Натпреварот за функцијата шеф на Конзервативната партија започна, а наследникот на Борис Џонсон ќе биде познат на 5 септември.
Сите кандидати имаат слични политички ставови – сакаат да ги намалат даноците и да останат лојални на Брегзит.
Работата треба да се спроведе брзо, без да изгледа избрзано. Британските конзервативци го дадоа стартниот сигнал за почеток на трката за наследник на Борис Џонсон.
Секој кандидат мора да обезбеди поддршка од најмалку 20 членови на Долниот дом до вторник навечер (12 јули).
Потоа во Долниот дом на британскиот парламент во неколку круга ќе се стеснува бројот на кандидати, а целата процедура треба да заврши на 5 септември, кога ќе биде избран новиот премиер, пишува ДВ.
Која е процедурата?
Во двата изборни круга одржани во среда и четврток се елиминираат кандидатите со најмалку гласови.
Преостанатиот број на кандидати ќе се намалува во секој следен круг од оној кој добил најмалку гласови.
Греам Брејди е шеф на таканаречениот „Комитет 1922“ кој ги собира конзервативните пратеници. Таа комисија има одлучувачка улога во постапката.
Брејди вели дека до 21 јули бројот на кандидати треба да се намали на само двајца.
Во следните две недели британскиот парламент ќе се претвори во жариште на интриги, а битките зад сцената ќе бидат „полни со отров“.
Одлуката на крајот ќе ја донесат 100.000 членови на Конзервативната партија. На последното гласање му дадоа голема поддршка на Борис Џонсон. Сега треба да размислат какви квалитети, освен хумор и способност да стекне популарност, мора да има наследникот на Џонсон.
Постапката е слична на предизборната трка
Двајца кандидати се претставуваат во месните партиски комитети, кои се борат за секој глас.
На летните градинарски забави на ториевците во нивните упоришта на југот на Англија се одлучува кој ќе ги освои симпатиите на партијата и ќе стане нов премиер.
Борис Џонсон, кој во понеделникот (11.07.) го даде првото интервју откако најави дека ќе се пензионира, беше воздржан околу прашањето за неговиот наследник.
Тој рече дека не сака да ги расипе нечии шанси за победа.
Слични цели
Ториевците, за разлика од политиката на Џонсон, сега повторно се покажуваат како партија која ги намалува даноците.
Речиси сите кандидати ветуваат дека, а за време на премиерот во заминување, даночните давачки достигнаа високо ниво.
Додека последниот министер за финансии на Џонсон најави корпоративно оданочување на 21 отсто, сега сите најавуваат намалување на даночната стапка на 15 отсто. Ова ќе ги уништи меѓународните планови за глобален минимален данок.
Прашање е дали со ова ќе се реши проблемот со слабиот прилив на странски инвестиции. Сите кандидати стојат зад тешкиот Брегзит, кој веќе ја чинеше земјата повеќе од два отсто од економскиот раст.
Сепак, никој нема храброст да го доведе во прашање Брегзит, дури ни лидерите на опозицијата.
Големиот проблем со даночните кредити е прашањето – кој ќе го финансира. Се споменуваат заштеди во јавниот сектор и фискален потенцијал за штедење, но нема конкретни индиции.
Британскиот јавен долг се зголеми на 95 отсто за време на пандемијата поради слабиот економски раст. А следната конзервативна влада, кој и да ја води, тој долг уште повеќе ќе го зголеми.
На крајот на краиштата, сите ветуваат нов почеток.
Доброто, лошото и непознатото
Разновидноста на кандидатите е поголема од кога било, со тоа што повеќе од нив се со азиско или африканско потекло.
Тие претставуваат чудна мешавина на контроверзни министри на Џонсон и сосема непознати пратеници од клупите.
Риши Сунак, поранешниот министер за финансии, сè уште има најголеми шанси. Но, тие веќе жестоко мамат против него.
Неговата екстремно богата сопруга нема даночна резиденција во Обединетото Кралство, а тој долго време има и зелен картон на САД, па тоа би требало да го дисквалификува во очите на неговите поддржувачи.
Се шпекулира дека кампањата против него ја води советодавниот тим на Борис Џонсон, бидејќи тој наводно е лут поради оставката на Сунак минатиот вторник, што значително придонесе за падот на Џонсон.
Но, од гласини не беше поштеден ниту неговиот наследник на функцијата министер за финансии Надим Сахави – тој наводно создавал богатство соработувајќи со фирми кои банкротирале, а се зборува и за некои нерешени даночни обврски.
Други кандидати
И поранешниот министер за здравство, Саџид Џавид, кој има најголемо искуство во владата и исто така придонесе за падот на Борис Џонсон, не ги открива целосно своите даночни долгови. Се чини дека најбогатите кандидати имаат слични проблеми.
Кандидат за премиерската функција е и актуелната британска министерка за надворешни работи Лиз Трас.
Во игра е и државниот омбудсман Суела Браверман, која е деклариран противник на левичарската идентитетска политика.
Десничарскиот лидер на партијата Стив Бејкер предупреди дека Џејкоб Рис-Мог, кој многумина го сметаат за карикатура на ториевците од 19 век, исто така може да влезе во трката. Тој наводно би бил чист отров за гласачите.
Поранешниот офицер Том Тагентхет е познат како политички умерен и чесен човек, но нема големо искуство во владата и не му се даваат многу шанси.
Тука е Џереми Хант, кој на партиските избори беше поразен од Борис Џонсон, па има имиџ на губитник. Барем има чисти раце, затоа што не вршел позиции во владата на Џонсон.
Покрај некои помалку познати кандидати, на списокот е и Риман Чишти, за кого дури и доброупатените речиси ништо не знаат. Се чини дека неговото мото е олимписко – важно е да се учествува.