За пет месеци турски воени авиони 581 пат го нарушиле грчкиот воздушен простор, прелетувајќи над островот, а обидот за префрлање на мигранти од турскиот брег во грчките територијални води во неколку наврати бил спречен.
Премиерот Кирјакос Мицотакис е наречен политичар кој не влева доверба, претседателот Ердоган рече дека за него „повеќе не постои“ и дека повеќе нема да преговара со него.
Од ден на ден, Анкара ги зголемува тензиите, обвинувајќи ја Атина за поддршка на тероризмот и поттикнување на трети земји против Турција.
Останува нерешено со децении токму поради одбивањето на Турција да ги признае границите утврдени со меѓународното право…
Иако јазикот на заканите и обвинувањата од турска страна често се користеше во годините на тензичните грчко-турски односи, овој пат, според владата, дошло до „кулминација на неоснована агресија“, особено по посетата на Мицотакис на Обединетите нации.
Се стравува дека во сегашната ситуација е доволна само една грешка негативната реторика на Ердоган да се претвори во инцидент со непредвидливи последици во пракса.
Грчката армија со месеци е во состојба на готовност на море и на копно, на границата кај реката Еврос, каде што е поставена метална ограда за да се спречи нелегален влез на мигранти од Турција, преку која Анкара се заканува да испрати илјадници за Грција и ЕУ.
Атина засега мирно, но одлучно реагира на турските провокации, нагласувајќи дека нема да биде вовлечена во навредлива реторика и дека нема да придонесе за ескалација на конфликтот.
Премиерот и грчката дипломатија имаат свои тактики да укажат на ревизионистичката политика на Ердоган, неговите обиди да ги прекрои морските граници и да го доведе во прашање грчкиот суверенитет над островите во Егејското Море.
Пред сè, ова се островите најблиску до турската граница, како што се Родос, Кос, Лезбос и Самос.
Статусот на островите во источниот дел на Егејското Море со децении е регулиран со Лозанскиот договор од 1923 година и Парискиот договор од 1947 година, со кој се прецизира што и припаѓа на која држава, со обврска одредени острови да не можат да се милитаризираат.
Турција смета дека е оштетена пред сто години, а сега отворено тврди дека ги шири своите граници и го доведува во прашање суверенитетот на Грција.
„Колку повеќе е притиснат, толку повеќе се лути“, рече Мицотакис, опишувајќи ги нападите на Ердоган, кои се неизвесни за исходот од изборите, поради што се обидува да ја „извезе“ економската и политичката криза.
Според „Ефемерис“, Ердоган спасот го наоѓа во нападите врз Грција и поттикнувањето на национализам бидејќи паднал во замката на својата воинственост, маѓепсан круг од кој тешко може да се отцепи без да биде обвинет за пораз.
Овде аналитичарите сметаат дека, без разлика на нападите на Ердоган, конфликт е малку веројатен бидејќи, како што велат, на Анкара и е јасно дека Грција не е иста како во 1996 година, за време на кризата околу островот Ими, кога двете земји беа на на работ на вооружен конфликт.
Денес Грција има многу поважна меѓународна позиција, поддршка од европските партнери и од САД, на кои не им се допаѓа дестабилизацијата во регионот, каде Атина моментално се смета за столб на стабилност и мир.
Грција е добро вооружена, ги има најмодерните авиони и подморници.
Клучни за смирување на страстите ќе бидат самитот на ЕУ во Брисел и самитот на НАТО, кои во време кога светскиот мир е во криза, ќе треба да стави крај на заканите на Турција кон Атина, кои можат да ја загрозат безбедноста и мирот во источниот Медитеран. .