Средина на август е, а још не се знае дали и како ќе почне школска година. Мали Ѓокица још лепи сликичке у албум на Животинско царство. Собраја 42, баба му му купила још 28. Колко има укупно? Не наседнујте. Због корону, баба му не е мрднала од дома. Значи, мали још увек има 42.
Сами на себе си биднасмо полиција. Делимо се на секвенце по клетве и пцовке. Ќе се разделимо, а они ќе завладав. Уствари, разделисмо се, по групе.
Прва е за онлајн наставу. Све некои фини и свесни за нивоа на (не)дисциплину на наши деца и поготово родитељи, пуританци на кои душа им се тресе за матори, лица под маске на точак и фб профилну, без веродостојни податци од науку, директори навлечени на тоталитаризам, не дај боже дете да ти има шлајм у новембар. Нема везе што 75 дезинфекциони средства су официјално прогласени за смртоносни, а некои чак предизвикале и слепило. Тој су ќорлевци кои сакав да ни га модифицирав понашање и да ни га сменив хуманистички концепт, само затој што много се секирав за наше здравје. Жими кур учителке, вика Ѓокица од задњу клупу. Буни се дете, добило кеца по биологију на тему Песма за секс: „Стану рано, не се ни мију, одма да проверу на виртуелан час што ќе открију. Очи болив цело време, стар компјутер, ново бреме. Направу паузу још увек у пижаме, па рипну да ги замарам мои сас домашно, не акам по улице важно! Пред да си легну, рову се на некој чат, од спорт ми остана само шах-мат“. Све убаво Ѓокице, ама тема ти е промашена. Нема секс. Има, има, послеѓан стих е „да ти га ебу так’в живот!“.
Школски систем е сас тенденцију да биде програмиран и да креира култ без отпор против нову нормалност. Уништување на сенс за индивидуалност почнуе веќ од први разред. Забавиште. Да ве забави. Не ентертејн. Да ве успори. Да лажира. Да га уништи до крај менталитет на непокор. Сеќа се Ѓокица на едну касну есен к’т избисва гомна у театар затој што у чучавци на изгорену школу деца фрљале пластични флаше. Закукана канализација. Закукани уста. Цензура и вечита расправија кој е крив за девијантни појаве, за недовољно стављање на солну киселину и за размер у количину на измет на ученици од Браќа версус ученици од Крсте.
Ајде Ѓокице, искочи на таблу и нацртај нешто округло. Црта он шупак. Мрш надвор ѓубре ниедно! Док дреме у ходник Ѓокица, проваѓа директор. Што работиш ти дете туја, куде ти е учителка? Еве гу унутра, брише га шупак.
И после се соберев онлајн родитељи на совет и решавав зашто некое инфлуенсерско дете да пати од неваспитани како Ѓокицу кој сака да се мава по двор на школу, да им вика на осмоодделенке ш’ц мала, да носи ужину од дома и мисли сас своју главу. Кој само сака да биде дете. Мајка му лепи ципеле, сас маску наравно, татко му носи пошту, ама брзу, деду и бабу не смее да ги видуе за да се зајакне имунитет на онија кои не сакав Ѓокица да дознае како е било некад к’т е кришка сас мас(т) и црвен пипер падала увек на намачкану страну. Важно он да не биде мрсољав и да учествуе несвесно у трансформацију на општество.
Друга група још повише ќе гу уназади омладину. Тој су пропагатори за наставу по протоколи. Овај група ќе га разјасни коначно прашање зашто политика е курва на начин на кој Ѓокица добива одговор од мајку му к’т гу пита што е тој импотенција. Тој ти е сине к’т гаѓаш сас варени шпагете у пикадо.
Деца од мали нема да се препознавав. Ќе си ги читав имиња од гравирани плочке на тегет униформе. Ќе се плашив да се поздравив и ќе се карав пола час чива вакцина е била поучинковита. Смртност опада, али маска мора, ќе биде нова мантра од манипулатори кои упорно ги потчинуев ранљиви категорије – наши табуле разе и наши сениори на кои не им се умира, али јеби га, ќе треба да умрев за да га спасив свет. Ќе се тепав топрв петоодделенци за да гу оправдав одлуку што ги стависмо у затвор без озбиљну процену на ризик од обичан грип. Ќе се правив средњошколски форуми дали у зиму и уши треба да су ни покриени. Ќе га дупив Ѓокицу, легално сас печат од Кембриџ: видесмо гу сестру ти, не га покрила нос, само уста сас тиграсту маску. Ќе биде дозволен протест за права на трансродови, а забранет протест за кражбу на идентитет.
Корона ќе ни га покаже пут за у пичку матер, па одма лево, у некој ќор сокак куде ќе најдемо по некое нормално дете како си игра без маску док му тече по браду компот од праску.
Не е време да се скренуе пажња на нечиј вулгаран вокабулар. К’т беше прашан пред много године Рамбо Амадеус у едну радио емисију „зашто сте тако погани на језику?“, он убаво се изјасни „па, како да ти мала другим речима кажем попуши ми курац?“.
Ѓокица е од исти кластер. „Иза оне старе шупе Милена обрисала дупе“. Немој тако, ти си ученик. Реци само Д и ми разумемо. Ај покушај поново. „Мирко трчи, ветар пири, из гаќа му курац В.„.
Оценке не су ни више ни доволен 2, а и поведение на сви ни е очајно. Дали е онлајн или под маске, прав извор на заразу ми не смо способни да га откриемо. Он е фантом за нови генерације.
Иди па им објасни дека некад не су биле потребни тестови за смртоносну болест и дека прав вирус се дијагностицира, не се притискав доктори да напишев на умренице Ковид 19. Иди па им докажи дека е измишљотина најнова информација дека особе повисоки од 182 цм, због поредак ваздух што дишив, повише може да се заразив.
Нека стои запишано, бар у кумановски муабети дека сам против онлајн и против наставу под маске.
Ја сам професорка која сака Ѓокица да дојде слободно у школу, макар сас мачку зашто га чуја татко му куде вика на мајку му „да отиде дете у школу, ќе ти гу изеду мачку!“.
Па, нека си кашљав евентуално онија кои су алергични.
Сви остали душебрижници, гушите се без кислород, без работу, без памет и очигледно без срце за будуќност на сопствени деца.
Пишуе: Ивана Аткинс