Во текот на следните две недели, три вселенски мисии, еден орбитер и два лендери, пристигнуваат на Марс откако поминаа седум месеци патувајќи низ вселената.
Иако зад нив стојат три различни земји, САД, Кина и Обединетите Арапски Емирати, сите три вселенски летала беа лансирани во јули минатата година и сите ќе се справат со истиот проблем – древниот живот на Марс.
Имено, во 2020 година, имаше само еден период од еден месец, во текот на кој орбитите на Земјата и Марс беа доволно блиску што ќе беа потребни само седум месеци за да се патува до Црвената планета. За следната ваква можност, земјите мораат да чекаат во следните 26 месеци.
9 февруари – Вселенско летало Амал од Обединетите Арапски Емирати
Обединетите Арапски Емирати ја започнаа својата прва мисија на Марс на 19 јули 2020 година од јапонскиот вселенски центар Танегашима.
Ова е најмалку ризична мисија од тројцата наведени затоа што леталото ќе остане во орбитата на Марс и нема да помине низ процедурата за слетување со големи барања.
Сателитот вреден 219 милиони долари ќе ја анализира атмосферата на Марс и ќе ги проучува дневните и сезонските временски промени на планетата.
Вселенското летало Амал треба да влезе во орбитата околу Црвената планета на 9 февруари и да започне да испраќа пораки до Земјата, со задоцнување од 13 до 26 минути.
Научниците веруваат дека Марс некогаш бил богат со вода, а многу веројатно и со животот.
„Некои од виновниците за трансформација на Марс во сува и правлива планета се климатските промени и загубата на атмосферата. Користејќи три научни инструменти на леталото, ќе ги анализираме и ќе се обидеме подобро да ги разбереме временските услови во долната и средната атмосфера на Марс“, соопшти вселенската агенција на ОАЕ.
„Со комбинирање на овие податоци со оние од горната атмосфера, треба да ги откриеме механизмите за пренос на енергија и честички и на тој начин да разбереме како атмосферските честички успеале да избегаат од гравитацијата на Марс“, појаснуваат оттаму.
10 февруари – кинеската мисија Тјанвен – 1
Кина им се придружи на водечките вселенски агенции во потрагата по знаци на антички живот на Црвената планета и лансираше свој ровер на Марс на 23 јули 2020 година.
Вселенското летало Тијанвен-1, што во превод ќе значи „потрага по небесната вистина“, беше лансирано од островот Хаинан на јужниот брег на Кина и се состои од орбитер и ровер.
Треба да пристигне во орбитата на 10 февруари, иако роверот ќе се обиде да слета на планетата дури во мај, во областа наречена Утопија Планитија. Имено, НАСА откри можни знаци на постоење на мраз на тоа место.
Кога ќе слета на Марс, роверот треба да бара подземни води и докази за постоењето на антички форми на живот. Кинеската национална вселенска агенција, како и повеќето оддели на кинеската влада, е помалку транспарентна од НАСА или ЕСА и сè уште не е јасно какви точни информации ќе бидат објавени за оваа мисија, пишува Скај Њуз.
240-килограмскиот ровер со соларен погон ќе бара биомолекули и други знаци на живот три месеци по слетувањето, по што неговата мисија ќе заврши. Орбитерот, од друга страна, треба да кружи околу Марс уште две години.
Треба да се напомене дека досега само САД успешно слетаа на Марс, осум пати од 1976 година. Повеќе од половина од леталата што требаше да ја допрат земјата на Црвената планета или експлодираа или изгореа или се урнаа на површината.
18 февруари – Rover Perseverance на НАСА
Мисијата на НАСА „Марс 2020“ беше лансирана од Флорида на 30 јули 2020 година и треба да го истражува геолошкото минато на некоја далечна планета, но и да бара можни знаци на живот.
Предвидено е Rover Perseverance да слета на Марс на 18 февруари. Има 19 камери кои ќе го доловат прекрасниот пејзаж на Марс, додека други четири ќе го снимаат процесот на влегување во атмосферата и слетување на земја.
Роверот тежи 1.050 кг и ќе ја анализира почвата на античко езеро познато како езерото Кратер.
Оваа езеро е полн со пречки и опасности за роверот; изобилува со карпи и песочни дини. Но, наоѓалиштата во кратерот се богати со минерали формирани во присуство на вода, што значи дека некогаш можело да постои живот таму.
Во ваквите седименти на Земјата обично има микроскопски фосили.
Роверот е опремен и со минијатурен хеликоптер Ingenuity, тежок само 1,8 килограми и ќе биде првата ваква машина, која ќе лета на друга планета.
Овој автономен тест хеликоптер има вградена камера и ќе се напојува преку соларен панел; но нема да имаат други научни инструменти на нив.
Европската мисија Егзомарс и потрагата по вонземски живот
Европската мисија ExoMars, која исто така требаше да биде лансирана во јули, исто така има намера да бара вонземски живот, но ова е одложено поради технички проблеми и пандемија на коронавирусот.
„Роскосмос и Европската вселенска агенција одлучија да го одложат лансирањето на втората мисија ЕгзоМарс, чија цел е истражување на Црвената планета, за 2022 година“, соопшти руската агенција.
Ова е втора мисија на ExoMars која бара знаци на живот на длабочина од два метри под површината на Марс. Се состои од руска површинска платформа и европски ровер што требаше да бидат лансирани со употреба на руска ракета „Протон“ од космодромот Бајконур.
Примарната цел на програмата ЕгзоМарс е да се добие одговор на прашањето дали некогаш имало живот на Марс. Мисијата се состои од два дела. Како дел од првата фаза, во март 2016 година, беа лансирани Trace Gas Orbiter (TGO) и модулот Скиапарели. Иако мисијата ТГО беше успешна, тоа не беше случај за слетникот Скиапарели со кој беше изгубен контакт по неуспешно слетување.
Вториот дел од мисијата е лансирање на роверот Розалинд Френклин, која, како што веќе споменавме, е одложена за 2022 година.
ТГО е во орбитата на Марс и бара докази за постоење на метан и други гасови што би укажале на минати или моментално активни биолошки или геолошки процеси. Модулот Скијапарели требаше да ја тестира клучната технологија за идните слетувања на Марс, а роверот Розалинд требаше да се посвети на биолошки и геохемиски истражувања.
Да беше лансиран роверот, четири вселенски летала поддржани од неколку различни нации ќе стигнеа на Марс оваа година, сите барајќи докази за постоењето на антички живот на Марс. Сето тоа изгледа како вселенска трка, замислете колку би значело вселенска агенција прва да најде вонземски живот – таков настан би бил запишан во сите учебници во светот и сите идни генерации би знаеле за тоа.