Рускиот претседател Владимир Путин годинава нема да ја одржи големата прес-конференција, што е традиција во последните 10 години.
Откако по трет пат беше избран за претседател, 10 години по ред ја практикува оваа форма на обраќање на новинарите.
Според Дмитриј Песков, прес-секретарот на претседателот, годинава нема да има голема прес-конференција за Владимир Путин, но Кремљ верува дека шефот на државата ќе разговара со новинарите „за време на патувања надвор од земјата“.
Некои извори шпекулираат дека причина за откажувањето на прес-конференцијата е неподготвеноста на Путин да одговори на непријатни прашања за поразите и загубите во Украина, влијанието на западните санкции врз економијата на земјата, но и стравот од можен напад на Киев непосредно пред неговата средба со медиумите.
За прв пат, таканаречената голема прес-конференција на Владимир Путин беше одржана во 2001 година, а по неговото враќање во Кремљ во 2012 година, тие се одржуваат секоја година во декември.
Сите тие траеја долго, околу четири часа во просек и привлекоа големо внимание.
Што пишуваат медиумите?
Одлуката за откажување на годишната прес-конференција на рускиот претседател Владимир Путин на почетокот на неделава е донесена буквално во последен момент, според новинарот Пјотр Козлов во напис во „Москва тајмс“.
Авторот се повикува на шест неименувани функционери на Кремљ.
Според него, прес-конференцијата се подготвувала, но Путин лично ја откажал „во последен момент“.
Во понеделникот, портпаролот на Кремљ, Дмитриј Песков, објави дека големата прес-конференција на Путин нема да се одржи во годината кога Русија ја нападна Украина.
Кремљ стравува дека Киев би можел да изврши голем напад пред настанот, се вели во написот во Москва тајмс.
„Никој не може да даде стопроцентна гаранција“ дека таков напад нема да се случи, изјави официјален Кремљ за „Москва тајмс“ кој сакаше да остане анонимен.
„Претседателот знаеше за тоа и тоа беше силен аргумент против одржувањето на прес-конференцијата“, додава тој.
Покрај повлекувањето од Херсон, јужниот регионален главен град на Украина, единствениот што Русија го зазеде од почетокот на инвазијата, Русија неодамна се соочи со експлозија на стратешките аеродроми длабоко во земјата, според Москва тајмс.
Авторот на написот одлуката за откажување на прес-конференцијата ја нарекува редок знак дека настаните на бојното поле директно влијаат на политичките одлуки во Москва.
„Последната капка за претседателот беше недостатокот на челични гаранции и доверба дека тајните служби ќе успеат да спречат секој нов обид за саботажа барем пред прес-конференцијата“, пишува авторот на текстот.
Слични заклучоци објавија аналитичарите од Американскиот институт за проучување на војната (ISV).
Путин ја откажа годишната прес-конференција, најверојатно за да избегне да одговори на прашањата за воените неуспеси на Русија во Украина, според дневниот преглед ISV.
Какви беа претходните прес конференции?
Тие траеја долго, со часови.
Путин секогаш се трудеше да го покаже своето познавање за економските и социјалните прашања – користеше многу бројки и статистики врз основа на кои требаше да прикаже дека ситуацијата во земјата е подобра отколку што изгледа.
Медиумите објавија материјали во кои се анализираат грешките на Путин.
Од една страна, на прес-конференциите се поставуваа прашања за теми кои се многу важни за руското општество.
Од друга страна, Путин ретко даваше значајни и прецизни одговори.
На прес-конференција во 2020 година, му беше поставено прашање за кривичното дело против новинарот Иван Сафронов, кој тогаш беше уапсен под обвинение за предавство.
Сафронов годинава беше осуден на 22 години затворска колонија со строг режим.
Тогаш Путин тврдеше дека на Сафронов не му се суди за новинарски активности и дека случајот е поврзан „со долг период на неговата работа како помошник или советник на Рогозин“.
Во исто време, пред апсењето, Сафронов работел во државната корпорација само два месеци и немал пристап до државните тајни таму.
Затоа утредента мораше да ги коментира зборовите на претседателот Дмитриј Песков, кој рече дека информацијата за претседателот „ги обезбедила истрагата“.
Друг карактеристичен пример е прашањето за истрагата на интернет изданието на „Важни приказни“ (кое е препознаено како непожелна организација во Русија и „странски агент“) во врска со поранешниот зет на претседателот Кирил Шамалов.
Во написот се наведува дека Шамалов станал милијардер со купување на 3,8 отсто од акциите во најголемата руска петрохемиска компанија Сибур, наводно за симболични 100 долари.
На прес-конференција во 2020 година, Путин ја нарече истрагата „нечитлива компилација“.
И не, нема ништо чудно во тоа што Шамалов би можел да добие пакет акции во Сибур за 100 долари, изјави тогаш рускиот претседател.
Тој додаде дека американскиот Стејт департмент и нивните разузнавачки агенции ја нарачале истрагата, а целта на објавувањето била одмазда и обид да се влијае на внатрешно политичкиот живот на Русија.
На сличен начин, Путин одговори на прашањето за истрагата на високо ниво на интернет публикациите Bellingcat, The Insider – и двете се прогласени за непожелни организации и „странски агенти“ во Русија, германскиот неделник „Шпигел“ и американската телевизија. мрежата Си-Ен-Ен за наводното труење на опозицискиот лидер Алексеј Навални и дека за тоа наводно се одговорни припадници на руската тајна полиција, односно ФСБ.
Ваквите изјави на Путин, особено во последните години, ги прават неговите прес-конференции сè помалку значајни.
„Психолошка неподготвеност да поднесува извештаи“
Годинава Путин сѐ уште не се обратил пред Федералното собрание.
Претседателскиот секретар за печат во понеделникот не можеше да одговори на прашањето дали ќе се обрати пред крајот на годината.
Според него, ова прашање „треба да се разјасни“.
Политикологот Михаил Виноградов вели дека одложувањето на големата прес-конференција и неизвесноста околу обраќањето на собранието го засилуваат „чувството дека целата ситуација е ставена на пауза“.
„Се појави срамежливо во октомври и почна да се трупа во ноември. И покрај тоа што, изгледа, толку многу се случуваше“, смета тој.
Минатата есен Русија објави анексија на четири украински региони, мобилизираше резервисти и претрпе серија болни порази на фронтот.
„Не може да се каже дека ништо не се случува во државата. Се случува толку многу што за еден месец може да собере многу повеќе отколку во која било друга година“, се согласува политикологот Абас Галамов.
Според него, „тој [Путин] сè уште може да зборува за некои конкретни работи во рамките на дневните настани, но не може да зборува за перспективата на земјата во целина, за долгорочните цели, за стратегијата на движење“.
Сепак, политикологот Татјана Становаја причината за откажувањето на настанот ја гледа во тоа што Путин нема што да каже, туку затоа што не сака да го направи тоа.
„Колку повеќе сила и енергија Путин троши на „глобални“ теми, толку помалку има желба да ги потроши на „ситници“ како директни телефонски линии (одговарање на повици на граѓаните) или прес-конференции“, пишува експертот на каналот Телеграм. .
Според неа, рускиот претседател има „психолошка неподготвеност да известува, да одговара на здодевни и рутински прашања, да губи време на подготовки или да се преправа дека е добар татко“.
„Што се однесува до странската публика, тој може да каже што мисли дека е соодветно – ќе најде причина, но не ја гледа смислата во комуникацијата со домашната публика. Тоа им го остава на оние што му се подредени…“, смета таа.