СВЕТ СЕ ДЕЛИ НА ПИОНЕ И ШАМПИОНЕ

Сиво е како у Чикаго, 30’ти године.

Мавав се сви што печев ракију због мокри, осојничави дрва у казан. Презирав се сви кои не пазарив по бутици пред кои легав луталице. Вадив га на време, да не бидне беља звана треќо дете. Правив се кампање у кои им се дава поддршка на ученици због тортуру од дома и у школу, (тортура е ако му кажеш на вола да гу раздиза собу или на шмизлу да не се шминка у петто одделение).

Град ос’мнуе сас графити: УТОПИЈА Е МОРАЛНО ПРАВО НА ЧОВЕЧАНСТВО!

Една сенка, у капут од чоју, сас карактеристичан ход, мегаломански прохтеви и подли потрчковци – хара сас лимузину низ тој сивило и собира га кајмак. Не ебе живу силу, камоли прохибицију.

Једино блуз цвета. Нај-нај-добар лидер и нај-по-добар министар знаев дека у тија клубови се лока највише и дека по која плесачица ги покажуе гаќе, нарочито на гости у први редови. Али, имав они много поважну мисију. Докажуев пред граѓани на Чикаго колко су поштени и колко нема да правив исти пиздарије како онија пред Херберт-а Хувер-а. Веруев, демек, у систем. Не сакав да бидев идеолошко пропаднати на Исток, а ни скроз мафијашки на Запад. Кој е у среде, гулаш еде, викаше Лајош Зилахи. Заебавам се, његова е позната новела „Двоица затвореници“.

Тешко е да се биде поделен меѓу фанови и критику. Паметни фанови не ги запослисва у довољан број, а у критику е увек нож, наоштрен како за вадење кочани од зеље.

На стари Линколни тактички се појавуев налепнице сас ознаку НЕДОДИРЉИВИ. Елиот Нес ќе га затвара Ал Капонета. Жими кур учителке, што викаше мали Ѓокица. Цело Чикаго знаеше дека тој е Кевин Костнер сас мрсну косу и свеж ентузијазам кој у лошотил’к не му е ни до колена на Роберта Де Ниру.

Одбивамо мито, али кафану и жене никад. Прав црначки блуз.

И добро, за што попрво ќе му се фатите? За коју проневеру? За кое убиство? За кои неправде? За кој мантрак? Ахахахахаха, за тој што немаја налепницу на Lincoln Le Baron модел од 1932?

Боље ни Брајан Де Палма не можеше да га изведе. Ал Капоне, наводно, не платија едну рату за телефон на љубавницу. Суди га Елиоте. Ако може Бади Гај од Мисисипи да биде кредитоспособан, може и Капоне.

Не му давај да отиде отут Висконсин. Тамо не ги третирав добро Индијанци, камоли мафијаши.

Не се ослонуј на његову реч дека ќе ги врати паре од ловачко друштво. Фазани ги нигде нема још поодамна. Само зајци овде-онде.

Не му веруј дека синдикат е место куде радници колективно и свесно бивав доброќудни капиталисти. Тој га може само стар, добар социјализам.

И к’т све биде готово и издадев га његови људи на кои не им се иде у Алкатраз, нека не умре од сифилис, него од клетве на блузери сас крвави прсти кои трзалицу гу стављав у луксуз. Попут ентериер на еднога Линколн, олд тајмера.