Пајакот и змијата, кои се наоѓаат на „црната листа“ на повеќето луѓе, се чини дека имаат многу поголеми меѓусебни „проблеми“. Може ли пајак да убие и да изеде змија?
Прашањето може да звучи како хипотетичко или како кога децата разменуваат невообичаени прашања во училишниот двор, но тоа е навистина темата на новата студија објавена во научното списание Journal of Arachnology.
Одговорот е – да! И толку решително што дури и научниците кои ја спровеле студијата биле воодушевени од нивните резултати.
– Бев изненаден што пајаците јадат змии на сите континенти (освен Антарктикот) – вели водачот на студијата, Мартин Нифелер, експерт за пајаци на Универзитетот во Базел во Швајцарија.
– Бев изненаден што има толку многу различни групи пајаци кои се способни да убиваат и да јадат змии, и голем број на различни видови.
Нифелер и неговиот колега и коавтор, експерт за змии од Универзитетот во Џорџија, Витфилд Гибонс, пребарувале на секое парче научна литература што можеле да ја пронајдат, како и на страници и социјални мрежи, вести, па дури и стари изданија на списанието „Национална географија“ за да најдат што е можно повеќе на оваа тема.
Откриле повеќе од 300 снимени случаи, а податоците вклучиле повеќе од 40 видови пајаци и повеќе од 90 видови змии.
Како што можеше да се очекува, големите пајаци како тарантулите биле меѓу оние кои најчесто имаат влекачи за оброк, но тие не се шампионите.
Оваа титула ја зема семејство пајаци познато како териди, на кои им припаѓаат и црните вдовици.
Истражувањето, исто така, значително ги проширува нашите знаења за пајаците како предатори, кои играат поголема улога во рамнотежата на екосистемите отколку што се сметало претходно, додава Нифлер.
„Сите пајаци во светот заедно тежат околу 25 милиони тони, што значи дека се способни да убијат околу 400 до 800 милиони тони плен годишно“, вели тој.
– Со цел целосно да се разбере важноста на пајаците во рамнотежата на природата, клучно е да се разбере целиот спектар на нивните навики во исхраната.
Како напаѓаат пајаците?
Змиите кои се хранат со пајаци се претежно мали, во просек долги околу 25 сантиметри, но дури и оние се многу пати поголеми од пајаците чија просечна должина на телото е околу 1,5 метри.
Во повеќето случаи (како што се теридите), пајаците ткаат исклучително силни мрежи, кои често се протегаат до земјата, а ги ловат змиите. Кога ќе ја фати во мрежата, пајакот и дава отровно каснување, кој ја парализира, а потоа ја завиткува со нишки и ја влече на местото каде што ќе ја изеде.
Принципот на лов е ист како кај помалиот плен како мува, со таа разлика што на дигестивните ензими им треба повеќе време за да омекнат делови од змијата, така што овој оброк може да трае со денови.
– Иако постојано зборувам за јачината на пајаковата мрежа, мислам дека го потценив овој неверојатен материјал – рече Себастијан Ечевери, експерт за пајаци и уредник на „Арахнофилс“.
– Претпоставував дека змија може да излезе на сигурно, бидејќи нивните мускули се цврсти како карпа.
Околу 30 проценти од змиите што ги ловеле пајаци биле исто така отровни, како што се корални змии, австралиски кафеави змии и ѕвечарки, но во овие ситуации тие немале корист од тоа.
„Змија нема начин да се одбрани од пајак со својот отров“, изјави Емили Тејлор, биолог и директор на лабораторијата за физиологија на рептили на Државниот универзитет во Калифорнија.
Добри (змии) Самарјани
Бидејќи на бројни напади присуствувале и луѓе, научниците анализирале друга ситуација – кога луѓето треба да интервенираат.
Од 319 појави пајаци против змии, пајакот успеал да ја убие змијата во 87 проценти од случаите. Во 1,5 процент од инцидентите змијата избегала сама. Но, во 11 проценти од случаите луѓето скокнале за да ги спасат змиите.
Дури и во Австралија, каде што најмногу судири се случуваат меѓу кафеави змии и црвенокоси пајаци – два вида смртоносни за луѓето – имало случаи кога луѓето пуштиле змија и ја исчистиле од пајажина.
„Со оглед на тоа што повеќето луѓе не сакаат пајаци или змии, многу сум изненаден што има такви кои се подготвени да интервенираат“, вели Нифелер, кој и самиот страда од „силна фобија од змии“.
Со оглед на разновидната исхрана на пајакот, студијата исто така може да поттикне понатамошно истражување за тоа како работи нивниот отров.
„Иако сега разбираме доста добро како токсините на црните вдовици влијаат на нервниот систем на’ рбетниците, сепак имаме лошо разбирање за начинот на кој работат токсините на многу други пајакови семејства “, вели тој.
https://youtu.be/6zHzgZI0b0Y