Кога силен земјотрес проследен со цунами ја погоди Јапонија на 11 март 2011 година, уништувајќи градови и предизвикувајќи топење на јадрата на нуклеарните реактори во Фукушима, светот со ужас гледаше како се бори со најголемата нуклеарна катастрофа во светот по Чернобил.
Разорните бранови предизвикани од земјотресот со јачина од 9 степени по Рихтер го погодија североисточниот брег на земјата, при што загинаа речиси 20.000 луѓе и ја уништија нуклеарната централа Фукушима.
Повеќе од 160.000 луѓе избегаа од радијацијата.
Во тоа време, некои, вклучително и премиерот Наото Кан, стравуваа дека и Токио или некои други градови ќе мора да бидат евакуирани.
Кијоши Курокава ја водеше истрагата, која заклучи дека човек е одговорен за катастрофата.
Животот во заедницата е тешко да се обнови
Масаказу Даибо повторно отворил семеен ресторан во дел од Јапонија кој беше прогласен за затворена зона по нуклеарната катастрофа во 2011 година, но речиси без соседи.
13 години откако радијацијата принуди илјадници луѓе да ги напуштат своите домови во Фукушима, некои градови во регионот сè уште се борат со тоа како да го обноват животот во заедницата.
Во 12 отсто од префектурата Фукушима, не беше дозволен пристап по катастрофата и околу 165.000 луѓе ги напуштија своите домови или за време на евакуација или доброволно.
Оттогаш, бројни области се прогласени за безбедни по темелна деконтаминација и на луѓето им се нудат стимулации да се вратат. Но, многумина се двоумат.
Даибо се вратил дури во 2020 година, отворајќи го повторно ресторанот што неговиот дедо го отворил во градот Нами, на околу девет километри од нуклеарната централа.
Нами и 11 соседни заедници беа дел од затворената зона околу електраната и Даибо можеше да дојде само за кратки посети со години.
„Немаше луѓе, но градот остана. Навистина беше како филмски сет. Не слушнав човечки гласови, видов само диви кучиња, крави, свињи “, изјави 68-годишникот за AFP.
Морал да фрли се во ресторанот бидејќи бил радиоактивен.
Даибо и неговата сопруга се двоумеле дали да се вратат, но по укинувањето на ограничувањата во 2017 година, решиле да се обидат да го оживеат минатото.
„Сакам сите да кажат: „О, ова е одамна заборавен вкус, кога ќе ја вкусат мојата храна“, рече тој.
https://youtu.be/tFwAnIP6qeE
Но малкумина го следеле.
„Не можам да се вратам“
Многу луѓе не сакаат да се вратат поради страв од радијација и недоверба во деконтаминација.
„Не е дека нема да се вратам. Уште повеќе што не можам да се вратам“, рече Мегуми Окада, која во моментот на катастрофата била бремена со своето трето дете и заминала иако била надвор од официјалната зона за евакуација.
„Да бев сама, ќе се вратев дома. Но, како мајка сакам да избегнам ризици за моите деца“, додаде 38-годишната, сега мајка на четири деца која живее во Токио.
Речиси две третини од евакуираните од Фукушима не планираат да се вратат, според истражувањето на Универзитетот Квансеи Гакуин во 2020 година.
„Многумина велат дека не можат да веруваат во деактивирање и нивната недоверба во владините мерки е длабока“, рече Јоко Саито, вонреден професор кој учествуваше во анкетата…