Клеривуса Нарциса во 1962 година бил прогласен за мртов, откако боледувал со недели. Тој имал екстремно висока телесна температура и грозница од што и починал. Неговиот труп подоцна го идентификувале неговите сестри мери Клери и Анџелина.
Семејството го погребало на малите гробишта во близина на градот Истер, ден по неговата смрт. Меѓутоа, 18 години подоцна, висок, возрасен човек и се доближил на Анџелина на селскиот пазар и се претставил како нејзин брат, кој таа го погребала пред многу години.
Тој и објаснил дека го оживеал некој врачар, кој подоцна го одвел на планташа на шеќерна трска, каде работел како негов роб. Локалното селско население, кое верува во вуду магија, ја прифатило оваа приказна, но не и научниците.
Приказната го одвела професорот Вејд Дејвис од Хардвард на Хаити, каде го запознал Макс Бавиор, кој подоцна станал крал на врачарите, а некои го нарекувале и папа вуду. Бивоар го запознал професорот Дејвис со локалните бајачки, со кои произведувал магинечн „зомби прав“, кој можел да ги оживее мртвите.
Дејвис бил уверен во оваа приказна и тоа го поттикнало да ја напише книгата „Змијата и виножитото“, по која подоцна бил снимен и филм. Сето ова од тогаш во филмската индурстрија креирало нов жанр.
Пред неколку дена папа вуду Бивоар починал. Тој се до својата смрт се наоѓал на челото на хаичанското здружение кое броело над 6.000 врачари.
Тие на својот водач му оддале почаст како на човек кој спречил многу лоши работи по нивното општество: од инвазијата на САД па се до избивање на разни епидемии. За тоа колку овој врачар имал влијание, зборува и фактот дека новдно го маѓепсал и поранешниот американски претседател Бил Клинтон, кој пак во своите мемоари го опишал случајното запознавање со Бивоар, кој се случин во 1975 година.
Сепак за милиони љубители на зомби филмови, најголемото нешто што го сотавил Бивоар зад себе е книгата која ја напишал професорот Дејвис, каде се докажува постоењето на зомби.
Доналд Косентино, професор по светска уметност на UCLA, воедно и познаник на Бивоар, вели дека по нивното среќавање останал фасциниар од приказната за живите мртовци.
Факт е дека книгата „Змија и виножито“ имала неверојатно влијание на останатиот дел од светот. Таа дефинитивно била книга која ја потикнала дискусијата за зомби суштествата и нивото постоење – вели Косентино.
Оваа книга имала неверојатно влијание и на евро-американското општество, затоа што била доказ на нешто во што и денес многумина се сомневаат.