Сосема е нормално мажите да ги сменат своите критериуми. Она што им било важно во тинејџерските години подоцна го губило своето значење, кога другите работи станувале клучни.
Исто како и жените, мажите ги менуваат критериумите за избор на партнер, кои се менуваат со текот на годините.
Истражувањата покажаа дека ова не е совршено исто во адолесценцијата, кога се млади или зрели мажи.
Во тинејџерските години, до дваесетгодишна возраст, тие го ставаат изгледот пред се, така што нивниот карактер и личност не се апсолутно важни за нив.
Така, сексот и физичката привлечност се оценети како најважни, а интересниот факт е дека тие исто така се склони кон лутање, што се припишува на незрелоста.
Триесеттите години носат различни гледишта. Тогаш повеќето мажи почнуваат да ги вреднуваат квалитетите на една личност. Значи, за нив е многу важно да имаат некој со себе со кого ќе можат да комуницираат.
Нивната промена на критериумите е под влијание и на околината, бидејќи пријателите обично сакаат да станат независни и да имаат постојан партнер.
Во четириесеттите години, ако се сами, тие бараат успешни, независни, но и финансиски независни жени. Меѓутоа, има помалку од овие мажи, бидејќи ретко кој може да биде „соло“ на таа возраст, и тие обично се мажи кои се развеле или имале некаков проблем да создадат врска.
За разлика од четириесеттите, во педесеттите години мажите сакаат романса, стабилност и финансиска сигурност. Тогаш кариерата на нивниот партнер им е помалку важна, како и дали е семеен тип или не.
Потоа им треба друштво на личност со која добро ќе се сложуваат, ќе уживаат во мирни моменти, но и ќе имаат заеднички цели.