За германското Министерство за одбрана, работата е едноставна: „Тоа е украинско оружје“, вели портпаролот Волфганг Бихнер.
Тоа значи дека, според нивното толкување, германската влада нема повеќе врска со испораката на оружје за Украина.
Самата Украина сега е одговорна за неговата употреба.
Офанзивата во руската област Курск беше „операција подготвена во голема тајност и без повратни информации“, што значи дека беше спроведена без координација со Берлин, рече Бихнер.
Важно е само, како што нагласи, Киев да се придржува до меѓународното право. А Украина и го гарантираше тоа на владата во Берлин.
„Нема дополнителни ограничувања за употреба на оружје“, Украина е „слободна да ги избере своите опции“.
Германија не учествува во операцијата
Владата во Берлин се уште не објави дали германското оружје навистина било користено во украинската офанзива во Русија.
Во воена смисла, може да се користат испорачаните борбени тенкови Леопард 1 и 2 или пешадиското борбено возило Мардер, како и ракетни фрлачи.
Руските медиуми објавија слики кои тврдат дека покажуваат борбено пешадиско возило Мардер од Германија во областа Курск.
Но, дури и ако тие слики се автентични, „Германија, од правна гледна точка, сосема е јасно дека не е учесник во таа воена операција на украинските вооружени сили на руска територија“,оценува за ДВ, Рафаел Лос од берлинскиот тинк-тенк Европски совет за надворешни работи,.
Сè додека Украина ги почитува хуманитарните законски одредби, ѝ е дозволено да спроведува такви воени операции.
На пример, не смеат да се напаѓаат цивилни цели, а воените заробеници мора да се третираат праведно. Украина засега се придржува до него – за разлика од Русија, тврди Лос.
Германската политика не гледа проблем
Политичарите од различни германски партии, и во владата и во опозиција, исто така јасно ставија до знаење дека, правно гледано, таквата употреба нема да биде проблем.
„Секако дека државата која е нападната има право да се брани. Ова го вклучува правото да се дејствува на руска територија според меѓународното право, се додека се почитуваат сите правила“, вели Ларс Клингбејл од Социјалдемократската партија (СПД), од која доаѓа и канцеларот Олаф Шолц.
Ваквиот став на СПД, која важи за „партија на мирот“, е релативно нов.
Политичарите на двата коалициски партнери, Зелените и Либералите (ФДП) го бранеа правото на употреба на германско оружје во Русија уште пред офанзивата во областа Курск.
Родерих Кизеветер, експерт за безбедносна политика на најголемата опозициска партија, конзервативната Христијанско-демократска унија (ЦДУ), изјави за ДВ на почетокот на годината:
„Нападите на Украина врз воени цели на руска територија не се само законски дозволени, туку и воено-стратешки.“ оправдано и апсолутно значајно.
Во рамките на меѓународното право
Политичарите најчесто се повикуваат на член 51 од Повелбата на Обединетите нации.
Зборува за „природното право на индивидуална или колективна самоодбрана“ на секоја држава.
Ваквата правна состојба во однос на употребата на германското оружје во Русија ја потврдува и Волф Хајнхел фон Хајнег, експерт за меѓународно право на Европскиот универзитет Виадрина во Франкфурт на Одра.
Во интервју за ДВ тој нагласува дека во меѓународните вооружени конфликти „ниту една страна во конфликтот не е обврзана да ги ограничи непријателствата на своја територија“.
Напротив, легитимна цел е да се ослабат спротивставените сили и да се нападнат сите дозволени воени цели, смета германскиот експерт за меѓународно право.
Канцеларот молчи
Правната ситуација е една работа, а политичкиот аспект е нешто сосема друго. Канцеларот Олаф Шолц долго се двоумеше да испорача каков било нов вид оружје во Украина.
Борбените тенкови, на пример, не беа испорачани долго време.
Дури по интензивни политички дебати на внатрешно ниво, но и притисок врз германската влада однадвор, ваквите системи за оружје конечно беа одобрени.
Причината за двоумењето беше загриженоста за ескалацијата на војната и особено дека Германија може да биде вовлечена во војната.
До денес, Шолц ја одбива можноста за испорака на крстосувачки ракети Таурус во Киев.
Со тие наведувани ракети со долг дострел, Украина би можела дури и да нападне цели во Москва.
Канцеларот засега молчи за можна употреба на германско оружје во украинскиот напад кај Курск.
Факторот регионални избори во Германија
Веројатно има многу врска со претстојните регионални избори во трите сојузни покраини на истокот на земјата – Саксонија, Тирингија и Бранденбург.
Во сите три провинции, десничарската Алтернатива за Германија (AfD) и левичарската алијанса Сара Вагенкнехт (BSW) уживаат високо ниво на поддршка.
Двете страни во принцип ја отфрлаат испораката на оружје за Украина и сакаат да ги подобрат односите со Русија.
Сара Вагенкнехт веќе најави дека „изборите на истокот на земјата ќе бидат и гласање за војна и мир“.
Дури и можна коалиција со нејзината партија е условена од односот на партнерот кон војната во Украина.
Но, и други го слушаат расположението на граѓаните во однос на ова прашање, иако надворешната политика не е работа на сојузните покраини.
Така, на пример, премиерот на Саксонија Михаел Кречмер од редовите на ЦДУ е за намалување на воената помош од финансиски причини – со што се позиционира против линијата на сопствената партија.
Социјалдемократскиот претседател на покраинската влада во Бранденбург, Дитмар Војдке, ја повикува федералната влада да ја преземе улогата на посредник меѓу Русија и Украина.
И премиерот на Тирингија, Бодо Рамелов од левицата, се залага за европски мировен поредок што ја вклучува Русија и „пакт за ненапаѓање“ на сите земји-учеснички.
Во јули, 36 отсто од анкетираните Германци рекоа дека се против понатамошна испорака на германско оружје за Украина, додека секој друг испитаник во Источна Германија го кажа тоа.
Доколку се потврдат информациите дека Украина користи германско оружје во Русија, расположението на дел од германското население би можело уште повеќе да се сврти против воената помош за таа земја.