Семејството Улас во Турција оди на необичен начин што ги збуни научниците и го доведе во прашање разбирањето на човековата еволуција.
Од вкупно деветнаесет родени деца во семејството, пет од нив одат на сите четири екстремитети, користејќи ги стапалата и рацете со неверојатна агилност.
Во 2006 година Би-Би-Си сними документарен филм за нив наречен „Семејството што оди на сите четири“.
Некои научници ја опишаа оваа состојба како дееволуција, што наиде на критики од други експерти, кои велат дека одењето со четири нозе на ова семејство е мешавина од генетски и посредни фактори.
Истражувачите од Универзитетот во Ливерпул откриле дека децата во центарот на студијата имале скелети кои повеќе личат на мајмунски отколку на човечки и имале намален мал мозок, состојба која обично не влијае на способноста на другите луѓе да одат на свои две нозе, според Дејли Стар.
Меѓутоа, додека мајмуните ги користат зглобовите за да се движат, овие луѓе ги користат дланките, што е значајна разлика.
На децата им бил обезбеден физиотерапевт, како и опрема за да им помогне да одат на само две нозе, што довело до значително подобрување во мобилноста.