Руските научници откриле најлошо оружје за масовно уништување во светот.
Лидерот на тимот рекол дека никогаш не видел толкава количина енергија подготвена за уништување на човештвото. Шефот на рускиот тим истражувачи известува за облаците метан кои 20 пати се посилни од јаглерод диоскидот, а кои влегуваат во вид на меурчиња на површината на Арктичкиот океан.
Научниците ова го откриле истражувајќи го регионот.
Loading...
– Количината на метан која се ослободува го запрепасти рускиот истражувачки тим кој го испитувал морското дно на епиконтиненталниот појас на источниот дел од Сибир на северот на Русија веќе 20 години, известува Индепендент.
Игор Семилетов од Меѓународниот арктички истражувачки центар на Универзитетот Фербенкс, Ањаска, кој го водел осмото заедничко крстарење на САД и Русија во источносибирските арктички мориња рекол дека никогаш не видел толкава количина метан која се ослободува од дното на Арктичкото море.
https://youtu.be/WKsqZYJu-Rk
– Претходно пронајдовме структури во вид на факели кои имале околу дсетина метри во пречникот. Ова е прв пат да пронајдеме моќни структури со повеќе од 1.000 метри во дијаметар. Тоа е неверојатно. Особено загрижува соодносот и густината на облаците. На површината порнашле околу стотина структури, но на пошироката област би требало да ги има илјадници, рекол др. Семилетов.
Научниците проценуваат дека под арктичкиот перформанс се наоѓаат милиони тони метан. Најмногу се стравува дека тој метан, поради глобалното затоплување и порастот на температурата од година во година и мразот кој се топи во Сибир, би можел одеднаш да се ослободи во атмосферата.
Неколку такви џиновски експлозии би имале дејство на стотина атомски бомби кои би ја блокирале атмосферата. Човештвото тоа не би можело да го поднесе. Тоа би бил почеток на крајот. Просто кажано, човештвото буквално седи на џиновски нуклеарни бомби. Само е прашање кога ќе се активираат и целосно е неважно каде ќе се активираат затоа што опасноста е глобална.
Тимот на др. Семилетов е од 2010 година, објавил студија во која се проценува дека емисијата на метан во овој регион изнесува околу 8 милиони тони годишно, но последната експедиција улажува на тоа дека проценката е многу близу на реалниот размер на феноменот.