шаблони кај тие групи жени од исти места, тие биле третирани на сличен начин“, вели таа.
„Имаше група жени кои беа силувани на еден начин и можеме да видиме сличности во нивните тела; а потоа друга група која не била силувана, туку била застрелана повеќе пати на ист начин. Така, се чини дека различни групи на терористи имале различни видови на бруталност“.
„Ова беше систематски настан со предумисла“, им рече на новинарите началникот на полицијата Јаков Шабтаи.
Дејвид Кац од израелската единица за сајбер криминал, која е вклучена во истрагата, им рече на новинарите дека е премногу рано да се докаже дека сексуалното насилство било планирано како дел од нападот, но дека податоците извлечени од телефоните на напаѓачите на Хамас укажуваат дека „сè е систематски“.
„Би било несериозно да се каже дека тоа веќе можеме да го докажеме, но се што беше направено беше направено систематски“, рече тој.
„Ништо не се случи случајно. Силувањето беше систематско“.
Израелската влада посочува на документи за кои тврди дека биле пронајдени кај борци на Хамас, кои се чини дека ја поддржуваат идејата дека сексуалното насилство било планирано.
Таа објави инсерти од снимки од испрашувања на заробени борци во кои велат дека жените биле мета токму за оваа цел.
Минатата недела, UN Women објави соопштение во кое се вели дека тие „недвосмислено ги осудуваат бруталните напади на Хамас“ и се „загрижени од бројните сведоштва за родово засновани злосторства и сексуално насилство за време на овие напади“.
Д-р Елкајам-Леви пред да ја даде оваа изјава рече дека на меѓународните организации за правата на жените им треба премногу долго за да одговорат на нејзините повици за поддршка.
„Ова е најдокументираното злосторство што човештвото некогаш го сретнало“, ми рече таа.
„Од 7 октомври, Израел не е истата земја што се разбуди следното утро“, изјави началникот на полицијата Јаков Шабтаи.
Меѓу ужасите што им се случија на жените овде, капетанот Мајан од единицата за идентификација на Шура вели дека најтешките моменти се кога ќе види „маскара на нејзините трепки или обетки ставени тоа утро“.