Вчера во Лос Анџелес се одржа 94-тото доделување на Оскарите, на кое беа поделени престижни златни статуи од различни категории на филмската индустрија. Покрај победниците кои синоќа ја имаа честа да го одржат Оскарот, внимание треба да се посвети и на самата статуа која чини вистинско богатство и носи статус од невидени размери.
Познатата статуа е создадена во 1929 година, по налог на тогашниот шеф на студиото МГМ, Луис Мајер. Инаку, идејата е на уметничкиот директор на МГМ, Седрик Гибонс, а уметникот од Лос Анџелес, Џорџ Стенли, ја направи првата статуа на витез кој стои на ролна филм и држи крстоносец меч. Тој е висок само 34 сантиметри и тежок 3,85 килограми.
Може ли да се продаде Оскар?
На пиедесталот на оваа престижна статуа е изгравиран сериски број како и плакета со името на сопственикот и Оскарите не можат да се продаваат, подаруваат или префрлаат на никого, освен ако прво не се понудат на Академијата.
Иако вредат многу повеќе, Академијата има право да ги купи за 10 долари и во 2008 година доби правна битка со наследниците на Мери Пикфорд кои сакаа да и го продадат Оскар.
Во 1993 година, Оскар што го доби Џоан Крафорд за „Милдред Пирс“ во 1945 година беше продаден на аукција за 68.500 долари, а во декември 2011 година, статуата на Орсон Велс за култниот „Граѓанинот Кејн“ е продадена за 861.000 долари.
Од што е направена статуата?
Првично, малите фигури биле изработени од позлатена бронза, но оваа постапка била отфрлена неколку години подоцна во корист на таканаречениот „британски метал“, кој потоа е обложен со бронза, потоа обложено со никел сребро и на крајот 24-каратно злато.
Поради недостигот на метал во Втората светска војна, три години беа доделени Оскари од гипс, кои беа обложени со златна боја, а по војната, победниците беа заменети со позлатени статуи.
Статуата е направена од чикашката компанија R.S. Овенс “и чини околу 18.000 долари по парче.
Како Оскар го добил името?
Веројатно не сте знаеле кој ги „спонзорирал Оскарите“, а легендата вели дека библиотекарката на Академијата, а подоцна и извршната директорка Маргарет Херик, забележала дека статуите личат на нејзиниот вујко Оскар.
Академијата официјално го усвои прекарот дури во 1939 година, но наградите се нарекуваат така од 1934 година, кога холивудскиот новинар Сидни Сколски го употреби терминот за првата победа на Кетрин Хепберн во категоријата за најдобра женска улога.