Спасувачките напори беа засилени во вторникот низ поплавениот Пакистан за да им се помогне на десетици милиони луѓе погодени од немилосрдните монсунски дождови кои потопија третина од земјата и однесоа повеќе од 1.100 животи.
Дождовите што почнаа во јуни ги предизвикаа најголемите поплави во повеќе од една деценија.
Делови од виталните посеви беа поплавени, а повеќе од милион домови беа оштетени или уништени.
Властите и добротворните организации се обидуваат да ја забрзаат испораката на помош до повеќе од 33 милиони погодени луѓе, што е тешко во областите кои се отсечени бидејќи поплавите проголтаа патишта и мостови.
На југ и запад, земјиштето е ограничено, а раселените луѓе се натрупаа на покачени автопати и железнички пруги за да избегаат од поплавените рамнини.
„Немаме ни простор да готвиме храна. Ни треба помош“, изјави за AFP Римша Биби, ученичка во Дера Гази Кан во централен Пакистан.
Обилни, често разорни дождови паѓаат за време на годишната сезона на монсуните во Пакистан, што е критично за земјоделството и снабдувањето со вода.
Но, немало толку силни дождови во последните три децении.
Третина од земјата под вода
Пакистанските власти ги обвинија климатските промени, кои ја зголемуваат зачестеноста и интензитетот на екстремните временски услови ширум светот.
„Навистина е зачудувачки да се види вакво уништување“, изјави пакистанската министерка за климатски промени Шери Реман за АФП.
„Кога ги испраќаме пумпите за вода, тие велат „Каде ќе ја пумпаме водата? Сето тоа е еден голем океан, нема земја на која може да се пумпа водата“.
Таа рече дека „буквално една третина“ од земјата е под вода и ги спореди сцените од катастрофата со дистописки филм.
Реката Инд, која минува по должината на оваа јужноазиска земја, се заканува да се излее бидејќи пороите течат низводно од нејзините притоки на север.
Метеоролошката канцеларија соопшти дека земјата како целина била поплавена со двојно повеќе од вообичаеното количество монсунски дожд.
Меѓутоа, во провинциите Балучистан и Синд, во последните три децении падна во просек повеќе од четири пати повеќе од количината на дожд.
Катастрофата не можеше да дојде во полош момент за Пакистан, чија економија е во слободен пад.
Владата прогласи вонредна состојба и повика на меѓународна помош
Летови со помош пристигнаа во последните денови од Турција и Обединетите Арапски Емирати, а други земји, вклучувајќи ги Канада, Австралија и Јапонија, ветија помош.
Обединетите нации најавија дека во вторник ќе започнат официјален апел за итно финансирање од 160 милиони долари.
Пакистан веќе имаше очајна потреба од меѓународна поддршка, а поплавите само ја влошија ситуацијата.
Цените на основната храна растат, особено кромидот, доматите и наутот, а продавачите се жалат на недостиг од залихи во поплавените провинции Синд и Пенџаб.
Министерот за финансии Мифта Исмаил изјави за локалните медиуми дека катастрофата може да ја чини земјата повеќе од 10 милијарди долари, а во понеделникот рече дека „Пакистан се дави“.
Во понеделникот, Меѓународниот монетарен фонд одобри заживување на програмата за заем за Пакистан, ослободувајќи првични 1,1 милијарда долари.
Низ Пакистан, поставени се импровизирани кампови за помош – во училишта, на автопати и во воени бази.
Во северозападниот град Наушера, техничкиот колеџ беше претворен во засолниште за 2.500 жртви од поплавите.
Освен тоа, луѓето страдаат од горештините, добиваат спорадична помош во храна и имаат мал пристап до вода.
Никогаш не мислев дека еден ден ќе мора да живееме вака, изјави 60-годишниот Маланг Јан.
„Го изгубивме нашиот рај и сега сме принудени да живееме мизерен живот“, додаде тој.