Босна и Херцеговина е трикратен европски шампион во мал фудбал во категорија во која се натпреваруваат само спортисти со дијабетес. Горди на успехот на нивниот избор на дијабетичари во мал фудбал, Босанците со љубов го нарекоа „најслатката репрезентација“. Сепак, нивниот успех се покажа како чиста измама.
Криејќи се во својот состав фудбалери кои немаат дијабетес, репрезентацијата трипати ја освојувала титулата европски првак на шампионатот Диа ЕУРО од 2016 до 2019 година, открија некои членови на тимот пред новинарите на Центарот за истражувачко новинарство (ЦИН ).
Поранешниот селектор Саша Витковиќ и играчот Зијад Карчиќ тврдат дека влезот на лажни дијабетичари во репрезентацијата го овозможил нејзиниот основач и клупски лекар Мидхат Мујиќ. Тој е педијатриски дијабетолог во Клиничкиот центар на Универзитетот во Сараево (KCUS), кој им пишувал сертификати на здрави возрасни играчи и давал инструкции за лажирање на болеста.
Новинарите пронајдоа неколку верувања кои ги потврдуваат тие изјави. Но, од оваа здравствена установа велат дека не стојат зад овие сознанија и дека нивниот вработен не смеел да го користи печатот на Клиниката за приватни потреби.
Поранешниот селектор Саша Витковиќ вели дека селекцијата во која на почетокот навистина биле повикани само дијабетичари, првото европско првенство го одиграла во Клуж, Романија во 2015 година, каде го освоиле четвртото место. Работите се смениле следната година на првенството во Сараево.
Босна и Херцеговина (БиХ) првпат стана европски шампион на домашен терен во 2016 година, а во тимот дебитираше Седин Мулаосмановиќ Кенеди. За овој играч на прволигашкиот футсал клуб „Железница“ од Трново, двајца поранешни колеги од репрезентацијата тврдат дека не е дијабетичар. Во неговата електронска здравствена картичка во делот за хронични заболувања немаше податоци за дијабетес, а потврди и наоди потпишани од др. Мујиќ бил полн со контрадикторни податоци – прво имал потешка форма на дијабетес – тип 1, а потоа поблаг – тип 2.
Селекторот на хрватската репрезентација Марио Житник вели дека на првенствата имало сомневање дека меѓу босанските играчи имало и такви кои не биле дијабетичари, но дека немало соодветни лекарски контроли.
На крајот, се испоставува, сè се врти околу парите, бидејќи во текот на четири години се потрошени најмалку 200.000 конвертибилни марки (околу 100.000 евра) за учество на тимот од дијабетичари на првенствата во странство и организацијата на шампионатот во Сараево. Анализата на дел од документацијата покажува дека за исти првенства биле прикажани двојни транспортни трошоци или трошоци за сместување во хотели кои не биле наменети за сместување на спортски екипи, а разликата некој си ги зел парите за во џеб.