Индонезија стана полноправна членка на БРИКС претходно оваа недела, иако рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров најави мораториум на проширувањето пред само шест месеци.
Саудиска Арабија сè уште е во застој со преговорите за пристап, тензиите меѓу Турција и Русија поради неодамна соборениот сириски диктатор Башар ал Асад се присутни, а Казахстан ја отфрли можноста за членство во БРИКС, пишува Нова.рс.
Индонезија беше меѓу ретките неврзани средни сили кои брзо се приклучија на групата.
Новиот претседател на Индонезија, Прабово Субианто, кого Кремљ го гледа како сличен, прагматичен сојузник, речиси сигурно помогна да се забрза приемот на земјата во БРИКС.
Доаѓањето на Субианто на власт кон крајот на октомври 2024 година беше особено позитивно за Русија бидејќи неговата инаугурација се совпадна со 16-тиот годишен форум на БРИКС во Казан.
Иако е познат по своите брутални прекршувања на човековите права, што доведе до забрана за влез во САД две децении, Субианто се обиде да ги убеди обичните Индонезијци во неговата промена со покренување иницијативи како програма за бесплатен училишен оброк од 4 милијарди долари и градење слика на љубител на мачки на социјалните мрежи.
Субианто, кој ја нарече демократијата „напорна“ и „неуредна“, најверојатно ќе продолжи со автократско владеење.
Понатаму, Субианто, некогаш лојален поддржувач на режимот Сухарто, покажа симпатии кон Русија додека беше министер за одбрана.
Индонезија одби да го поддржи финалниот документ на мировната конференција во 2024 година во Швајцарија.
На 31 јули, Субианто го посети Владимир Путин во Москва, каде што ја нарече Русија „голем пријател“ и предложи зголемена соработка, вклучително и отворање директни летови на Аерофлот до Бали и обезбедување стипендии за индонезиски студенти по медицина во Русија.
Ново жариште за регрути
Иако процесот на прием во БРИКС изгледа нејасен, основачите се обидуваат да создадат впечаток дека кандидатите мора да исполнат одредени барања.
Меѓутоа, во случајот со Индонезија, Русија очигледно беше главниот двигател на нивното членство.
Со население од 280 милиони и просечна возраст од само 30 години, Индонезија би можела да стане жариште за регрутирање платеници предводени од Кремљ додека беснее војната во Украина.
Од перспектива на Путин, идеалното сценарио би било да се воспостави аранжман сличен на Северна Кореја, каде способните, воено способни Индонезијци ќе бидат испратени во зоната на конфликтот и ќе бидат претставени како етнички Бурјати или Тувани.
Русија сè уште не признава дека севернокорејските војници се борат на нејзина страна во војната.
Покрај недостигот на работна сила на бојното поле, Русија се соочува со сериозни проблеми со работна сила.
Многу граѓани ја напуштија земјата по почетокот на инвазијата на Украина, додека гастарбајтерите од Централна Азија се повеќе ја преиспитуваат својата иднина во Русија разурната од војна, особено по терористичкиот напад врз градското собрание на Крокус од страна на четворица Таџикистанци и неодамнешниот инцидент во кој Узбекистан беше обвинет за убиството на генерал-потполковник Игор Кирилов.
Ксенофобичната атмосфера на страв ги натера дури и земјите од поранешниот СССР, како Киргистан и Таџикистан, да ги предупредат своите сиромашни граѓани да не бараат вработување во Русија.
Како привремено решение за пополнување на празнините во трудоинтензивните индустрии, како што се земјоделството, рударството и градежништвото, Кремљ би можел да прибегне кон работници од регионот на АСЕАН.