На сите ни се случило да бидеме жедни. Жедта е особено изразена во лето, кога времето е топло и парно. Но, дали сте се прашале зошто чувствуваме жед?
Ако некој не внесува течност, ќе умре за три недели. Околу 50 до 60% од нашата тежина е вода, а водата ни е потребна за да ги надополниме резервите на течност, кои ги вадиме околу два литра дневно.
Просечен возрасен човек губи околу 700 g вода за време на потење во текот на денот и излачува околу 1,3 литри преку отпадните производи. Од друга страна, без разлика дали пиеме или не, внесуваме вода. Со варење на храната, телото добива речиси 350 g течност дневно.
Постојат одредени нормални количини на вода и сол во крвта. Ако овој однос се промени во корист на сол, се јавува чувство на жед. Чувствуваме жед затоа што постои центар за жед во мозокот кој реагира на одредена количина сол во крвта.
Доколку таа количина се промени, центарот реагира со испраќање пораки до задниот ѕид на грлото. Оттаму тие одат во мозокот и поради овие комбинирани чувства се јавува жед. Витаминот Ф е одговорен и за жедта.
Покрај многу важни состојки, на нашето тело му е потребен и витамин Ф. Можеби звучи чудно, но витаминот Ф е група на супстанции неопходни за нашиот живот, иако телото сам не ги создава.
Овој витамин игра голема улога во создавањето на одбранбена рамнотежа, а исто така е основа од која се синтетизираат другите заситени масни киселини.
На нашето тело му се потребни 10 до 20 грама од овој витамин дневно, но таа количина, за жал, ретко се задоволува. И доволно е да се напиете две лажици сончогледово масло, цедени.
Во секој случај, полузаситените масни киселини, кои содржат витамин Ф, се концентрирани во семето на маслодајните семиња – сончоглед, лен, памук, афион…
Доколку нема доволно овој витамин во телото, доаѓа до губење на вода, што предизвикува прекумерна жед. Ако имате првут, тоа може да се должи и на недостаток на витамин Ф.
Доколку се појави хроничен дефицит на витамин Ф, може да се појават болести на крвните садови како што се атеросклероза, флебитис, тромбоза, миокарден инфаркт, како и дисфункција на црниот дроб и намалена отпорност на вируси и бактерии.