Жителите на градот Уткијагвик во Алјаска се збогуваат со сонцето во следните 64 дена, а овој настан го означува почетокот на поларната ноќ.
Ќе трае до 22 јануари 2026 година.
Следното изгрејсонце во градот се очекува околу 13:23 часот по локално време, на 26 јануари 2026 година, со што ќе заврши периодот на поларната ноќ.
Уткијагвик, Алјаска, град сместен на околу 800 километри северозападно од Фербанкс, има околу 4.400 жители, на кои не им се непознати екстремните временски услови.
Познат е и по своите археолошки локалитети стари повеќе од 1.500 години.
Претходно, градот се викал Бароу и е најсеверната населба во земјата, сместена на северната падина на Алјаска, во близина на Северниот Леден Океан.
Се наоѓа на 71,17 степени северна географска ширина, во рамките на Северниот Леден Круг.
Додека зимите во Уткијагвик се карактеризираат со повеќе од 60 дена темнина, во текот на летото градот ужива речиси три месеци непрекината сончева светлина.
Жителите се прилагодиле на екстремните услови, а животот продолжува и покрај долгите периоди без сончева светлина.
Овој феномен е последица на наклонот на Земјината оска и се карактеризира со континуирана темнина, при што единствената природна светлина доаѓа од слабиот самрак и аурора бореалис.
Темната сезона во Свалбард трае од крајот на октомври до средината на февруари, додека периодот помеѓу 14 ноември и 29 јануари е неговиот најинтензивен дел, познат како поларна ноќ.
Поларната ноќ е феномен што се јавува во најсеверните и најјужните делови на Земјата, кога Сонцето останува под хоризонтот повеќе од 24 часа, односно во областа над Арктичкиот круг.
Почетокот и крајот на темната сезона во Свалбард не се разликуваат значително од оние во континентална Норвешка.
Темната сезона е секако уникатен феномен.
Појавата на поларна светлина
Во последните денови, на нашата ѕвезда избувнаа три моќни сончеви ерупции, кои се насочени директно кон Земјата.
Еден од најубавите ефекти од ваквите бури е појавата на поларна светлина, кога наелектризирани честички влегуваат во атмосферата и создаваат завеси од зелена, виолетова и црвена светлина, кои овој пат би можеле да бидат видливи многу подалеку на југ од вообичаеното. Античките култури имале многу различни толкувања на овој драматичен природен феномен.
Целиот интензитет на јужните поларни светла – аурора аустралис – најчесто може да го видат само пингвините, но понекогаш е видлива и за луѓето кои живеат многу далеку на југ.
Темната сезона на Арктикот е најкратка веднаш до Арктичкиот круг и постепено се продолжува колку што се приближуваме до Северниот Пол.
Бидејќи Свалбард се наоѓа помеѓу норвешкото копно и Северниот Пол, има најдолга темна сезона во Норвешка.
Ова објаснува зошто темната сезона во Тромсе трае 49 дена, додека во Лонгирбјен трае дури 113 дена.
Феноменот на поларната ноќ игра клучна улога во формирањето на поларниот студен вртлог – маса од ладен воздух што тоне над Северниот Пол и влијае на временските услови на Северната хемисфера.
Овој ладен воздух повремено може да продира под стратосферата и да се спушти кон југ, над 48-от степен северна географска ширина.