Најубаво се почнуе сас „биле си ед’н пут, не толко одамна“, ед’н Моме и ед’н Муамер. Ај да кажемо дека биле од Романовце, Романле, Романли. Само то реци ми.
Засадиќу ново грожѓе, цепа га Моме Гарави Сокак. Si ty nuk ka, Genta Ismaili, не постои никој како тебе, море абдал, дере се Муамер од своју авлију.
И двоицата су работале у Житомел.Ед’н електричар, ед’н у силос. Од златни времиња на наш најубав лебац до пропаст звана Бајрушка инфлуенца. Немав само меѓу, имав успомене. Имав неплатени сметке, деца да школуев, уствари да ги испратив заедно да бидев цимери у Швицарску, арбајтен уз Ој Козаро.
Шандош. На здравје. У лакат. Сви избегавав, та чивша нон, или ти маму му јебем, да зборив за братство-единство. На никога не му е јасно зашто е Тито даја автокефалност на македонску цркву, а Црногорци ги скроз изоставија у тестамент.
Не видо’ ни еднога историчара да се побуни зашто деца учив за Албанију у две поглавља. Тиха патња. Велика. Скоро до Токија!
Романовци од почетак на кризу сас Ковид 19 изгледав отприлике овакој:
- Комшо, имаш ли бе вишак тоалетна ‘артија?
- Имам, бре, со мирис на праска. Дојди да го земеш топ тан ролна!
- Ја давам пинџур и некоја стара, каламата маслинка од време на грчки викенди.
Моме и Муамер сас презир гледав на реч конфликт. Тој е за њима еквивалентно на спор сас жену која прави нокти и дреме на социјални мреже. Ни е за тепање, ни е за ебање. Моника Белучи у покушај. Без убави веѓе.
Презир е и за Диво Насеље. Нерешено. На свој терен. Да ти пукне срце. Скепса и за мушкобањасти ноге на Меркел Ангелу, за тој дали вода од Орланце стварно лечи камен у бубрег, дали оџе и попови су секуларни. Мај ес.
Они су браќа. По земју. По бриге. Гледав заедно прогнозу. Само да не утепа град пред да никне јабучар! Само да не се скарав деца чие куче точак тера! Ничие! И да не им се искриви грб од компјутери! И бекатон да е нареден сас мерак. Баницу ќе гу делимо. Прво да дезинфицирамо. Од лошотил’к. Кваке, сокак… албански купени невесте да пуштив црево и да најдев врску некој инспектор да им среди у догледно време легално да им бришев мрсољи на затечени деца. Мое и твое тепаше га наше! Маске за сви! Нема градски водовод у Романовце, ама руке се миев! Посипуев се брат Моме сас Муамера!
Пости се за Велигден и Рамазан. Поштедуев се болни, стари, трудни и малоумни. Господ е голем. Исти е, идеолошки. Ќути, не припада на Левицу. Погаѓа у центар. Не веруе на Вухан петпарачки приче и лоши кадровски решења на градску болницу. Вене су ни исти на сви. Плави. Сас црвену крв. Разменуе се парацетамол преко плот. Од Аустрију се дила сумамед. Нечујно. Ковев се планови за протест. Светска здравствена организација е раскринкана. Бил Гејц да цркне. Ни Моме ни Муамер не се палив на соопштенија. Сакав да се смеев на пренкови за спонзоруше. Сакав да ги делив куќни работе на мушки и женски. Како што е било и како што треба. Арматуру гу подизав заедно, мекице ги пржив жене. Крај, fund.
Неверица. Постои ли, ој комшија, овај вирус или манипуљација е? Чај се пие од исту шољу. Поверење.
Лиде му пишуе на министра за здравство. Могало ли е да биде Линдита?
Мудрост не е само к’т се едев муда. Лукавост е далеко од млад лук. Целивав се и каури и арнаути. На пупуњка му гнездо смрди.
Моме не се уплаши од велигденски карантин. Демек, храбар е. Гол кур у Сан Франциско. Он га има Муамера, за лошо, за арно. Моме се плаши од претњу за реципроцитет. Мјесец Рамазана почиње. Бијело Дугме генерација. Сензитивност на Бебека и Тифу.
Не се работи драги кумановци и романовци, за тој кога фатиле органи за 200 грама марихуану. Работи се за плантаже на халуциногени пеќурке. Стварност у илузорну перцепцију на нашу општину. Не смо више будале да гласамо за Ашима и Арсена, сакамо поштену работу! Прљаве руке, чист посао!
Хеј, шоч, чу ли дека ќе давав по 9.000 денара ваучери за мк производи?
Че го земам. Че го купам халва и Мама’с ајвар и бекутан, полесно да ни влезе на избори.
Хихихи, реплицира Моме.
А, и што друго му преостануе?
Много има до пензију. Инвалидски више не давав на разроки очи. Правна држава. Има и мир. Има све, само нема истина.
У Студио Плус на Тв Плус се јавља жена христијанка да пријави комшу Албанца за социјалан пакет. Да ви се серу у уста политички! Тој е наша истина. Непоколебљива. Единствена. Секирација.
Нема мило за драго у карантин. Сви смо заедно едно изборно тело. Паметно. Промислено. Пркосно. Покорно никад. Потенцијално опасно. Да удримо на институционалан терор и да не се предадемо.
По, бе.
Да се видимо на бозу у Рекламу. Без маске. Све најбоље! И за Бајрам, и за Св. Кирил и Методиј! Секирам се за сви вас, подеднакво, о писменех, о дрите!
Пишуе: Ивана Аткинс