Во изминатите шест месеци Русија одржа неколку воени вежби со тактичко нуклеарно оружје, вклучувајќи ги и ракетите Кинжал и Искандер.
Москва тврдеше дека вежбите се одговор на наводните непријателски дејствија на Соединетите Американски Држави и европските сојузници, а во вторникот рускиот претседател Владимир Путин потпиша указ за ажурираната нуклеарна доктрина на земјата.
Со повеќе од 1.500 нестратешки нуклеарни боеви глави, експертите предупредуваат дека целта на ова оружје е заплашување, а не заземање територии.
Тактичкото нуклеарно оружје е наменето за употреба на бојното поле, наспроти стратешкото оружје кое е дизајнирано да погодува далечни цели, како што се непријателските градови.
Иако деструктивната моќ на тактичкото нуклеарно оружје е помала од онаа на стратешкото, сепак може да се спореди со атомските бомби што Соединетите Американски Држави ги фрлија врз Хирошима и Нагасаки за време на Втората светска војна.
Според податоците на Федерацијата на американските научници од март оваа година, САД поседуваат околу 200 тактички нуклеарни боеви глави, од кои половина се стационирани во Европа.
Од друга страна, Русија има приближно 1.558 нестратешки нуклеарни боеви глави, кои можат да се испорачаат со различни средства како што се бомби или проектили со нуклеарни или конвенционални боеви глави.
Првата фаза од руските вежби, спроведени во јуни оваа година, вклучуваше употреба на ракети Кинжал и Искандер, а се одржаа во јужниот регион Ахтубинск.
Снимките од руското Министерство за одбрана покажаа транспортни конвои со системи и боеви глави Искандер, додека во вежбата беа вклучени и бомбардери Ту-22М и борбени авиони МиГ-31К.
Во втората фаза, снимките го покажаа распоредувањето на ракетниот систем Искандер на теренот и употребата на суперсонични пресретнувачи МиГ-31 и бомбардери Ту-22М3.
Русија тврди дека овие вежби се вообичаена практика, но посочува дека тие станале неопходни поради, како што наведуваат, непријателските акции на САД и нивните европски сојузници.
Експертите веруваат дека целта на употребата на тактичко нуклеарно оружје би била да се заплаши противникот, а не да се окупираат територии, бидејќи употребата на такво оружје би создала радиоактивни пустини.
Доколку се користи такво оружје, подготовките би биле видливи за сателитите на западната воена разузнавачка служба, вклучително и поместување на боеви глави од централните складишта и подигање на нивото на тревога на командните центри.
Меѓутоа, самата експлозија би била веднаш препознатлива по нејзината разорна моќ, сеизмички удар и ослободување на радијација, пренесува Ројтерс.
Не постои единствена дефиниција за такво оружје во светот, но аналитичарите забележуваат дека употребата на каков било вид нуклеарна направа би го прекршила таканареченото „нуклеарно табу“ кое постои откако САД ги фрлија атомските бомби врз Јапонија во 1945 година. единствениот пат кога биле користени во војна.
Тактичкото оружје е дизајнирано да постигне ограничени и непосредни воени цели.
Терминот често се користи за опишување на оружје со помал „капацитет“ или количина на енергија ослободена за време на експлозија.
Тие обично се многу пати поголеми од конвенционалните бомби, предизвикуваат ширење на радијацијата и предизвикуваат други смртоносни ефекти надвор од самата експлозија. Сепак, нема договор за големината што го дефинира тактичкото оружје.
Тактичкото оружје е често во форма на проектили, бомби фрлени од воздух, па дури и артилериски гранати кои имаат релативно мал дострел.
Ова ги прави помали од гигантските интерконтинентални балистички ракети (ICBM) дизајнирани да патуваат илјадници километри и да погодуваат цели преку океаните.