Бил најстар човек во Југославија: Го погребал семејството, му израснале трети заби…

Сподели со своите пријатели

Во 1978 година, во акцијата на ревијата на Арена „Го бараме најстариот Југословен“, новинарите заминале во селото Ораш Плање, на десет километри од Тешња, каде што живеел Мехо Хаџиќ, веројатно најстариот жител на Југославија.

Loading...

Тој, според тогашните написи од весниците, имал 130 години. Но, оваа информација треба да се земе со резерва, оти сепак според Гинисовата книга на рекорди, највозрасниот човек во светот живеел 122 години и е Французинката Жана Калман.

Кога стигнале, велат новинарите, Мехо седнал на клупа пред куќата и почнал да зборува како се сеќава кога во ова село имало само шест куќи, а во Теслиќ една.

– Имав повеќе од 30 години кога ме поканија на изградбата на пругата Усора – Прибиниќ. Во 1884 година, на делот од железничката пруга што се движеше кон Теслиќ, на патот се појави воденица и таа мораше да биде урната. Ги замолив да не го прават тоа: „Ама луѓе, нема да ни ја срушите таа куќа, што значи леб“, реков. Ќе бидеме гладни, каде ќе го мелеме житото? – изјавил тогаш на новинарите на Арена.

 

 

Според пишувањата, Мехо Хаџиќ е роден во 1848 година во селото Ораш Плање. Имал пет браќа: Махмут, Муја, Ахма, Фехра и Реџа и една сестра Фатима.

Loading...

Во времето на пишувањето, сите тие биле одамна мртви. Таткото на Мехо се викал Ариф, а мајката Цура. Веќе ги имал заборавено.

Неговата сопруга Ајка починала 70 години пред создавањето на текстот. Таа имала педесет години. Со неа го добил синот Мухарем. За жал, тој се удавил во реката Усори на 12-годишна возраст.

Мехо Хаџиќ бил наемник повеќе од сто години. Работел на земјоделски фарми, сечел дрва, а поголемиот дел од времето го поминувал во чување на кози.

Осман Ќориќ вели дека Мехо чувал овци со својот татко Мехо, кој починал во 1937 година. Мехо не служел војска. Имал вродена мана, пократка лева нога. Затоа носел стап.

Мехо никогаш не пушел и не пиел алкохол. Јадел исклучиво козјо млеко, сирење, павлака и ја пиел киселата вода Слатина, а кога бил со козите на пасиштата, често го цицал нивното млеко, наместо вода, која многу ретко ја пиел.

Како што се пишувало тогаш, пред 30 години ги извадил третите заби. Интересно, тогаш сите му биле здрави.

 

Loading...

 

Пред 40 години, како што тогаш напишала Арена, остана без никој свој. Тој бил примен од Мехмед и Рукија Ќориќ. Му изградиле помала куќа и вовеле светлина.

Го хранеле, го облекле, му купувале дрва за огрев. Кога паѓало снег, Мехмед и Рукија станувале двапати во текот на ноќта и го палеле огнот. Тие биле загрижени за неговото здравје.

– Гледајќи во Мехо делува весело, како повторно да отиде до зелените глајди и да трча по козите – заклучија тогаш новинарите на Арена.

Според последните извори и текстови кои се објавени за Мехо Хаџиќ, на неговиот самострел пишува „Мехо Хаџиќ 1848-1979“, што значи дека тој починал една година по објавувањето на текстот на Арена и дека доживеал 131 година.

Некогаш неговиот лик се наоѓал и на шишињата на брендот минерална вода од Тешњ.