Раните средновековни гробници во Европа биле отворени неколку пати – а разбојниците не биле единствените „виновници“.
Стотици гробници кои датираат од петти до седми век и се протегаат од Трансилванија до Англија биле отворени како дел од погребните обреди за да се отстранат предметите, да се преместат остатоци, а во еден случај дури и да се додаде куче, се вели во новата студија објавена во списанието „Антиквитет“.
Во 10 до 15 гроба мртвите ги загубиле стапалата или им беа преместени черепите, што е доказ дека живите стравуваат дека мртвите повторно ќе воскреснат, изјави за Си-Ен-Ен авторката на студијата Алисон Клевнас, археолог и истражувач на Универзитетот во Стокхолм.
Во еден случај, куче беше фрлено во гроб, што е „многу невообичаен пример“, што е индикација дека луѓето сакале да ја задоволат таа починато лице, рече таа.
– Ова е втора димензија на погребните практики од овој период – изјави Клевнас и додаде дека повеќето од она што археолозите го знаат за овој период од историјата на човештвото доаѓа од проучувањето на гробниците
„Обично (оние што отвораат гробници) многу невнимателно се однесуваат кон гробиштата и мртвите – но оваа практика сега покажа дека мртвите и нивните погребни подароци биле важни за средновековните луѓе, дури и по погребувањето“, рече таа.
Временскиот период од затворање до повторно отворање на гробницата може да варира од неколку месеци до неколку децении. Обично гробниците се отвораат повеќе од еднаш.
Иако грабежот на гробовите се смета за погрешен и лош чин, повторното отворање на гробовите било „социјално позитивно“.
Во овие случаи, очигледно е дека гробовите не биле мета на разбојниците затоа што земените предмети не биле избрани според вредноста, велат истражувачите. Брошеви и мечеви, на пример, биле отстранети, но останале скапоцени предмети како сребрени и златни приврзоци.
Клевнас и уште четворица археолози ги комбинирале своите податоци за да направат детална мапа на илјадници повторно отворени гробници во Западна Европа.
– Отворањето на гробниците се прошири низ Западна Европа на крајот на 6 век и го достигна својот врв во 7 век – изјави Астрид Нотерман, археолог од Универзитетот во Стокхолм, кој го проучувал отворањето на гробниците во северна Франција.
– На повеќето места, оваа практика беше напуштена на крајот на 7 век – додаде таа.
Клевнас вели дека сега сака да испита зошто луѓето закопале предмети со мртвите и какво е значењето на разни предмети што биле поставени околу починатиот.
