Милиони луѓе ширум светот сѐ уште веруваат дека човекот не шетал по Месечината и убедени се дека НАСА го снимила слетувањето на сателитот на Земјата во едно од холивудските студија.
Илјадници веб – страници се посветени на „докажување“ дека слетувањето не се случило, а некои дури ја доведуваат во прашање целата мисија Аполо 11.
Некои велат дека во 1969 година, НАСА немала технолошко „знаење“ за изведување на таков потфат, а доколку го имала, тогаш тоа го правела без екипаж, бидејќи астронаутите ќе биле живи испечени од космички зраци.
Има уште многу теории на заговор, но тие ги наоѓаат сите аргументи во наводните аномалии на фотографиите и сликите што НАСА ги испрати од Месечината на Земјата.
За некои, доказ е „поставувањето“ на сенките на сликите, за други отсуството на sвезди на небото.
Фактот дека научниците постојано ги негираа, не значи многу за теоретичарите на заговор.
Нивната имагинација не е попречена од фактот дека Лунарниот орбитар сними во 2009 година дека напуштените модули на Аполо 11, 14, 15, 16 и 17 сѐ уште стојат на површината на Месечината.
Кога лунарниот модул Аполо 1 ја допрел површината на Месечината на 20 јули 1969 година, малкумина Американци не верувале дека тоа е вистина.
Според истражувањето на Галуп, до крајот на векот, веќе имало шест проценти од нив.
Во Русија, дури шеесет проценти од нив не веруваат дека Американците, поранешни непријатели на Студената војна, биле први на Месечината.
Но, изненадувачки е што има многу скептици меѓу најблиските американски сојузници.
Една четвртина од Британците не веруваат во слетување на Месечината, како и девет проценти од Французите.
Академик Дидие Дезормау, кој напишал многу за теории на заговор, вели дека бројот на оние што не веруваат расте со важноста на настаните.
„Освојувањето на вселената беше многу важен настан за човештвото. Под негово поткопување може да се разнишаат темелите на науката и човечкото владеење со природата, а тоа е тогаш одлична цел за теоретичарите на заговор”, изјави Дезормау за АФП.
Теориите на заговор претходно содржеа снимки, како што беше убиството на Кенеди во 1963 година, но ова е првпат „теоријата на заговор да се изгради целосно околу визуелното толкување на настаните, што потоа тие целосно го отфрлаат како местенка“, вели Дезормау.
Истата логика се користи за да се негираат убиствата во американските училишта, додаде тој, кога најзагрижените теоретичари тврдат дека труповите се всушност актери.
„Сликите можат да ја намалат нашата способност да размислуваме кога сме соочени со превртена логика“, предупредува Дезормау.
„Силата на таквите теории, без разлика на што преживуваат, е што тие стануваат еден вид евангелизација и немаат рок на траење.
Поранешниот официјален историчар на НАСА, Роџер Лауниус, вели дека никогаш не треба да се чуди што негирањето на слетување на Месечината не стивнува.
Тој го посветил поголемиот дел од својата кариера на борба против теоретичарите на заговор и вели дека тие едноставно не ги прифаќаат истите правила на истражување и знаење според кои живеат другите.