Најпознатиот и најбогатиот нарко бос на светот Пабло Ескобар е убиен на 2 декември 1993 година. Тој беше застрелан три пати во предградијата на Меделин – во ногата, градите и главата.
Поткуп или смрт, или на шпански „plato o plomo“ е начинот на кој Пабло Ескобар ја држел целата Колумбија во рака. Тоа бил ултиматум што му го давал на секој полицаец или кој било друг што ќе му застане на патот.
Во превод, тие можеле да изберат дали да го направат она што го сака Пабло или да добијат сребрен куршум.
Како момче крадел надгробни споменици
Покрај кокаинот, успехот на Пабло Ескобар се должи и на лојалноста, насилството и поткупот. На овие темели, Ескобар ја изградил својата империја – картелот Меделин, кој во 1980-тите секој ден шверцувал по 15 тони кокаин во САД.
Повеќето се одлучувале за „пломо“, лидерство и му дозволиле на млад човек од колумбискиот град Рионегро да држи 80 отсто од светската трговија со кокаин.
Неодамна беше снимена серија за неверојатниот живот на најпознатиот и најбогатиот дилер на дрога во светот, „Narcos“, со Вагнер Моура во главната улога, а во режија и продукција на Бразилецот Хозе Падила. Во филмот „Изгубениот рај“ го отелотворува оскаровецот Бенисио Дел Торо.
Пабло Емилио Ескобар Гавирија е роден на 1 декември 1949 година во Рионегро, мало гратче во близина на вториот по големина колумбиски град Меделин. Тој бил трето од седумте деца на татко на фармер и мајка на учителка. Тој започнал со криминал уште на рана возраст.
Како момче крадел надгробни споменици и ги препродавал на локални крадци и шверцери кои ги препродавале. Неговата цел била да стане милионер до 22-годишна возраст. Тоа не го постигнал, но чекањето на крајот се исплатело.
Тој продолжил да работи како крадец и да се занимава со разни кривични дела. Тој еднаш го киднапирал градоначалникот на Меделин и добил откуп од 100.000 долари.
Поткупот бил неговото главно оружје со бирократијата
Тој влегол во бизнисот со кокаин во 1975 година. Првично, тој летал сам за Панама или Флорида. Собрал мала група соработници, меѓу кои бил и неговиот брат Роберто. Бизнисот го развиле со купување на паста од кока во други јужноамерикански земји, која ја преработувале и правеле кокаин во прав.
Двокатната лабораторија била во куќа во Меделин. На првото патување Пабло носел со себе 13 килограми смеса, а најмногу ги шверцувал во гумите на авионот. Пилотот би добил 500.000 долари или повеќе, во зависност од тоа колку може да пренесе.
На самиот почеток Пабло почнал да ги убива конкурентите. Прво го убил Фабио Рестреп, голем дилер од Меделин. Сите негови вработени преминале кај Ескобар затоа што немале избор. Една година подоцна, Пабло и неколку негови колеги биле уапсени на граница со 18 килограми смеса на враќање од Еквадор.
Ескобар најпрвин неуспешно се обидел да ги поткупи судиите, а во последен момент успеал да ги придобие полицајците кои ги уапсиле. Случајот потоа бил отфрлен, а Пабло потоа почнал да користи мито како негово главно оружје со бирократијата со која често имал проблеми.
Кога и тоа не функционирало, тој едноставно ќе го убиел секој што ќе му застане на патот. „Плата о пломо“.
Со подморница префрлил кокаин во Америка
Кога имал 27 години, Пабло се оженил со Марија Викторија Хенао Велехо, која тогаш имала само 15. Тие биле во врска две години пред свадбата. Со неа имал две деца, Хуан Пабло и Мануела.
Но, тој често ја изневерувал цел живот, а најмногу сакал малолетни девојки. И покрај се Марија остана со него до крај. Бројот на корисници на кокаин се зголемил во 1980-тите, особено во САД. Бизнисот на Ескобар вртоглаво пораснал, како и неговата заработка.
Од криењето на кокаин во тркалата на авионите, за помалку од десет години Ескобар станал сопственик на неколку авиони, хеликоптери и бродови кои превезувале дрога, а наводно две мали подморници полни со кокаин летале за САД.
Неговиот брат Рикардо тврди дека најголемата поединечна пратка на дрога тежела 23.000 килограми кокаин. Од Колумбија со брод заминала во САД во кутии на кои пишувало „рибна паштета“.
Наводно, во текот на 1980-тите, неговиот картел држел 80 отсто од светската трговија со кокаин.
Тоа значи дека четири од пет зависници од кокаин користеле дрога Ескобар. Заработувал неверојатни суми на пари.
Рикардо, кој ги водел финансиите на братот на Пабло, тврди дека во екот на нивната моќ заработувале 60 милиони долари дневно, околу 400 милиони долари.
На своето семејство му купил имот од околу 20 квадратни километри
Тие заработувале 22 милијарди долари годишно, а околу десет отсто од нивната заработка веднаш биле отпишани. Знаеле дека ќе ги изедат стаорци во подрумите каде што ја чувале готовината. Тие трошеле околу 2.500 долари секоја недела, само на гумени ленти за да ги врзат парите во помали купови.
Пабло на своето семејство му купил имот од околу 20 квадратни километри. Таму изградил огромна куќа и го нарекол имотот Hacienda Nápoles или имот во Неапол. Тој изгради вила во шпански колонијален стил.
Имал зоолошка градина со жирафи, слонови, нилски коњи, коњчиња, антилопи, егзотични птици, бизони, зебри и ноеви. Имотот имал и мал аеродром и огромна колекција на автомобили и мотоцикли, како и картинг патека, базен и прстен за борби со бикови. На влезот Ескобар изложил помал авион, првиот што го купил за шверц на дрога.
Неговиот син Хуан Пабло раскажа како татко му еднаш запалил два милиони долари кога се криеле во планините. На неговата ќерка Мануела ѝ било студено, а Пабло направил се што можел да не замрзне. Ништо не било проблем.
Тој имал своја армија на атентатори
Заработил многу пари, но многумина во Колумбија го нарекувале Робин Худ. Тој изгради болници, училишта и цркви во посиромашните градови и населени места.
Станбениот комплекс во Меделин што го изградил и денес го носи неговото име. Бил љубител на фудбалот и градел фудбалски игралишта, а бил главен финансиер на фудбалскиот клуб Атлетико Национал од Меделин.
Покрај тоа што бил Робин Худ, тој бил познат и по својата бруталност и немилосрдност. Тој создал своја армија од млади луѓе кои за него убивале полицајци и други бирократи. Некои од нив имале само 14 години.
Тие, наводно, добивале меѓу 100 и 3.000 долари за колумбиски полицаец. Убијците биле обучени од најдобрите во бизнисот. Луѓето на Ескобар најмиле атентатори од Британија и Израел за да ги научат младите мажи на техники за убивање и борба.
Ескобар, освен за пари, сонувал и за моќ. Тој наводно сакал да биде колумбиски претседател. Затоа во 1982 година влегува во колумбискиот конгрес. Но, таму издржа само две години бидејќи министерот за правда Родриго Лара Бонила јавно го нарече криминалец и му помогна да го истисне од Конгресот.
Ескобар го нареди неговото убиство. Бонила бил застрелан во Богота во неговиот автомобил.
Ескобар наредил и убиства на тројца претседателски кандидати, јавниот обвинител, двесте новинари и повеќе од илјада полицајци. Тој ги држел под контрола сите негови конкуренти наплаќајќи им еден вид данок.
Казната ја отслужи во сопствениот, луксузен затвор
Мислел дека му должат пари бидејќи развил трговија со дрога во Колумбија. Сите се плашеле од него, па никој не му противречел. Колумбиските власти виделе дека Ескобар безмилосно се справува со сите кои не му одговараат откако започнале истрагите за картелот Меделин, па им олеснило кога Американците почнале да вршат притисок врз него да го фатат и да го екстрадираат во САД.
Тоа било и единственото нешто од што се плашел Пабло Ескобар – дека ќе заврши во американски затвор. Знаел дека нема да може да поткупува чувари или судии таму.
Исто така, картелот Кали не сакал да ги послуша неговите барања и сакале да го убијат, а го следела и паравоената група Лос Пепес, чии членови сакаа да го убијат затоа што убил една од нивните најблиски или едноставно затоа што е криминалец.
Затоа во 1991 година Ескобар се договорил со властите да се предаде. За возврат добил помала казна која ја отслужил во сопствениот затвор.
Имено, тој делумно го дизајнирал сам затворот и го нарекол „катедрала“. Да се каже дека тоа е отворен затвор би било претерување. Тоа бил имот на кој Пабло уживал во истиот луксуз како Hacienda Nápoles.
Изграден е на еден рид над Меделин, а тој сам избрал чувари. Можел да прима посетители, а имал и базен, џакузи, езерце, фудбалско игралиште, бар и цела канцеларија со факс и телефон.
Колумбиските власти ги затвориле очите пред фактот дека тој сѐ уште води картел од неговата луксузна тврдина.
Бил фатен како предолго разговара со синот на телефон
Правел забави и нарачувал проститутки кога сакал, а семејството доаѓало да го посети три до четири пати неделно. На имотот воопшто немало претставници на колумбиската влада.
Згора на тоа, тие имале договор да не се приближуваат до „соборниот храм“ поблиску од пет километри. Идилата траела околу една година, кога властите дознале дека Ескобар мачел и убил тројца свои соработници на имотот за пари.
Сакале да го префрлат во класичен затвор, а за тоа дошле директорот на затворскиот систем и заменик министерот за правда. Ескобар сакал да ги убие, но бил спречен од војската која дошла да ги спаси службениците.
Успеал да побегне со повеќето негови соработници кои биле со него во „катедралата“.
Се криел 17 месеци и тоа не само од колумбиските власти, од картелот Кали и од Лос Пепес.
Имено, Колумбија побарала помош од САД кои испратиле специјалци во потрага по Пабло. Тие ја формирале американско-колумбиската единица „Блок за пребарување“.
Тој бил лоциран кога една вечер предолго разговарал на телефон со синот. Во пукање во предградието на Меделин, тој бил застрелан три пати во ногата, градите и главата.
Семејството останало без се, никој не сакал да им даде азил
Неговиот брат Рикардо се сомнева дека Пабло се самоубил откако бил застрелан двапати бидејќи секогаш му велел дека ќе се пука над увото ако го фатат.
Таму поминал смртоносен куршум кој го усмртил. Картелот Меделин брзо се распаднал, а неговото семејство побегнало од Колумбија. Тие останале без ништо бидејќи државата им ги конфискувала сите пари и целиот имот.
Марија Викторија прво била во Мозамбик со своите деца, а потоа се преселила во Јужна Америка, но ниту една земја не сакала да им даде азил.
Аргентина конечно се согласи да ги прифати и да им ги смени имињата. Така, Марија Викторија стана Марија Изабел Сантос Кабалеро, синот на Хуан Пабло сега е Хуан Себастијан Марокин Сантос, а ќерката на Мануела се вика Хуана Мануела Марокин Сантос.
