Ученик Џулиус Исингома изјави за Би-Би-Си дека преживеал ноќен напад од исламистички бунтовници во неговиот училишен дом во западна Уганда.
„Се извалкав со крвта на моите мртви колеги на устата, ушите и главата за напаѓачите да помислат дека сум мртов“, рече тој.
Околу 40 лица, меѓу кои 37 ученици, беа убиени во петокот вечерта во напад на средно училиште во градот Мпондве.
Претседателот на Уганда Јовери Мусевени ги обвини Сојузничките демократски сили (АДФ) за нападот, додавајќи дека тие „најверојатно соработуваат со други криминалци“.
Тој не даде детали, но вети дека ќе ги лови милитантите во нивните засолништа преку границата во Демократска Република Конго.
АДФ допрва треба да ги коментира наводите.
Станува збор за група основана во 1990-тите, која крена оружје против Мусевени, наведувајќи го прогонот на малцинското муслиманско население како причина.
Учениците се заклучиле
Водачот на АДФ, наводно, ветил верност на Исламската држава (ИД) во 2016 година.
Дури во април 2019 година Исламската држава првпат ги призна активностите во областа, преземајќи ја одговорноста за нападот на позициите на армијата во близина на границата со Уганда.
Исингома е меѓу шесте лица кои успеале да го преживеат нападот на исламистите кој траел неколку часа.
Тој не ги идентификуваше напаѓачите, но рече дека станува збор за мажи вооружени со оружје кои го извршиле нападот околу 22 часот по локално време.
Напаѓачите влегле во машкиот дом, но студентите го заклучиле откако сфатиле дека се во опасност.
„Кога не можеле да ја отворат вратата, фрлиле бомба во спалната соба, а потоа со чекани и секири ја скршиле вратата“, изјави Исингома.
Тој додаде дека стоел зад многу студенти кои формирале штит во близина на вратата и биле убиени кога милитантите упаднале во студентскиот дом.
„Ме видоа, но мислеа дека сум мртов“
Тој тврди дека брзо се качил на креветот на спрат, извадил дел од дрвените даски од таванот и скокнал внатре за да се сокрие.
Оттаму беспомошно гледал како напаѓачите брутално ги убиваат неговите колеги, а потоа ги запалиле душеците и си заминале.
„Бев зашеметен од чадот и со тап паднав назад во студентскиот дом“, рече тој.
Милитантите го слушнале ударот и се вратиле.
„Лежев покрај крвавите тела на моите пријатели и многу брзо размислував. Потоа намачкав многу крв на ушите, устата и главата, а кога дојдоа милитантите, ми го проверија пулсот на раката и си заминаа“, вели Годвин Мумбер, уште еден преживеан кој бил во истиот студентски дом со Јулиус.
18-годишникот се присетил како напаѓачите отишле во домот за девојчиња, ги извлекле и ги удирале до смрт со мачети.
Потоа дошле во домот на момчињата, ја скршиле вратата и почнале да ги напаѓаат учениците.
Креветот под кој се криел Мумбере паднал, а неговите пријатели кои биле на врвот паднале на земја.
„Напаѓачите ме видоа, но мислеа дека сум мртов“, истакна тој.
Петмина преживеани се опоравуваат во болница
Иако напаѓачите во еден момент си заминале, Мумбере наведува дека подоцна се вратиле во студентскиот дом за да се уверат дека сите се мртви.
„Во тој момент ме пукаа во рака и го запалија студентскиот дом“, опиша тој.
Откако ги слушнал извиците на друг студент, тој истрчал од домот и истрчал до блиската продавница за железарија низ плантажа со какао.
Тој стигнал до кабината и се криел под возилото додека не бил спасен.
Кларис Бвамбаре, висок менаџер на општата болница Бвера, рече дека телата на студентите и жителите почнале да се примаат околу 01:00 часот, три часа по почетокот на нападот.
Тој додаде дека меѓу првите 20 пациенти имало 18 студенти.
Петмината преживеани моментално се опоравуваат во болница. Една од нив е девојка која е во критична состојба на одделението за интензивна нега.
Хирургот изјавил дека не можела да се движи поради тешката повреда на главата предизвикана кога милитантите ја удриле со чекан.
Бвамбаре истакнува дека само едно тело не било земено од мртовечницата.
Во неделата, ожалостените семејства закопаа 21 ученик, според угандскиот весник New Vision.
Лежејќи на својот болнички кревет, Исингома изрази жалење што не можел да присуствува на нивните погреби.
Тој заклучил дека би сакал да биде војник кој би можел да возврати и да ги спаси животите на своите пријатели и колеги.