Во денешната ера на мобилни телефони, тешко е да се замисли дека пред неколку децении постоел друг уред кој бил суштински важен за итна комуникација – пејџер.
Денес, пејџерите ненадејно повторно се во центарот на вниманието, но поради трагични настани – експлозијата на пејџери во Либан доведе до повеќе од десет смртни случаи, а уште околу 3.000 луѓе беа повредени.
Овој неочекуван феномен предизвика голем интерес во јавноста за овој речиси заборавен уред, па да кажеме нешто повеќе за него.
Пејџерите првпат се појавија во средината на 20 век, поточно во 1949 година, кога американската компанија Моторола го претстави првиот комерцијален пејџер наречен, погодувате – „Пејџер“.
Овој уред служеше како едноставен систем за известување на корисниците дека некој сака да контактира со нив.
Популарноста на пејџерите значително се зголеми во текот на 1980-тите и 1990-тите, особено меѓу медицинските работници, одговорните за итни случаи и деловните луѓе.
Причината беше сигурен и брз начин на известување во ситуации кога беше пресудно да се добие порака без одлагање.
Како работат пејџерите?
Пејџерите работат на принципот на безжична комуникација преку радио бранови.
Кога некој испраќа порака до пејџер, таа поминува низ централен систем кој ја кодира пораката и ја испраќа преку радиофреквенции до одреден пејџер.
Постојат два основни типа на пејџери: еднонасочни и двонасочни.
Еднонасочните пејџери можат да примаат само пораки, додека двонасочните пејџери можат да испраќаат и одговори.
За разлика од мобилните телефони, пејџерите немаат можност да остваруваат гласовни повици или да прелистуваат на интернет, но поради нивната едноставност, сè уште се популарни во ситуации кога е потребен брз и сигурен пренос на кратки информации.
Иако паметните телефони практично ги заменија пејџерите во секојдневната употреба, овие уреди сè уште се присутни во одредени сектори.
Најчести корисници на пејџери денес се здравствените работници, пожарникарите и одговорните за итни случаи.
Причината за ова лежи во доверливоста на овие уреди – тие работат дури и во ситуации кога мобилните мрежи се преоптоварени или недостапни.
Исто така, пејџерите имаат подобар опсег во одредени средини како што се болниците, каде што ѕидовите се често дебели и може да се мешаат со сигналите на мобилните телефони.