Европската комисија разгледува воведување дигитални даноци за да ги собере средствата потребни за отплата на заедничкиот долг од 350 милијарди евра создаден по пандемијата на Ковид-19, според интерен документ до кој дојде Политико.
Сепак, оваа контроверзна идеја би можела да ја доведе Европа во конфликт со Соединетите Американски Држави, бидејќи може да се смета за одмазднички потег против глобалната царинска офанзива на администрацијата на претседателот Доналд Трамп.
Дигиталните даноци би влијаеле непропорционално на американските технолошки гиганти како Apple и Google, а на нив се спротивставуваат членките на Европската унија како Италија и Германија, кои се значително зависни од трговијата со Вашингтон.
Европската комисија ја претстави оваа можност пред дебатата во среда меѓу 27-те европски комесари за новиот буџет на Унијата за периодот од 2028 до 2034 година.
„Меѓу опциите е дигитален данок, со оглед на тешкотијата за постигнување договор за предлог заснован на првиот столб од договорот на ОЕЦД“, напишаа претседателката на Комисијата, Урсула фон дер Лајен, и комесарот за буџет, Пјотр Серафин, пред состанокот.
Во 2021 година, Комисијата го укина дигиталниот данок на ниво на ЕУ за да олесни глобален даночен договор, кој оттогаш не доби меѓународна поддршка.
Сепак, фон дер Лајен ја спомена и можноста за воведување дигитален данок доколку тековните трговски разговори со САД пропаднат по 90-дневното одложување што истекува во јули, што би можело дополнително да го комплицира спроведувањето на мерката.
Отплатата на долгот треба да започне во 2028 година
Без оглед на каква било одмаздољубива намера, во време кога националните буџети се оптоварени, ЕУ се соочува со вистински притисок да ги врати 350-те милијарди евра заеднички долг за финансирање на фондот за закрепнување на Европа по пандемијата Ковид-19.
Отплатата треба да започне во 2028 година и се очекува да чини помеѓу 25 и 30 милијарди евра годишно, што претставува 20 проценти од годишниот буџет на Комисијата.
Досега се дискутирани многу идеи за тоа како да се соберат потребните пари.
На пример, во 2021 година, Комисијата предложи отплата на долгот со воведување нови даноци за увоз на јаглерод, емисии и профит на мултинационални компании како дел од договорот со ОЕЦД.
Сепак, тој предлог беше одбиен од членките на ЕУ, поради што официјалните лица почнаа да бараат алтернативни решенија.
На 22 мај, комисијата ќе ги информира националните експерти за различните можности, изјави дипломат на ЕУ.
Комисијата напиша во интерен документ дека дигиталниот данок „може да биде дополнет со данок на електронски отпад што не се собира или рециклира“, како и царински давачки за мали пакети што се увезуваат и даноци за патниците што влегуваат во Европската Унија.
Централниот фонд на ЕУ од 1,2 трилиони евра вклучува сè, од земјоделски субвенции до странска помош, и е политички исклучително чувствителен.
Со претставувањето на предлогот на Комисијата за новиот буџет на 16 јули, преговорите меѓу клучните личности во извршната власт на ЕУ стануваат поинтензивни.
Во среда, комисијата ги омекна своите планови за радикална реформа на начинот на кој функционира буџетот.
Во значајна промена на пристапот, извршната власт на ЕУ сигнализираше дека регионите ќе продолжат да играат клучна улога во следниот повеќегодишен буџет на Унијата, се вели во друга интерна презентација на Комисијата подготвена за состанокот во среда.
Зајакнување на националните влади на сметка на регионите
Оваа промена претставува отстапка кон Европскиот парламент и клучните членови, како што се Полска и Шпанија, кои се спротивставија на претходно споменатите планови за зајакнување на националните влади на сметка на регионите.
Прашањето е политички чувствително бидејќи регионите имаат важна улога во управувањето со таканаречените кохезиони фондови, кои се наменети за намалување на нееднаквоста меѓу географските области и сочинуваат една третина од вкупните средства на ЕУ.
Критичарите тврдеа дека маргинализацијата на регионите ќе ја намали ефикасноста на трошењето на ЕУ и ќе ја поткопа демократската одговорност.
„Наместо да зборуваме за „единствен национален план“, треба да зборуваме за „национални и регионални планови за партнерство““, наведува Комисијата во својата презентација.
Ова веројатно е отстапување од намерата на Урсула фон дер Лајен да воспостави „план за секоја земја поединечно што ги поврзува клучните реформи со инвестициите“, како што е наведено во нејзиното писмо со упатства до комесарот Серафин минатиот септември.