Венецуелскиот претседател Николас Мадуро вчера објави нова карта на регионот на која се прикажани две третини од соседна Гвајана „повратена“ од Каракас.
Тој им нареди на државните енергетски компании „веднаш“ да започнат со истражување во областа, бидејќи во светот растат стравувањата дека Мадуро може да започне војна.
Венецуела има претензии за регионот Есекибо повеќе од 100 години – откако беше исцртана денешната граница на земјата во 1899 година, продолжија претензиите на Венецуела на таа територија.
Националниот изборен совет на Венецуела, контролиран од Мадуро, рече дека гласачите заокружиле „да“ повеќе од 95 отсто од времето на секое од петте прашања на гласачкото ливче пред Мадуро да ја објави својата нова карта синоќа.
Тој го постави генералот Алексис Родригез Кабело на чело на регионот и вчера го испрати во градот Тумеремо, оддалечен град за рударство во џунглата на 120 милји од границата.
Есекиба, со големина на Флорида, е богата со минерали и сочинува две третини од територијата на Гвајана, нација од англиско говорно подрачје која стекна независност од Британија во 1966 година.
Народот на Гвајана е единствениот народ што зборува англиски во Јужна Америка .
Венецуела протестираше против тендерот за нафта што Гвајана го започна во септември, тврдејќи дека офшор областите се спорни и дека компаниите што ги доделиле полињата нема да имаат права да ги истражуваат.
Реакции во Гвајана
Гвајана го осуди референдумот во недела. Тие го означија како изговор за анексија на земјата.
Неколку дена пред референдумот, венецуелскиот министер за одбрана Владимир Падрино Лопез, познат по врските со неговите колеги во Русија и Иран, објави видео од венецуелски војници на парада како веат знамиња „Гвајана Есекибо“ насликани на венецуелското знаме.
Претседателот Ирфан Али го нарече потегот на Мадуро „непромислен“ и рече дека неговата земја планира да ги предупреди и регионалните и светските лидери за обидот на Мадуро да го наруши мирот во регионот.
„Жално е што претседателот Мадуро реши да ѝ пркоси на одлуката на меѓународниот суд. Ова доволно зборува за начинот на кој претседателот Мадуро има намера да дејствува и исто така укажува на фактот дека сите ние треба да бидеме загрижени за мирот и безбедноста на овој регион“, изјави тој за Мајами Хералд.
„Судот на ОН многу јасно стави до знаење дека Венецуела не може да преземе ништо што би го нарушило статус квото, а статус кво е дека Гвајана управува и го контролира регионот Есекибо“, рече тој.
Тој додаде дека бара поддршка од Советот за безбедност на Обединетите нации, Америка, Карипската заедница, Организацијата на американските држави и други земји за да се осигура дека територијата на Гвајана „не е повредена“.
„Уште еднаш ја повикуваме Венецуела да се воздржи од овој непромислен, авантуристички потег и да го почитува меѓународното право и пресудата на судот на ОН“, додаде Али.
Гвајана поднесе жалба до Меѓународниот суд на правдата, највисокиот суд на Обединетите нации, кој во петокот ѝ нареди на Венецуела да не преземе никакви мерки за промена на статус квото додека комората не донесе одлука за конкурентските барања на двете земји. Секоја одлука може да потрае со години.
Во меѓувреме, Гвајана нервозно гледа на својот џиновски сосед на север.
Војската на Венецуела, поддржана од Русија, Иран и Куба, ја надминува малата Гвајана: Војската на Венецуела има 123.000 активен персонал во споредба со само 3.400 во Гвајана, според анализата на бразилскиот весник Folha de Sao Paulo.
Гвајана е исто така помала од Венецуела по вооружување, со тоа што Венецуела има 514 оклопни возила во споредба со само шест во сопственост на Гвајана.
Игор Гилу, воен експерт цитиран од весникот, рече дека само околу половина од флотата од 24 борбени авиони Сухој Су-30 од руско производство се сметаат за стабилни.
„Но, дури и како хартиен тигар, Венецуела е колос во споредба со Гвајана“, рече Гилоу. Тој истакна и дека логистиката на инвазијата ќе биде комплицирана.
„Добар дел од 800-километарската граница меѓу Венецуела и Есекиба се состои од густа џунгла, непробојна за сите освен за мали единици“, рече тој, додавајќи дека е невозможно да се користат оклопни возила на мочурлив тропски терен.
„Најлогичната опција за диктаторот Николас Мадуро е комбинација од воздушен напад врз неколку урбани центри во Есекибо и амфибиско слетување на Карибите“, рече тој.
Регионот се подготвува за војна
Таквиот напад би предизвикал силен меѓународен одговор, најверојатно предводен од Бразил, кој граничи и со Венецуела и со Гвајана и чија војска е значително поголема и попрофесионална од која било земја во регионот.
На крајот на ноември, бразилското Министерство за одбрана соопшти дека ги „интензивирало одбранбените акции“ долж нејзината северна граница.
„Министерството за одбрана ја следи состојбата. Одбранбените дејствија се интензивирани во северниот пограничен регион на земјата, промовирајќи поголемо воено присуство“, се вели во соопштението.