Како што се приближува кон крајот на 2023 година, претставени се серија неверојатни небесни слики кои ги прикажуваат чудата на вселената, а клучна улога има вселенскиот телескоп Џејмс Веб (JWST).
Сепак, ова не беше единствениот придонес за вселенскиот визуелен спектакл, бидејќи различни мисии и снимки од Земјата, исто така, понудија неверојатни погледи на космосот.
Ова се шест слики кои нè воодушевија во 2023 година.
Небесниот спектакл снимен од JWST ја прикажува ѕвездата Wolf-Rayet WR 124, на работ на спектакуларна експлозија.
Со тежина од приближно 30 пати поголема од масата на Сонцето, надворешните слоеви на WR 124, претставени со виолетови облаци, се соголени од силните ветрови, поставувајќи ја сцената за претстојната супернова.
Оваа година на Сонцето се случи извонреден настан – невидено сончево торнадо, највисоко досега забележано.
Формиран од сончевите магнетни полиња, овој сончев феномен достигна висина од неверојатни 178.000 километри, што е речиси 14 пати поголем од дијаметарот на Земјата.
JWST, исто така, откри раѓање на ѕвезда преку неверојатна слика на вселенскиот објект Хербиг-Харо 211.
Сместен во соѕвездието Персеј, објектот Хербиг-Харо, оддалечен околу 1.000 светлосни години, покажа суперсонични млазови кои создаваат ударни бранови и го осветлуваат околниот гас и прашина.
Деталната слика од JWST откри чудни вибрации во непознатите млазови, навестувајќи го постоењето на потенцијална придружна ѕвезда.
Внатре во нашиот Сончев систем, вселенското летало Џуно на НАСА обезбеди неверојатен поглед на месечината на Јупитер, Ио.
Поминувајќи на само 11.645 километри над својата површина, Џуно сними сложени детали, покажувајќи ги сенките на бројните активни вулкани на Ио.
Ио, и покрај тоа што е малку поголема од нашата Месечина, е геолошки најактивниот објект во Сончевиот систем.
Префрлајќи го фокусот на нашата Месечина, индиската мисија Чандрајаан-3 го постигна своето историско прво слетување во близина на јужниот пол на Месечината.
Лендерот Викрам, фотографиран од роверот Прагјан, означи значаен чекор во проучувањето на јужниот пол на Месечината, познат по изобилството мраз, потенцијално клучен за идното човечко истражување и лунарните бази.
На крајот од спектакуларното космичко патување е слика на минливата убавина на кометата Нишимура, видена од Земјата како се движи низ ноќното небо.
Таа ретка зелена комета, именувана по аматерскиот астроном Хидео Нишимура кој ја откри, го красеше нашиот поглед на ноќното небо речиси два месеци.
Зелената нијанса се припишува на диатомскиот јаглерод во гасот што го опкружува карпестото јадро на кометата.
Бидејќи на Нишимури му требаат приближно 437 години за да орбитира околу Сонцето, тоа нема да го краси нашето ноќно небо повторно до далечниот 25 век.
