Младиот програмер од Белград, Душан Радојевиќ, покрај добро платената работа, одлучил да се испроба и во семејно фабрика – производство на домашен ајвар. Од скромен почеток и еден жител на Смедерево, тој успеал да преработи повеќе од 30 тони пиперки во една сезона.
Душан многу добро знаел како функционира продажбата преку Интернет, ги користел и предностите на социјалните мрежи, инвестирал во маркетинг, единствено што недостасувало било квалитетен производ. Започнал семеен бизнис во договор со неговите родители во родното село Лошики кај Рековац.
„Идејата дојде уште додека бев студент, сите го обожаваа ајварот што го подготвуваше мајка ми, теглите беа за појадок. Идејата беше да се обидеме, да направиме мала количина за да видиме како ќе оди “, вели Душан Радојевиќ, програмер и продуцент на ајвар.
И почнал да се подобрува од година во година. Бидејќи немал доволно работна сила во Левча, семејството Радојевиќ сега се принудени да донесат сезонски работници од Јагодина. Сега имаа триесетина вработени.
„Не сум вработена, работам тука само сезонски. Задоволна сум, атмосферата е добра, компанијата е добра, работиме “, вели Славица Миловановиќ.
„Само сум принудена да работам некои други работи, ја видов оваа реклама што ми се допадна, доѓам тука втора година. Ајварот е феноменален “, посочи Славица Милосавjeевиќ.
Се што овде е направено е со рака, на традиционален начин, на смедеревчани. Приносот на црвен пипер во оваа област е лош поради сушата, така што една количина доаѓа од Војводина.
„Оваа година е малку полоша, но и ние ќе го издржиме тоа. Имаме стари клиенти кои треба да ги почитуваме, за да бидат задоволни “, објаснува Мирјана Радојевиќ, мајката на Душан.
Се чини дека Радојевиќ пронашле добра комбинација на социјални мрежи и традиционално производство, а клиентите исто така се подготвени да платат за добар домашен производ, особено ако ги познаваат лично производителите. И емотивниот момент е таму, затоа што се знае – ајварот на баба е секогаш најдобар.