Дали Русите навистина се повлекуваат? Дали рускиот претседател Владимир Путин ќе го предаде Херсон на украинската армија, иако тоа е единственото регионално седиште што е окупирано од февруари?
Ниту мастилото не се исуши на хартиите со кои беше припоен регионот Херсон, а токму тоа се случува.
Руското Министерство за одбрана соопшти дека повлекувањето е целосно завршено.
Колку е тешко украинското раководство да верува во ова сценарио покажуваат внимателните реакции од Киев.
Украинската армија од јули ги користи американските повеќецевни фрлачи HIMARS за уништување на мостовите на реката Днепар со цел да ги прекине линиите за снабдување на руските војници на десниот брег.
А сепак, двоумењето во Киев е оправдано. Бидејќи предавањето на Херсон е гигантски, историски пораз за Русија, споредлив со неуспешниот обид да се заземе Киев на почетокот на инвазијата.
Тоа е удар за „патриотските“ чувства и борбениот морал на руската армија, иако тој морал и онака не е висок.
Од воена перспектива, поразот е особено горчлив. Со целосно губење на десниот брег на Днепар, Русија го губи копнениот мост за пристап до Николаев и Одеса. Ова се местата каде што, како што се мислеше, можеше да се реши војната.
Ако Украина може да ги задржи овие стратешки области – и има добри шанси – целата руска воена стратегија ќе пропадне, а режимот на Путин ќе биде губитник.
Ако извештајот на Њујорк Тајмс беше точен, токму затоа Путин неодамна им нареди на генералите да не се откажуваат од Херсон.
Тоа што сега ја смени својата одлука покажува дека шефот на Кремљ научил од своите грешки – а тоа е опасно за идните планови.
Од руска перспектива, логично е да се напушти десниот брег кога едвај може да се набави и одбрани. Тоа го кажаа и западните воени експерти. Но, до сега, барањето логика во руската агресија беше губење време – од почетокот на 2014 година, оваа војна беше манифестација на лудило.
Во многу статии и книги е опишано дека Русија традиционално не се грижи многу за човечките загуби во војна.
Војната во Украина не е исклучок. Русија едноставно нема доволно борци за да одбрани фронт од илјада километри. Затоа мобилизацијата продолжува.
Прифаќањето на Путин за неговото срамно повлекување од Керсон значи дека, по бројните порази, и тој повеќе не може да ја игнорира реалноста. А сепак, Путин нема да се откаже од својот план да заземе што е можно повеќе украинска територија и да ги собори властите во Киев.
Русија сигурно нема да дозволи украинската армија мирно да се вгнездува и да презими во Херсон.
Постои ризик Русите да ја минираат браната кај Нова Каховка и да ги обвинат Украинците за тоа.
Тоа би било катастрофа за луѓето во регионот и би го забавило напредокот на украинската војска.
И без тоа Русите најверојатно ќе ги таргетираат украинските позиции во Херсон од левиот брег на реките Днепар. Тој град би можел да ја доживее судбината на Мариупол, да стане сенишен.
Во зима, артилериска војна може да се случи во областа Херсон без поместување на линијата на фронтот.
Во Донбас, пак, ќе биде поинтензивно. Можно е Русите да ги засилат своите единици на исток со трупите кои сега се повлекуваат од Херсон.
Тоа веќе го видовме по поразот кај Киев – трупите беа преместени на исток, а Русите ги окупираа Северодонецк и Лисичанск.
Тоа е лекција за Киев да не биде претерано среќен поради Херсон. Сѐ уште е далеку конечниот пораз од Русија.
Главната лекција е дека Украина секако може да се спротивстави на руската надмоќ. Ова е јасен сигнал до Западот, кој обезбеди обилна поддршка – без таа помош немаше да има украинска победа во Херсон.
Сите информации поврзани со најновите случувања со војната во Украина можете да ги прочитате ТУКА.