Додека сатанизмот избегнува обележување на свети места, богови и други начела кои се најголеми светии работи во останатите религии, истовремено силно ја вреднува симболиката и уметноста.
Кога некој ќе ви го спомене зборот сатанизам, прво нешто што ќе помислите се ѓаволи, оган и демони, но сепак не е баш така.
Многу сатанисти всушност се повеќе заинтересирани за тоа каок да се вклучат во активизмот на заедницата и да дознаат повеќе за индивидуалната слобода отколку да поминуваат низ бизарни ритуали.
Верувале или не, поголемиот број сериозни сатанисти не ја обожава сотоната, ниту некоја друга форма на ѓаволот, туку всушност се атеисти.
Сотонината црква која е основана кон средината на 1960-те години, тоа го објаснува на својата интернет страница:
Сотоната за анс претставува симбол на гордост, слобода и индивидуализам, тоа е метафоричка проекција на нашиот најголем личен потенцијал. Ние не веруваме во сотоната како суштество или личност.
Сатанистите немаат ништо против прослава на Божиќ
Дедо Мраз дошол за да го означи минатото – тој е комбинација од Диониз и Силен од римската и грчката митологија. Знали, за Божиќ уживаме во богатсвото на животот во друшто на луѓето кои ги сакаме, бидејќи често сме единствените кои знаат од каде традициите воопшто потекнуваат.
Мајкл Марс, уметник и член на Храмот на Сотоната вели дека тој го прославува Божиќ, но за да го одбележи денот кога е роден Исус Христос.
На тој ден гледам како можност да поминам повеќе време со моето семејство. Мислам дека ти имаат право да слават своја религија и сечиј глас треба да биде слушнат – вели Марс.
Сотонината црква нема вистинска градба која би изгледала како христијанските цркви, затоа што тоа, како што велат членовите, би се противело на индивидуалниот пристап на живеењето.
Неко кратко време, основачот на цркавата Антон Лави својот дом во Сан Франциско го користел како седиште на цркавата, каде спроведувал различни ритуали.
Денес цркавата е сместена во Њујорк и нејзиното седиште не е отворено за посетители. Некогаш имале филијали, но со време биле затворени како непотребни.
Кога имаме некакви случувања тие се од затворен тип и накнадно расправаме за нив – вели свештеникот на црквата Питер Гилмор.
Еден период американските медиуми биле преплавено со приказни за жртвување на животни и ритуали со убиства на фановите на сотоната. Слични анегдоти не ја заобиколија ниту СФРЈ во која се ширеле приказни за сектата „Црна роза“.
Таа приказна се проширила во 1980-те години, по самоубиството на девојче од угледно семејство од Дуго Село, Хрватска. Медиумите брзо ги прошириле гласините за млади облечени во црно, па набргу започнале и физичките напади на секој кој личел на членовите на таа група, за жал на во тоа време популарните „даркери“.
Тогаш се проширила и приказната дека сатанистите кои наводно изведувале ритуали на гробишта, кружеле околу крстови и планирале убиства и самоубиства.
Храмот на Сотоната користи симболи на сотона за да привлече внимание на она што се смета за лицемерно со христијански симболи на државен имот. Со години се собирале потписи и се барала дозвола да се изгради постави голема статуа на Бафомет 0 симбол на сотоната – козја глава, во Оклахома, но нивната молба константно била одбивана, па сега среќата ја бараат понатаму, во Литл Рок во Аркасас.