Со цена од 62 трилиони долари за грам, антиматеријата е најскапиот материјал на Земјата. Но, не можете да ја најдете во природата – таа мора да се создава атом по атом, процес што трае неверојатно долго.
Антиматеријата е огледална верзија на обичната материја, со честички што имаат спротивен електричен полнеж. Кога ќе дојде во контакт со материја, тие се уништуваат една со друга, ослободувајќи огромна количина енергија. Ова ја прави антиматеријата исклучително тешка за складирање и проучување.
Во ЦЕРН, научниците користат забрзувачи на честички за да создадат антиматерија, но процесот е екстремно енергетски скап. Годишното производство е само неколку нанограми, што ја прави неколку пати поскапа од златото.
Антиматеријата постои и во природата – на пример, бананите произведуваат позитрони секој час, но во премали количини за научна употреба.
Проблемот не е само создавањето, туку и складирањето – антиматеријата мора да се чува во специјални магнетни полиња во целосен вакуум. Рекордот за складирање на антиатоми е само 17 минути.
Но, зошто научниците се обидуваат да ја создадат?
Антиматеријата може да ни помогне да разбереме зошто универзумот постои во својата сегашна форма. Ако во Големата експлозија се создале еднакви количини материја и антиматерија, тогаш тие требало да се уништат меѓусебно. Но, некако останала само материјата што го сочинува нашиот свет. Оваа мистерија е една од најголемите во модерната физика.
Истражувањата продолжуваат, а иако антиматеријата засега е далеку од практична употреба, нејзиното разбирање може да ни открие нови тајни за универзумот.