Денеска се навршуваат 76 години откако светот го потресе уште една нуклеарна експлозија, која овојпат беше фрлена врз јапонскиот индустриски град Нагасаки.
Нападот врз Нагасаки се случи три дена по страшниот напад врз Хирошима. Од самиот почеток, ова последно фрлање нуклеарна бомба го следеле малери. Сѐ започнало со временската прогноза.
Метеоролозите најавиле добро време за Јапонија на 9 август 1945 година, а во следните пет дена било облачно, Американците одлучиле да го изведат нападот на 9 август, два дена пред планираниот датум.
Првичната цел не требал да биде Нагасаки, туку градот Кокура, во кој се наоѓало големо воено складиште полно со муниција и експлозиви за армијата. Хирошима била секундарна дестинација иако било пристаниште или индустриски град со неколку воени фабрики за производство на авиони и торпеда. Таа одлука се променила во текот на летото.
Дури и полетувањето на летечката тврдина Б-29 не било изведено во нормални услови. Имено, невреме и силен дожд беснеел врз Тинијан, а бомбардерот сепак полетал носејќи атомска бомба во својот труп.
Додека бомбардерот се приближуваше до градот Кокура, облаците станувале подебели и многу ниски. Било речиси невозможно да се најде дупка на небото од каде што авионот може да се пробие и да фрли бомба.
Летечката тврдина неколку пати направил круг, и бидејќи било невозможно да се пријави нападот, била донесена одлука да се пресели на алтернативна цел, а тоа било Нагасаки.
Екипажот имал „среќа“ овој пат затоа што немало компактни облаци над Нагасаки, а небото било главно чисто, па пилотот, мајорот Чарлс Свини, донесе одлука да фрли нуклеарна бомба со кодно име „Дебелиот човек“.
Точно во 11.02 часот по локално време, на височина од 500 метри над Нагасаки, експлодирала друга атомска бомба. Експлозијата создала облак во форма на печурка, која се искачила на височина од дури 16 километри.
Експлозијата на атомската бомба била еднаква на експлозија на 22.000 тони ТНТ.
За разлика од Хирошима, која била во низините, релјефот во случајот со Нагасаки донекаде ја ублажило експлозијата, бидејќи самиот град бил опкружен со ридови, така што бројот на жртви бил помал.
Во нападот загинале 64.000 жители на Нагасаки, а околу 60.000 биле тешко повредени.
Вториот ден по бомбардирањето на Нагасаки, јапонската влада, и покрај отпорот на воените екстремисти, одлучи да го прифати сојузничкиот ултиматум за предавање, под услов посебните права на царот како суверен владетел да останат неприкосновени.
Се разбира, тоа не било во согласност со декларацијата Поцадам, која барала безусловна капитулација.
По таа одлука, сојузничките воени бродови се упатиле кон Токио, каде што капитулацијата била официјално потпишана на 2 септември 1945 година, на воениот брод Мисури и така завршила Втората светска војна.