„Нецивилизираните“ жители на пустината исто така биле многу добро информирани за поширокиот универзум: знаеле дека Земјата е тркалезна, дека се врти околу сопствената оска, дека Млечниот пат има спирала, да нацртаат прстен околу Сатурн и знаеле четири сателити на Јупитер.
Дали племето Догона одамна знаело за ѕвездата Сириус пред сите, но и од каде го добиле тоа знаење?
Тие веќе 5.000 години пеат за „посетата на цивилизацијата“ од ѕвездениот систем Сириус.
Во јужниот дел на Мали, една од најсиромашните земји во Западна Африка, племето Догона го живее својот скромен земјоделски живот, во близина на големиот свиок на реката Нигер.
Најблиски градови до Догони се Тимбукту на север и Угадугу на југ. Догоните имаат богата култура која датира од 3200 п.н.е. и настанале со мешање на старите Египќани и другите субсахарски племиња.
Од 1946 до 1950 година, Марсел Грил и Жермен Дитерлен живееле со Догоните, етничка група која живеела во централното плато на Мали. Овие луѓе со векови го почитуваат Сириус, ѕвездата со голем сјај. Всушност, Сириус се состои од две ѕвезди: околу Сириус А, кој може да се види на ноќното небо, кружи Сириус Б, „бело џуџе“, кое не е видливо со голо око. Откриен е во 1862 година од Американецот Елвин Кларк, а дури во 1970 година можело да се фотографира Сириус.
Според француските научници, Догоните го познавале и „џуџето“. Тие знаеле дека е бел и „направен од материјал потежок од железото на Земјата“. Така, Сириус Б, чија густина е повеќе од 20.000 тони на метар кубен, е сосема точно опишан.
Дополнително, Догоните знаеле дека џуџеста ѕвезда ќе кружи околу главната ѕвезда во елипсовидна орбита за 50 години. Тие дури ја знаеле положбата на Сириус А во елипсата.
„Нецивилизираните“ жители на пустината биле многу добро информирани за поширокиот универзум: знаеле дека Земјата е тркалезна, дека се врти околу сопствената оска, дека Млечниот пат има спирала, дека нацртале прстен околу Сатурн и знаеле четири сателити на Јупитер.
Догоните веруваат дека тие го добиле ова знаење од посетителите од Сириус или „сиги толоа“ (како што го нарекуваат Сириус), кои наводно слетале во Персискиот Залив во времето на почетокот на нашата цивилизација, од каде што доаѓаат и самите Догони.
На прв поглед, Догоните се многу слични на многу африкански народи кои живеат традиционален, племенски начин на живот. Сепак, нивниот внатрешен живот е несомнено единствен. Тие, заедно со уште три племиња, поседуваат тајни знаења кои со векови успеале да го сочуваат само за себе.
Сржта на нивното учење е она што попрво би го нарекле мит за ѕвездата – барем во секоја друга космологија би сметале дека овој вид на знаење е од митолошка природа. Сепак, Догоните имаат детални информации за ѕвездата која е целосно невидлива со голо око – и нема сомнение дека можеби имале пристап до телескопи или библиотеки.
Уште поинтересно е што овие луѓе, се чини, знаеле за оваа ѕвезда многу пред научниците од „цивилизираниот“ свет да откријат дека таа постои.
Догоните ја нарекуваат оваа ѕвезда „По Толо“. „Толо“ значи ѕвезда, а „По“ е името на најмалото семе за кое знаат Догоните, семето од страчка.
На овој начин тие ја опишуваат една од посебните карактеристики на оваа ѕвезда – нејзината ситница. Догоните дури тврдат дека тоа е „најмалата работа што постои“.
Тие исто така велат – што е навистина чудно, бидејќи не е вообичаено примитивните општества да зборуваат за ѕвездите на овој начин – дека таа е „најтешката“ ѕвезда:
„И ако сите земни суштества се обединат, не би можеле да ја подигнат“. Покрај тоа, тие сигурно знаат дека По Толо е бела ѕвезда – бело џуџе.
Западните астрономи ја нарекуваат ѕвездата По Толо Сириус Б. Спротивно на тоа, Сириус А („Дог Стар“) е многу светла ѕвезда, лесно видлива со голо око и една од десетте најсветли ѕвезди на небото. Сириус А е двојно поголем од нашето Сонце, а неговата светлина е дваесет пати посилна.
Ако Догоните го создале митот за Сириус А во далечното минато, тоа ќе било сосема разбирливо, мистеријата немаше да постои. Но, тие инсистираат дека нивната ѕвезда не е Сириус А, туку нејзиниот невидлив придружник.
Во 1844 година, западните астрономи првпат се посомневале дека постои овој невидлив придружник, кога забележале некои мали неправилности во движењето на Сириус А.
Тие мислеле дека е привлечен од гравитационата сила на многу помала, невидлива ѕвезда во нејзината непосредна близина. По детално телескопско пребарување, во 1862 година, била пронајдена придружна ѕвезда.
Набљудувањата на научниците покажале дека Сириус Б е бело џуџе. Со други зборови, тој е сè што Догоните отсекогаш тврделе: многу мала, многу тешка и бела ѕвезда.
Астрономите потврдиле дека има елипсовидна орбита, со Сириус А во една точка на елипсата, и дека орбитира околу својата долга орбита на секои педесет години – поточно 50,04 години, а бројката што ја имаат Догоните е неверојатно точна.
Навистина е неверојатно што примитивните, нецивилизирани луѓе како Догоните можеле да имаат идеја за ѕвездите кои орбитираат околу други ѕвезди, но и покрај тоа, тие ја претставуваат орбитата на Сириус Б како јајце, а Сириус А како крст надвор од центарот.
Зошто Догоните се толку опседнати со оваа навидум безначајна ѕвезда?
Па, во секој случај, не од научни причини, иако таа според нив била првата ѕвезда што Бог ја создал. Догоните веруваат дека Сириус Б е столбот околу кој се врти целиот универзум.
Според нив, оваа ѕвезда ја создава целата материја што го сочинува универзумот, и сите души на живите суштества, преку комплицирана, испреплетена спирала, која ја симболизираат со плетењето на нивните корпи.