Езерото Маракаибо е место каде поговорката „громот никогаш не удира на исто место“ нема значење. Кога ќе падне ноќта, почнува своевиден спектакл во кој илјадници молњи полни девет часа го осветлуваат оваа езеро во Венецуела.
На местото каде реката Кататумбо се влева во езерото Маракаибо, просечно 260 дена во годината се одвива феномеот познат под името „Светилникот Маракаиба“.
Езерото има и своие место во Гинисовата книга на рекорди. Она што е апсолутен рекордер се 250 громови по квадратен километар кои годишно се случуваат на оваа единствено место на планетата.
„Најсушен“ период се јануари и фебруари, додека овој природен спектакл својот врв го диживува во средината на октомври. Тогаш во персок 28 молњи треперат во една минута.
Научниците веќе со десецнии се обидуваат да откријат за што точно станува збор. Во 1960 година понудено е објаснувањето дека громовите ги привлекува ураниум кој се таложи под езерото, додека во скоро време провладувало мислење дека главен виновник е проводливоста на воздухот над езерото кој е богат со метан.
Меѓутоа и оваа теорија е поништена. Научниците за сега немаат објаснување што ги предизвикува овие молњи, но единствено во што се сложуваат е дека се работи за широк спектар на фактори, како што се количината на врнежи, планински венци, клима, температура и сл. при што во заедничка комбинација прават подогно место за овој спектакл.