Изгорени стекови и трки со автомобили, дали така мириса во вселената? Дали некогаш сте се запрашале како мириса универзумот?
Ако сте биле на трки со автомобили, можеби веќе имате приближен впечаток дека сте во бесконечен меѓуѕвезден простор.
Тоа е разнобојна комбинација на топол метал, чад од скара и гас што доаѓа од соорување дизел, а изворот и главниот виновник на токму таков специфичен мирис се sвездите што умираат, велат научниците.
Од умирањето на ѕвездите се добиваат одредени соединенија кои немаат пријатен мирис – полициклични ароматични јаглеводороди (PAH). Овие се точно врските што се ослободуваат со печење месо.
– Овие молекули се расфрлани низ целиот универзум и засекогаш лебдат наоколу, појавувајќи се во комети, метеори и вселенска прашина, објаснува Луис Аламандола, основач и шеф на лабораторијата за астрофизика и астрохемија во истражувачкиот центар на НАСА.
Исто така се наведува дека овие јаглеводороди се можна основа за најраните форми на живот на нашата планета.
Гореспоменатите полициклични ароматични јаглеводороди можат да се најдат во јаглен, масло и дури и во храна.
Луѓето, се разбира, не можат да го почувствуваат мирисот на просторот, но астронаутите кои излегуваат од Меѓународната вселенска станица за „прошетка“ можат. Тие го опишуваат овој мирис како мирис на пржен или изгорен стек.
Мирисот на универзумот е толку изразен што пред 3 години, НАСА го замоли Стивен Пирс, компанија која инаку се занимава со производство на мирис, да произведе „мирис на универзумот“ за симулирање обука за астронаутите.
„Ние исто така неодамна произведовме мирис на Месечината, а астронаутите го споредија со мирисот на барут“, тврди Пирс.
Научниците објаснуваат дека Сончевиот систем е особено ароматичен затоа што е полн со јаглерод диоксид со малку кислород. Исто како и со автомобил, ако нема доволно кислород, почнуваат да се појавува саѓи и мириса непријатно.
Ѕвездите богати со кислород имаат арома што потсетува на скара на јаглен, додека надвор од Млечниот пат мирисите можат да бидат навистина интересни, тврдат научниците.
Во темните делови на универзумот, молекуларните облаци се полни со ситни честички од прашина, кои се карактеризираат со цел спектар на мириси кои се движат од сладок шеќер до мирис на сулфур и расипани јајца.