Хрватите ја воведоа забраната пред еден месец, а црната листа вклучуваше сламки, пластични чаши, чинии, лажици и вилушки.
Во Хрватска и Словенија, забранети се пластични стапчиња за уши, како и пластични рачки за балони, освен оние наменети за индустриска употреба.
Сиот пластичен прибор, како и стапчиња за уши, освен оние што се користат за медицински цели, исто така се забранети. Регулативата на ЕУ, исто така, ја запре продажбата на пакување на храна и пијалоци направени од специјална пластика.
Во Хрватска, трговците веќе најдоа замена за еден месец, а во рестораните и кафулињата, наместо пластика, даваат хартиена сламка. Сепак, пластичните вилушки, ножеви и лажици сѐ не се заменети.
Можеби ќе го сторат тоа, тврдат трговците, но се прашуваат како би изгледало, од што би било направено и на крајот колку би чинело. Бидејќи, како што велат, пластичните садови се евтини.
Според една агенција во Словенија, казните за непочитување на прописите се движат до 3.000 евра за извршниот или одговорен сопственик, до 5.000 евра за претприемачите и до 15.000 евра за правните лица.
Во Србија, тој сѐ уште се користи пластиката. Многумина дури велат дека е полесно да се користи, бидејќи потоа се фрла. Меѓутоа, од друга страна, може да се каже дека Србија е на пат да ја забрани пластиката за еднократна употреба.
Преговорите за нови мерки насочени кон заштита на животната средина одамна започнаа. Во текот на минатата година, ресорното Министерство за заштита на животната средина постојано слушаше за преговорите за забрана на пластика за оваа намена.
Душан Васиjeевиќ, меѓународен експерт за стратешко планирање и меѓународна безбедност, вели дека имаме уште многу работа за овој закон да стапи на сила и кај нас.
„Во Србија, произведуваме околу 200.000 тони пластичен отпад од овој тип годишно. Сѐ уште сме далеку од имплементација на овие прописи, сѐ уште заостануваме. Ништо не може да се постигне со индивидуални решенија. Како што е употребата на дебели и тенки кеси кај нас, од кои само тенките се забранети.
Последиците од пластиката што ја гледаме во реките е еден вид загадување. Второто, што не го гледаме, е микропластично, што е друг вид загадување. Проблемот во Србија е што често се складира неконтролирано.
Тие се во вода поради вина на луѓето, но и затоа што некои депонии се блиску до водотеците. 10 килограми е процентот што човек го зема во текот на својот живот.
Вода за пиење, нешто влегува во земјата и ја земаме од храната. Голема количина отпад го напушта организмот, но дел останува во телото “, истакна Васиjeевиќ, а пишува Мондо.